Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Saarbrücken (Niemcy) w dniu 29 stycznia 2019 r. – JC / Kreissparkasse Saarlouis

(Sprawa C-66/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landgericht Saarbrücken

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: JC

Strona pozwana: Kreissparkasse Saarlouis

Pytania prejudycjalne

Czy art. 10 ust. 2 lit. p) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG1 należy interpretować w ten sposób, że do wymaganych informacji dotyczących „okresu” lub „innych warunków korzystania z prawa do odstąpienia” należą przesłanki rozpoczęcia biegu terminu na odstąpienie?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy pozostaje w sprzeczności z art. 10 ust. 2 lit. p) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG wykładnia, zgodnie z którą informacja o odstąpieniu jest „jasna” i „zwięzła”, jeżeli w odniesieniu do rozpoczęcia biegu terminu na odstąpienie sama w sobie nie określa w pełni obowiązkowych danych wymaganych dla rozpoczęcia tego biegu, ale odsyła w tym względzie do przepisu prawa krajowego - w tym przypadku do § 492 ust. 2 BGB [Bürgerliches Gesetzbuch - niemieckiego kodeksu cywilnego] w wersji obowiązującej do dnia 12 czerwca 2014 r. - który z kolei odsyła do dalszych przepisów krajowych - w tym przypadku do art. 247 §§ 3-13 EGBGB [Einführungsgesetz zum Bürgerlichen Gesetzbuche - przepisów wprowadzających do niemieckiego kodeksu cywilnego] w wersji obowiązującej do dnia 12 czerwca 2014 r. - i w związku z tym konsument zmuszony jest do zapoznania się z licznymi przepisami ustawowymi w różnych aktach prawnych, aby uzyskać jasność co do tego, jakie obowiązkowe dane należy podać, aby termin na odstąpienie od jego umowy pożyczki rozpoczął bieg?

W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie drugie (i gdy nie istnieją zasadnicze wątpliwości wobec odesłania do przepisów krajowych):

Czy pozostaje w sprzeczności z art. 10 ust. 2 lit. p) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG wykładnia, zgodnie z którą informacja o odstąpieniu jest „jasna” i „zwięzła” jeśli odesłanie do przepisu prawa krajowego – w tym przypadku do § 492 ust. 2 BGB w wersji obowiązującej od dnia 30 lipca 2010 r. do dnia 12 czerwca 2014 r. – i zawarte w nim dalsze odesłanie – w tym przypadku do art. 247 §§ 3-13 EGBGB w wersji obowiązującej od dnia 4 sierpnia 2011 r. do dnia 12 czerwca 2014 r. [Or. 3] – z konieczności prowadzi do tego, że konsument poza zwykłą lekturą przepisów musi dokonać prawnej subsumpcji – na przykład, czy pożyczka została mu udzielona na warunkach zwykłych dla umów zabezpieczonych prawami rzeczowymi na nieruchomości i dotyczących ich tymczasowego finansowania albo czy istnieją umowy powiązane – aby uzyskać jasność co do tego, jakie obowiązkowe dane należy podać, aby termin na odstąpienie od jego umowy pożyczki rozpoczął bieg?

____________

1 Dz.U. 2008, L 133, s. 66.