Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court (Irlandia) w dniu 29 marca 2019 r. – Recorded Artists Actors Performers Ltd / Phonographic Performance (Ireland) Ltd; Minister for Jobs Enterprise and Innovation; Ireland; Attorney General

(Sprawa C-265/19)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court (Ireland)

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Recorded Artists Actors Performers Ltd

Strona pozwana: Phonographic Performance (Ireland) Ltd; Minister for Jobs Enterprise and Innovation; Ireland; Attorney General

Pytania prejudycjalne

Czy obowiązek dokonania przez sąd krajowy wykładni dyrektywy 2006/1151 w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (zwanej dalej „dyrektywą”) w świetle znaczenia i celu konwencji rzymskiej2 lub WPPT3 ogranicza się do pojęć wyraźnie przywoływanych w dyrektywie, czy też ewentualnie obejmuje on pojęcia, które znajdują się jedynie w dwóch umowach międzynarodowych? W szczególności, w jakim zakresie art. 8 dyrektywy należy interpretować w świetle wymogu „traktowania narodowego” zgodnie z art. 4 WPPT?

Czy państwo członkowskie dysponuje uprawnieniem dyskrecjonalnym w zakresie ustalenia kryteriów służących określeniu, którzy artyści wykonawcy kwalifikują się jako „właściwi artyści wykonawcy” na mocy art. 8 dyrektywy? W szczególności, czy państwo członkowskie może ograniczyć prawo do odpowiedniego wynagrodzenia do okoliczności, w których (i) artystyczne wykonanie ma miejsce w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego („EOG”) lub (ii) artyści wykonawcy mają miejsce zamieszkania lub pobytu w państwie EOG?

Jakie uprawnienie dyskrecjonalne przysługuje państwu członkowskiemu w odniesieniu do odpowiedzi na zastrzeżenie zgłoszone przez inną umawiającą się stronę na mocy art. 15 ust. 3 WPPT? W szczególności, czy państwo członkowskie jest zobowiązane do dokładnego odzwierciedlenia warunków zastrzeżenia złożonego przez drugą umawiającą się stronę? Czy umawiająca się strona jest zobowiązana do niestosowania zasady 30 dni przewidzianej w art. 5 konwencji rzymskiej w zakresie, w jakim może to prowadzić do sytuacji, w której producent będący stroną zgłaszającą zastrzeżenie otrzymuje wynagrodzenie na podstawie art. 15 ust. 1, w przeciwieństwie do artystów wykonawców tego nagrania? W przeciwnym razie, czy strona odpowiadająca jest uprawniona do przyznania praw obywatelom strony zgłaszającej zastrzeżenie w sposób bardziej korzystny niż strona zgłaszająca zastrzeżenie, tzn. czy strona odpowiadająca może przyznać prawa, które nie są odwzajemniane przez stronę zgłaszającą zastrzeżenie?

Czy dopuszczalne jest w każdym przypadku ograniczenie prawa do odpowiedniego wynagrodzenia do producentów nagrań dźwiękowych, tj. odmowa przyznania prawa artystom wykonawcom, których artystyczne wykonania zostały utrwalone w tych nagraniach dźwiękowych?

____________

1 Dz.U. 2006, L 376, s. 28.

2 Międzynarodowa konwencja o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (1961).

3 Traktat WIPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach z 1996 r.