WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)
z dnia 13 września 2011 r.
Sprawa F‑68/10
Thorsten Behnke
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Postępowanie w sprawie oceny i w sprawie awansu za 2009 r. – Uzasadnienie opinii wspólnego komitetu ds. ocen i awansów – Oczywisty błąd w ocenie
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której T. Behnke żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w sprawie zaklasyfikowania go do drugiej (II) grupy wyników w pracy w postępowaniu w sprawie oceny za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2008 r. i przyznania mu 5 punktów awansu w postępowaniu w sprawie oceny w 2009 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Komisja pokrywa własne koszty oraz jedną czwartą kosztów poniesionych przez skarżącego. Skarżący pokrywa trzy czwarte własnych kosztów.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Zgodność pomiędzy zażaleniem i skargą
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
2. Urzędnicy – Ocena – Wspólny komitet ds. ocen – Opinia
(regulamin pracowniczy, art. 43)
3. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Informacje, jakie mogą zostać uwzględnione
(regulamin pracowniczy, art. 43, 45)
4. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Niezbędna zgodność między uwagami opisowymi a oceną wyrażoną liczbowo
(regulamin pracowniczy, art. 43)
5. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Formalne wyznaczenie celów
(regulamin pracowniczy, art. 43)
1. Z zastrzeżeniem zarzutów niezgodności z prawem oraz oczywiście bezwzględnych przeszkód procesowych zmiana podstawy sporu i tym samym niedopuszczalność z powodu nieprzestrzegania zasady zgodności pomiędzy zażaleniem i skargą miałaby miejsce wyłącznie w przypadku, gdyby skarżący, kwestionując w zażaleniu wyłącznie formalną ważność aktu powodującego niekorzystne dla niego skutki, włącznie z jego aspektami proceduralnymi, podnosił w skardze zarzuty co do istoty sprawy, lub odwrotnie – gdyby skarżący, po podniesieniu w zażaleniu wyłącznie zarzutów dotyczących zgodności z prawem istoty aktu powodującego niekorzystne dla niego skutki, wnosił skargę zawierającą zarzuty dotyczące ważności formalnej tego aktu, włącznie z jego aspektami proceduralnymi.
Nie jest dopuszczalny podniesiony po raz pierwszy w skardze zarzut dotyczący niezgodności z prawem formalnym sprawozdania z oceny urzędnika, który nie podniósł zarzutu niezgodności z prawem formalnym w zażaleniu.
(zob. pkt 32, 33)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑45/07 Mandt przeciwko Parlamentowi, 1 lipca 2010 r., pkt 120
2. Obowiązek wypowiedzenia się przez wspólny komitet ds. ocen w przedmiocie treści sprawozdań z oceny stanowi istotny wymóg proceduralny. Jednakże ogólne przepisy wykonawcze do art. 43 regulaminu pracowniczego przyjęte przez Komisję nie określają formalnej procedury głosowania w tym komitecie. Ponadto nie można wykazać żadnej różnicy, oprócz czysto semantycznej, między opinią wydaną w drodze konsensusu a opinią wydaną jednogłośnie. Niemniej przyjęcie opinii przez omawiany komitet w drodze konsensusu nie zwalnia go z ciążącego na nim obowiązku uzasadnienia. Artykuł 8 ust. 4 wspomnianych ogólnych przepisów wykonawczych stanowi zaś, że nawet opinie przyjęte jednogłośnie powinny zawierać uzasadnienie przedstawionych w nich wniosków.
Tymczasem, jeżeli opinia ma standardowe brzmienie i nie odnosi się do informacji dotyczących konkretnej sytuacji danego urzędnika, taka opinia nie jest uzasadniona.
Naruszenia norm proceduralnych, między innymi norm dotyczących sporządzania sprawozdań z oceny, stanowią jednak istotne nieprawidłowości mogące spowodować nieważność takiego sprawozdania z oceny jedynie pod warunkiem że zainteresowany wykaże, iż treść wspomnianego sprawozdania mogła być inna w braku tych naruszeń.
(zob. pkt 38‑42)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa C‑198/07 P Gordon przeciwko Komisji, 22 grudnia 2008 r., pkt 71–75
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑212/97 Hubert przeciwko Komisji, 9 marca 1999 r., pkt 53 i przytoczone tam orzecznictwo
3. W Komisji istnieje ścisła współzależność między sprawozdaniem z oceny, ustalającym poziom wyników pracy, a następującą później decyzją w sprawie przyznania punktów awansu, nawet jeśli organ powołujący zachowuje szeroki zakres uznania w ramach postępowania w sprawie awansu, jeśli chodzi o ustalenie dokładnej liczby punktów awansu. W tym sensie postępowania w sprawie oceny i awansu w Komisji są ze sobą nierozłącznie związane. Dopuszczalne jest w tym względzie, by przy ocenie osiągnięć urzędnika organ powołujący brał pod uwagę niedawny awans urzędnika.
Ponadto organ administracji jest obowiązany wziąć pod uwagę do celów oceny osiągnięć urzędnika trudne warunki, w których wykonywał on swą pracę, a w szczególności okoliczność, że jego wydział miał mniejszy personel niż planowano przy wyznaczaniu celów temu urzędnikowi.
(zob. pkt 52, 56, 62)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑236/05 Aldershoff przeciwko Komisji, 31 stycznia 2007 r., pkt 85 i nast.
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa Semeraro przeciwko Komisji, 21 lutego 2008 r., pkt 56; sprawa F‑7/09 Faria przeciwko OHIM, 23 lutego 2010 r., pkt 53
4. Uwagi o charakterze opisowym zawarte w sprawozdaniu z oceny mają na celu uzasadnienie dokonanej w sprawozdaniu klasyfikacji według skali ocen. Uwagi opisowe służą za podstawę dla sporządzenia ogólnej oceny i pozwalają urzędnikowi zrozumieć poszczególne otrzymane przez niego oceny. W konsekwencji, w świetle ich zasadniczej roli przy sporządzaniu sprawozdania z oceny, uwagi opisowe winny być spójne z przyznanymi ocenami w taki sposób, że wystawianie ocen winno stanowić przełożenie tych uwag na oceny wyrażone liczbowo lub według przyjętej skali ocen. Z uwagi na szeroki zakres uznania przysługujący oceniającym w odniesieniu do ocen pracy osób podlegających ich ocenie ewentualny brak spójności w takim sprawozdaniu z oceny nie może jednak uzasadniać stwierdzenia nieważności tego sprawozdania, chyba że jest ona oczywista.
(zob. pkt 78)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑28/06 Sequeira Wandschneider przeciwko Komisji, 13 grudnia 2007 r., pkt 109, 110
5. Zgodnie z przepisami art. 5 ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego przyjętych przez Komisję ocena wyników pracy urzędnika ma na celu ocenę, na ile zostały osiągnięte wyznaczone mu cele. Z przepisów tych wynika, że cele należy określać przy założeniu normalnych warunków pracy. Jeżeli organ administracji decyduje się oprzeć ocenę swoich urzędników na wyznaczonych w sposób sformalizowany celach, dokument zawierający wyznaczone urzędnikowi cele stanowi istotny element przy ocenie wyników jego pracy.
(zob. pkt 79)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑93/08 N przeciwko Parlamentowi, 10 listopada 2009 r., pkt 64