Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 20 Δεκεμβρίου 2018 – IX κατά WABE e.V.

(Υπόθεση C-804/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeitsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: IX

Εναγομένη: WABE e.V.

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά η μονομερής οδηγία εργοδότη που απαγορεύει στους εργαζόμενους να φέρουν οποιοδήποτε εμφανές σύμβολο πολιτικών, ιδεολογικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων άμεση διάκριση λόγω θρησκείας, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α΄, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία1 , σε βάρος εργαζομένων οι οποίοι τηρούν συγκεκριμένους ενδυματολογικούς κανόνες λόγω θρησκευτικών επιταγών καλύψεως του σώματος;

Συνιστά η μονομερής οδηγία εργοδότη που απαγορεύει στους εργαζόμενους να φέρουν οποιοδήποτε εμφανές σύμβολο πολιτικών, ιδεολογικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων έμμεση διάκριση λόγω θρησκείας και/ή φύλου, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ, σε βάρος εργαζομένης η οποία φορά μαντίλα λόγω του μουσουλμανικού θρησκεύματός της;

Ειδικότερα:

α) Μπορεί να δικαιολογηθεί σύμφωνα με την οδηγία 2000/78/ΕΚ διάκριση λόγω θρησκείας και/ή φύλου βάσει της υποκειμενικής επιθυμίας του εργοδότη να τηρήσει στάση πολιτικής, ιδεολογικής και θρησκευτικής ουδετερότητας, ακόμη και αν κατά τον τρόπο αυτό ο εργοδότης επιδιώκει να ικανοποιήσει τις υποκειμενικές επιθυμίες των πελατών του;

β) Αποκλείουν η οδηγία 2000/78/ΕΚ και/ή το θεμελιώδες δικαίωμα της επιχειρηματικής ελευθερίας που απορρέει από το άρθρο 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ, εθνικό καθεστώς κατά το οποίο η απαγόρευση θρησκευτικής ενδυμασίας με σκοπό την προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω της αφηρημένης δυνατότητας να τεθεί σε κίνδυνο η ουδετερότητα του εργοδότη, αλλά μόνον ενόψει αρκούντως συγκεκριμένου κινδύνου, ιδίως ενός συγκεκριμένου κινδύνου οικονομικής ζημίας για τον εργοδότη ή θιγόμενο τρίτο;

____________

1 EE 2000, L 303, σ. 16.