ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ EΝΩΣΗΣ
(πρώτο τμήμα)
της 26ης Μαρτίου 2015
Υπόθεση F‑41/14
CW
κατά
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Έκθεση βαθμολογίας — Πολλαπλή πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Κατάχρηση εξουσίας — Ηθική παρενόχληση — Απόφαση περί απονομής ενός μορίου αξιολογήσεως»
Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η CW ζητεί, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση, αφενός, της εκθέσεως βαθμολογίας για το έτος 2012, όπως οριστικοποιήθηκε με την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (στο εξής: ΑΔΑ) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαΐου 2013 (στο εξής: έκθεση βαθμολογίας 2012), και, αφετέρου, της αποφάσεως του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως (ΓΔ) «Διερμηνεία και συνεδριάσεις» του Κοινοβουλίου, της 24ης Ιουνίου 2013, με την οποία της απονεμήθηκε ένα μόριο αξιολογήσεως για το έτος 2012.
Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Η CW φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Περίληψη
1. Υπάλληλοι — Αναρρωτική άδεια — Διαμονή εκτός του τόπου τοποθετήσεως χωρίς άδεια — Συνέπειες — Προσθήκη, από τη Διοίκηση, παρατηρήσεως στην έκθεση βαθμολογίας του συγκεκριμένου υπαλλήλου — Επιτρέπεται
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 43 και 60, εδ. 2)
2. Υπάλληλοι — Δικαιώματα και υποχρεώσεις — Απουσίες του υπαλλήλου — Λήψη πρόσθετων ημερών ετήσιας άδειας με χρήση ψευδούς δηλώσεως για ανικανότητα προς εργασία — Δεν επιτρέπεται
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 43 και 60)
3. Υπάλληλοι — Δικαιώματα και υποχρεώσεις — Υποχρέωση εκτελέσεως των διαταγών των ιεραρχικά ανωτέρων — Περιεχόμενο — Όρια — Άρνηση υπαλλήλου ο οποίος έχει επανειλημμένως επιδείξει ανυπακοή να ζητήσει συγνώμη από τον προϊστάμενο της μονάδας του — Απαράδεκτη
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 21α)
4. Υπάλληλοι — Βαθμολογία — Έκθεση αξιολογήσεως — Κατάρτιση — Ύπαρξη ηθικής παρενοχλήσεως — Παράνομος χαρακτήρας της εκθέσεως αξιολογήσεως — Ανάγκη υπάρξεως σχέσεως μεταξύ της παρενοχλήσεως και των αρνητικών κρίσεων που περιέχονται στην έκθεση
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 12α, 24, 43, 90 και 91)
5. Υπάλληλοι — Ηθική παρενόχληση — Έννοια — Έκθεση βαθμολογίας που περιέχει αρνητικά αλλά όχι μειωτικά σχόλια για τον υπάλληλο — Δεν εμπίπτει
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 12α § 3 και 43)
1. Το γράμμα του άρθρου 60, δεύτερο εδάφιο, του ΚΥΚ είναι σαφές και κατηγορηματικό και δεν προβλέπει παρέκκλιση αναλόγως της φύσεως της παθήσεως, όπως προβλήματα ψυχολογικής ή ψυχιατρικής φύσεως, από την υποχρέωση λήψεως εκ των προτέρων άδειας όταν ο υπάλληλος επιθυμεί να διέλθει το χρόνο της αναρρωτικής άδειάς του σε τόπο διαφορετικό από τον τόπο τοποθετήσεώς του.
Συνεπώς, ανεξαρτήτως του αν η διαμονή εκτός του τόπου τοποθετήσεως ήταν βραχείας διάρκειας και πραγματοποιήθηκε κατόπιν συστάσεως ιατρού, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή έχει δικαίωμα να διαπιστώσει ότι ένας υπάλληλος ο οποίος δεν έλαβε εκ των προτέρων άδεια δεν τήρησε τη σχετική διάταξη του ΚΥΚ για τις διαμονές εκτός τόπου τοποθετήσεως κατά τη διάρκεια αναρρωτικής άδειας και, ως εκ τούτου, πρόκειται για αντικανονική απουσία.
