Language of document : ECLI:EU:F:2007:228

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 13ης Δεκεμβρίου 2007

Υπόθεση F-28/06

Paulo Sequeira Wandschneider

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Αξιολόγηση – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Περίοδος αξιολογήσεως 2004 – Προσφυγή ακυρώσεως – Αιτιολογία – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο S. Wandschneider ζητεί να ακυρωθεί η έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας του για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2004 και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να του καταβάλει χρηματική ικανοποίηση και αποζημίωση 5 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ζημίας καθώς και προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη συνεπεία της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας για το έτος 2004.

      Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Καθήκοντα του επικυρωτή στη διαδικασία αξιολογήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

2.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Κατάρτιση – Διαφορετικοί αξιολογητές κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου αξιολογήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

3.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Σύνθεση της επιτροπής ίσης εκπροσωπήσεως για θέματα αξιολογήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

4.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Καθήκοντα του δευτεροβάθμιου αξιολογητή

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

5.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

6.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Αναγκαία συνοχή μεταξύ περιγραφικών σχολίων και αριθμητικών στοιχείων της εκτιμήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

7.      Υπάλληλοι – Δικαιώματα και υποχρεώσεις – Ελευθερία εκφράσεως – Άσκηση – Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 12 και 21)

1.      Από το άρθρο 2, παράγραφος 3, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 43 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ) που εξέδωσε η Επιτροπή, κατά το οποίο ο επικυρωτής προσυπογράφει την έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας που καταρτίζεται αρχικώς από τον αξιολογητή, καθώς και από το άρθρο 8, παράγραφος 8, πρώτο εδάφιο, των ως άνω γενικών εκτελεστικών διατάξεων, κατά το οποίο ο αξιολογητής και ο επικυρωτής οριστικοποιούν την έκθεση αυτή, προκύπτει ότι ο επικυρωτής πρέπει να θεωρείται ως αξιολογητής υπό την πλήρη έννοια του όρου. Ως εκ τούτου, από το γεγονός ότι σύστημα πληροφορικής αναφέρει ότι ο επικυρωτής ολοκλήρωσε την αξιολόγησή του δεν μπορεί να συναχθεί ότι ο αξιολογητής παρέλειψε να ασκήσει τα καθήκοντά του εκχωρώντας τα στον επικυρωτή.

(βλ. σκέψη 43)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 25 Οκτωβρίου 2005, T‑43/04, Fardoom και Reinard κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑329 και II‑1465, σκέψη 64

2.      Από τον συνδυασμό του άρθρου 1, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 43 του ΚΥΚ που εξέδωσε η Επιτροπή, συνάγεται ότι αντικείμενο της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας είναι η αξιολόγηση της αποδόσεως, των ικανοτήτων και της συμπεριφοράς στην υπηρεσία που επέδειξε ο εργαζόμενος καθόλη την περίοδο αξιολογήσεως. Ο αξιολογητής υποχρεούται, επομένως, αφού λάβει υπόψη τους στόχους που είχαν τεθεί προηγουμένως, να προβεί σε αξιολόγηση των υπηρεσιών που παρέσχε ο εργαζόμενος αυτός καθόλη την περίοδο αξιολογήσεως, έστω και αν δεν ήταν ο ιεραρχικώς ανώτερός του για συγκεκριμένο διάστημα της εν λόγω περιόδου. Σκοπός, επομένως, της απλοποιημένης εκθέσεως είναι να παράσχει στον αξιολογητή τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για την αξιολόγηση των καθηκόντων που άσκησε ο βαθμολογούμενος κατά το συγκεκριμένο διάστημα της εν λόγω περιόδου αξιολογήσεως. Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι ο δεύτερος αξιολογητής επανέλαβε, για την ίδια περίοδο αξιολογήσεως, τις αξιολογήσεις του πρώτου δεν είναι στοιχείο ικανό να αποδείξει ότι ο δεύτερος αξιολογητής δεν προέβη στην αξιολόγηση του συγκεκριμένου εργαζόμενου.

(βλ. σκέψη 49)

3.      Το γεγονός ότι, στη συνεδρίαση της επιτροπής ίσης εκπροσωπήσεως για θέματα αξιολογήσεως, κατά την οποία εξετάσθηκε η ένσταση υπαλλήλου κατά της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας που τον αφορά, παρέστη μέλος με το οποίο ο συγκεκριμένος υπάλληλος είχε στο παρελθόν προβληματικές σχέσεις, δεν μπορεί να καταστήσει πλημμελή τη διαδικασία ενώπιον του οργάνου αυτού, δεδομένου ότι το εν λόγω μέλος, το οποίο δεν ήταν παρά αναπληρωματικό, δεν συμμετείχε στην ψηφοφορία, ενώ ουδόλως αποδεικνύεται ότι θα μπορούσε, με την παρουσία του και μόνον, να επηρεάσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.

