WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)
z dnia 15 grudnia 2008 r.
Sprawa F-34/07
Carina Skareby
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2005 r. – Naruszenie norm proceduralnych – Brak dialogu na temat ustalenia celów – Uproszczone sprawozdanie za okres od stycznia do września 2005 r. – Brak oceny – Oczywisty błąd w ocenie – Artykuł 44 ust. 1 lit. c) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której C. Skareby żąda zasadniczo, po pierwsze, stwierdzenia nieważności sprawozdania ze swojej kariery zawodowej za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2005 r., a po drugie, zasądzenia od Komisji odszkodowania za rzekomo poniesione uszczerbek na karierze zawodowej i szkodę finansową oraz zadośćuczynienia za rzekomo doznaną krzywdę.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obowiązek określenia celów do osiągnięcia – Zakres
(regulamin pracowniczy, art. 43)
2. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Sporządzenie – Sprawozdanie uproszczone
(regulamin pracowniczy, art. 43)
3. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Kontrola sądowa – Granice
(regulamin pracowniczy, art. 43)
1. Z art. 8 ust. 5 akapit czwarty przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że formalny dialog, jaki prowadzony jest pomiędzy oceniającym a osobą zajmującą dane stanowisko na początku każdego postępowania w sprawie oceny, ma na celu ustalenie, w miarę możliwości za obopólnym porozumieniem, celów, jakie powinna osiągnąć zajmująca dane stanowisko osoba w roku, w którym dialog ten ma miejsce. Tym samym waga formalnego dialogu staje się oczywista w sytuacji, określonej w przytoczonych ogólnych przepisach wykonawczych, w której oceniający jednostronnie proponuje osobie zajmującej dane stanowisko cele, jakie powinna na tym stanowisku osiągnąć, ponieważ taki dialog umożliwia zainteresowanej osobie przedyskutowanie tych celów i przedstawienie swojego zdania, w celu osiągnięcia obopólnej zgody co do ich treści.
Natomiast nie jest tak w sytuacji, gdy zajmująca dane stanowisko osoba na polecenie oceniającego sama ustala sobie cele, które następnie oceniający zatwierdza swoim podpisem. W takiej bowiem sytuacji de facto istnieje między oceniającym a osobą zajmującą dane stanowisko porozumienie na temat celów, jakie powinny zostać osiągnięte, tak że skorzystanie z procedury formalnego dialogu w celu osiągnięcia porozumienia nie jest już niezbędne, choć byłoby pożądane z racji tego, że należy to do zadań kierowniczych oceniającego.
Naruszenia norm proceduralnych, w szczególności dotyczących sporządzenia sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, stanowią istotne nieprawidłowości mogące spowodować nieważność takiego sprawozdania, pod warunkiem że urzędnik wykaże, iż treść wspomnianego sprawozdania mogła być inna w braku tych naruszeń.
(zob. pkt 34, 36, 37, 40)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑212/97 Hubert przeciwko Komisji, 9 marca 1999 r., RecFP s. I‑A‑41, II‑185, pkt 53
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑36/07 Lebedef przeciwko Komisji, 7 maja 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 57
2. W przypadku zmiany oceniającego w trakcie postępowania w sprawie oceny, art. 4 ust. 3 przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego stanowi, że oceniający, który odchodzi ze stanowiska, sporządza uproszczone sprawozdanie, załączone do sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, dotyczące wyłącznie wydajności, kompetencji i zachowania w określonym przedziale czasowym objętym sprawozdaniem. Takie uproszczone sprawozdanie, niezawierające oceny, podaje się do wiadomości osoby zajmującej dane stanowisko, która może przedstawić swe uwagi w przeznaczonej do tego celu części. Celem powyższego sprawozdania jest dostarczenie oceniającemu informacji niezbędnych do dokonania oceny pełnionych przez ocenianego obowiązków we wskazanym przedziale czasowym w ramach podlegającego ocenie okresu.
Przez okoliczność, że oceniający sporządzający sprawozdanie uproszczone, który był również oceniającym w poprzednim sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej, praktycznie w całości powtórzył w uproszczonym sprawozdaniu oceny zawarte w poprzednim sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej, odnoszące się zwłaszcza do wydajności, kompetencji i zachowania ocenianego urzędnika, nie można automatycznie wykazać, że oceniający nie przeprowadził oceny urzędnika, gdyż mógł on po prostu zauważyć i zdecydować, że kompetencje, wydajność i zachowanie danego urzędnika w okresie odniesienia w ramach tej samej jednostki organizacyjnej nie zmieniły się.
(zob. pkt 58, 61)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑28/06 Sequeira Wandschneider przeciwko Komisji, 13 grudnia 2007 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 48
3. Oceniającym przysługuje szeroki zakres uznania przy wydawaniu sądów na temat pracy osób, za których ocenę są odpowiedzialne, a sprawozdanie z oceny lub z przebiegu kariery zawodowej odzwierciedla ich własną, swobodnie wyrażaną opinię. Tym samym Sąd do spraw Służby Publicznej nie może zastępować oceny osób odpowiedzialnych za ocenę pracy danej osoby własną oceną. Sądy wartościujące na temat urzędników zawarte w sprawozdaniach z przebiegu ich kariery zawodowej wyjęte są spod kontroli sądowej, której podlegają w szczególności jedynie ewentualne oczywiste błędy dotyczące okoliczności faktycznych.
W tym względzie, zakładając, że autorzy sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej popełnili określone błędy lub zawarli w nim bezpodstawne twierdzenia, zarzut, iż omawiane sprawozdanie obarczone jest oczywistymi błędami w ocenie, dotyczy w rzeczywistości sądów wartościujących, których zasadność może podlegać kontroli jedynie w ściśle ustalonych granicach.
(zob. pkt 69, 71)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑63/89 Latham przeciwko Komisji, 24 stycznia 1991 r., Rec. s. II‑19, pkt 19; sprawa T‑73/05 Magone przeciwko Komisji, 16 maja 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑107, II‑A‑2‑485, pkt 25, 28, a także przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑285/04 Andrieu przeciwko Komisji, 13 lipca 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑161, II‑A‑2‑775, pkt 99