Έτσι, έστω και αν η έκθεση βαθμολογίας υποτίθεται ότι αξιολογεί τις παροχές του υπαλλήλου καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, τίποτε δεν εμποδίζει την εν λόγω αρχή να αναφερθεί σε ένα μεμονωμένο συμβάν, ιδίως όταν αυτό αφορά την παράβαση σαφούς και ειδικού κανόνα ευθέως απορρέοντος από τον ΚΥΚ και όταν η ενδιαφερόμενος υπάλληλος θεωρεί ότι δεν είναι υποχρεωμένος να υποβάλει αίτηση προηγουμένης άδειας. Υπό τις περιστάσεις αυτές, η διατύπωση παρατηρήσεως στην έκθεση βαθμολογίας όχι μόνο δεν αντιβαίνει σε κάποια διάταξη του ΚΥΚ, ιδίως στο άρθρο 43, αλλά μπορεί να έχει ως θεμιτό σκοπό την προειδοποίηση του ενδιαφερομένου προς αποφυγή της επαναλήψεως της παραβάσεως του εν λόγω κανόνα του ΚΥΚ. Συναφώς, μια παρατήρηση η οποία υπενθυμίζει τους στόχους που καλείται να υλοποιήσει ο υπάλληλος όσον αφορά την τήρηση των κανόνων ουδόλως πάσχει από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, εφόσον η βελτίωση της συμπεριφοράς του αξιολογουμένου υπαλλήλου στην υπηρεσία συνιστά ακριβώς έναν από τους σκοπούς που επιδιώκονται με την έκθεση βαθμολογίας.
Εξάλλου, η δύσκολη επαγγελματική κατάσταση λόγω της οποίας ελήφθη η αναρρωτική άδεια δεν απαλλάσσει τον μόνιμο ή μη μόνιμο υπάλληλο από την υποχρέωσή του να τηρήσει το άρθρο 60, δεύτερο εδάφιο, του ΚΥΚ.
(βλ. σκέψεις 53 έως 56 και 80)
Παραπομπή:
ΓΔΕΕ: απόφαση Österholm κατά Επιτροπής, T‑190/02, EU:T:2004:191, σκέψη 39
ΔΔΔΕΕ: απόφαση Morgan κατά ΓΕΕΑ, F‑26/13, EU:F:2014:180, σκέψη 57 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, αναιρεσιβληθείσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, υπόθεση T‑683/14 P
2. Δεν επιτρέπεται υπάλληλος να προσποιηθεί ασθένεια ώστε να λάβει πρόσθετη ημέρα ετήσιας άδειας. Εξάλλου, είναι απολύτως θεμιτό για τη Διοίκηση να μεριμνά, ακόμα και με την προσθήκη στην έκθεση βαθμολογίας σχολίου σχετικού με παρατυπία αυτού του είδους, ώστε οι μόνιμοι ή μη μόνιμοι υπάλληλοι να χρησιμοποιούν τις ετήσιες άδειές τους υπό κανονικές συνθήκες.
(βλ. σκέψη 64)
Παραπομπή:
ΔΔΔΕΕ: απόφαση CQ κατά Κοινοβουλίου, F‑12/13, EU:F:2014:214, σκέψη 118
3. Από την οικονομία του άρθρου 21α του ΚΥΚ προκύπτει ότι, όταν ο υπάλληλος λαμβάνει διαταγή την οποία θεωρεί ως αντικανονική ή αν εκτιμά ότι από την εκτέλεσή της είναι δυνατόν να προκύψουν σοβαρές δυσχέρειες, οφείλει, σε πρώτη φάση, να ειδοποιήσει σχετικά τον αμέσως ιεραρχικά ανώτερό του και, ενδεχομένως, αν αυτός επιβεβαιώσει τη διαταγή, την αμέσως ανώτερη ιεραρχικά αρχή. Συνεπώς, ο υπάλληλος υποχρεούται, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, να εκτελέσει τη διαταγή που, αναλόγως της περιπτώσεως, δόθηκε εκ νέου ή επιβεβαιώθηκε από τους ιεραρχικά ανωτέρους, εκτός αν αυτή είναι προδήλως παράνομη ή αντιβαίνει στους ισχύοντες κανόνες ασφάλειας.