(βλ. σκέψεις 59 έως 61)

4.      Από το άρθρο 9, παράγραφος 7, δεύτερο εδάφιο, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 43 του ΚΥΚ, που εξέδωσε η Επιτροπή, προκύπτει ότι τα καθήκοντα του δευτεροβάθμιου αξιολογητή δεν μπορεί να συγχέονται με εκείνα του αξιολογητή ή του επικυρωτή, καθώς επίσης ότι ο δευτεροβάθμιος αξιολογητής δύναται επομένως, στην περίπτωση που η επιτροπή ίσης εκπροσωπήσεως για θέματα αξιολογήσεως δεν του απηύθυνε συστάσεις, να περιορισθεί στην οριστική υιοθέτηση της εκθέσεως αξιολογήσεως της σταδιοδρομίας, χωρίς να δικαιολογήσει της απόφασή του μέσω λεπτομερούς αιτιολογήσεως.

(βλ. σκέψη 78)

5.      Ο σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας, στο πλαίσιο οποιασδήποτε διαδικασίας που κινείται εναντίον ενός προσώπου και είναι ικανή να καταλήξει σε βλαπτική γι’ αυτό πράξη, συνιστά θεμελιώδη αρχή του κοινοτικού δικαίου. Η αρχή αυτή απαιτεί ότι ο ενδιαφερόμενος είναι σε θέση να προβάλει λυσιτελώς την άποψή του σχετικά με τα στοιχεία που μπορεί να γίνουν δεκτά σε βάρος του στην επικείμενη πράξη. Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται κυρίως μέσω των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 43 του ΚΥΚ, που εξέδωσε η Επιτροπή οι οποίες αποβλέπουν στη διασφάλιση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως καθόλη τη διάρκεια της διαδικασίας αξιολογήσεως των υπαλλήλων. Προσφεύγων που πρόβαλε τις αιτιάσεις του σε κάθε στάδιο της διαδικασίας αυτής, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι τυχόν προσεβλήθηκαν τα δικαιώματα άμυνάς του.

(βλ. σκέψεις 87 έως 90)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 10 Ιουλίου 1986, 234/84, Βέλγιο κατά Επιτροπής, Συλλογή 1986, σ. 2263, σκέψη 27· 5 Οκτωβρίου 2000, C‑288/96, Γερμανία κατά Επιτροπής, Συλλογή 2000, σ. I‑8237, σκέψη 99

ΠΕΚ: 8 Μαρτίου 2005, T‑277/03, Βλαχάκη κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑57 και II‑243, σκέψη 64

6.      Στο πλαίσιο της καταρτίσεως εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας, τα περιγραφικά σχόλια που περιλαμβάνονται σε αυτές αποβλέπουν στη δικαιολόγηση των αξιολογήσεων που εκφράζονται ως μόρια. Τα περιγραφικά αυτά σχόλια χρησιμεύουν ως βάση για τη σύνταξη της αξιολογήσεως, η οποία συνίσταται στην αριθμητική έκφραση των στοιχείων αυτών, ώστε ο υπάλληλος να κατανοήσει τον βαθμό που έλαβε. Ως εκ τούτου, τα περιγραφικά σχόλια που περιέχονται σε μια τέτοια έκθεση πρέπει να έχουν συνοχή σε σχέση με τις αξιολογήσεις που εκφράζονται ως μόρια. Δεδομένης της πολύ ευρείας εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτουν οι αξιολογητές στο πλαίσιο των κρίσεών τους σχετικά με την εργασία των προσώπων, τα οποία καλούνται να αξιολογήσουν, ενδεχόμενη ανακολουθία της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας δεν μπορεί μολοταύτα να δικαιολογήσει την ακύρωσή της, παρά μόνον εάν η ανακολουθία αυτή είναι πρόδηλη.

(βλ. σκέψη 109)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 25 Οκτωβρίου 2006, T‑173/04, Carius κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. Ι-Α-2-243 και II‑A‑2‑1269, σκέψη 106

7.      Καίτοι η ελευθερία εκφράσεως αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα των κοινοτικών υπαλλήλων, εντούτοις δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εκ μέρους ενός υπαλλήλου προβολή αβάσιμων ισχυρισμών εις βάρος των ιεραρχικώς ανωτέρων του, ικανών να θίξουν την υπόληψή τους.

(βλ. σκέψη 143)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 13 Δεκεμβρίου 1989, C‑100/88, Oyowe και Traore κατά Επιτροπής, Συλλογή 1989, σ. 4285, σκέψη 16

ΠΕΚ: 26 Νοεμβρίου 1991, T‑146/89, Williams κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1991, σ. II‑1293, σκέψεις 72 και 76