Συναφώς, στο πλαίσιο επανειλημμένων εκδηλώσεων ανυπακοής εκ μέρους του υπαλλήλου, μια εντολή εκ μέρους των ιεραρχικά ανωτέρων του να ζητήσει συγνώμη από τον προϊστάμενο της μονάδας του, έστω και αν αυτός ο τρόπος ενέργειας δεν αποτελεί αναγκαστικά τρόπο σύμφωνο με τις χρηστές πρακτικές διαχειρίσεως των ανθρωπίνων σχέσεων στο επαγγελματικό πλαίσιο, μπορεί να αποτελεί θεμιτή ενέργεια της διοικήσεως προς εξασφάλιση την εκ μέρους κάθε μονίμου ή μη μονίμου υπαλλήλου τήρηση των κανόνων του ΚΥΚ, ιδίως εκείνων, όπως το άρθρο 21α του ΚΥΚ, που αποσκοπούν στην ορθή εκτέλεση του διοικητικού έργου κάθε υπηρεσίας εντός κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης, και, ως εκ τούτου, να μην υπερβαίνει τα όρια του περιθωρίου εκτιμήσεως της διοικήσεως στο πλαίσιο της ενέργειας αυτής.
(βλ. σκέψεις 70 και 72)
4. Η απόδειξη της υπάρξεως ηθικής παρενοχλήσεως σε βάρος μόνιμου ή μη μόνιμου υπαλλήλου δεν συνεπάγεται ότι κάθε βλαπτική για τον υπάλληλο αυτόν απόφαση λαμβανόμενη στο πλαίσιο αυτής της ηθικής παρενοχλήσεως είναι παράνομη. Πράγματι, λόγω της φύσεως της ηθικής παρενοχλήσεως, επίκλησή της χωρεί μόνον προς υποστήριξη αιτήματος ακυρώσεως βάλλοντος κατά της απορρίψεως από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή αιτήματος αρωγής βάσει του άρθρου 24 του ΚΥΚ. Συνεπώς, επίκληση λόγου αντλούμενου από υποτιθέμενη ηθική παρενόχληση μόνον κατ’ εξαίρεση χωρεί στο πλαίσιο του ελέγχου της νομιμότητας βλαπτικής πράξεως, όπως η έκθεση βαθμολογίας, εφόσον προκύπτει ότι υφίσταται σχέση μεταξύ της προβαλλόμενης παρενοχλήσεως και των αρνητικών κρίσεων που περιέχονται στην έκθεση.
(βλ. σκέψη 89)
Παραπομπή:
ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις Menghi κατά ENISA, F‑2/09, EU:F:2010:12, σκέψη 69, και CF κατά AESA, F‑40/12, EU:F:2013:85, σκέψη 79
5. Όταν τα σχόλια και ειδικές εκτιμήσεις που περιέχονται στην έκθεση βαθμολογίας υπαλλήλου δεν υπερβαίνουν το όριο της δυσάρεστης ή προσβλητικής για το πρόσωπο του ενδιαφερομένου κριτικής σε βάρος του ίδιου του ενδιαφερομένου, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ενδείξεις περί του ότι η έκθεση βαθμολογίας καταρτίστηκε με σκοπό την ηθική παρενόχλησή του.
(βλ. σκέψη 90)
Παραπομπή:
ΓΔΕΕ: απόφαση Magone κατά Επιτροπής, T‑73/05, EU:T:2006:127, σκέψη 80
ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις N κατά Κοινοβουλίου, F‑26/09, EU:F:2010:17, σκέψη 86, και CW κατά Κοινοβουλίου, F‑48/13, EU:F:2014:186, σκέψη 129