WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 13 listopada 2007 r.

Sprawa F-76/06

Ioannis Tsirimokos

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Urzędnicy – Warunki pracy – Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy celem przygotowania przejścia na emeryturę – Wyłączenie przeniesionych uprawnień emerytalnych przy obliczaniu wynagrodzenia podstawowego za pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy – Wnioski nr 241/05 kolegium szefów administracji

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której I. Tsirimokos żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu z dnia 25 października 2005 r., potwierdzonej decyzją z dnia 19 kwietnia 2006 r. oddalającą jego zażalenie, nieuwzględniającej uprawnień emerytalnych przeniesionych do systemu wspólnotowego przy obliczaniu wartości procentowej wynagrodzenia podstawowego przysługującego mu w ramach udzielenia zezwolenia na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy celem przygotowania do przejścia na emeryturę.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Wynagrodzenie – Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy poprzedzająca przejście na emeryturę

(regulamin pracowniczy urzędników, załącznik IVa, art. 4 lit. b); załącznik VIII, art. 2–5, 9, 9a, 11)

2.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Identyczność przedmiotu i podstawy

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 90 ust. 2)

1.      Artykuł 4 lit. b) załącznika IVa do regulaminu pracowniczego, który reguluje sposoby naliczania wynagrodzenia, obniżonego w związku z pracą w niepełnym wymiarze czasu pracy w przygotowaniu przejścia na emeryturę, wymienia w sposób wyczerpujący lata służby, które powinny zostać uwzględnione celem obliczenia wartości procentowej wynagrodzenia podstawowego, o jakie może ubiegać się zainteresowany. Przepis ten przewiduje, że uwzględnia się lata służby w rozumieniu art. 2–5, 9 i 9a załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, lecz nie wymienia art. 11 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. W rezultacie lata służby uzyskane w następstwie przeniesienia uprawnień emerytalnych do wspólnotowego systemu emerytalnego, na co zezwala wspomniany art. 11, nie są przewidziane przez art. 4 lit. b) załącznika IVa do regulaminu pracowniczego.

Za taką wykładnią literalną art. 4 lit. b) załącznika IVa do regulaminu pracowniczego przemawiają dwa względy związane z systemem, w jaki wpisuje się ten przepis. Po pierwsze, przepisy przewidziane w art. 4 załącznika IVa do regulaminu pracowniczego stanowią system autonomiczny regulujący sposoby naliczania wynagrodzenia za pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy wykonywaną celem przygotowania przejścia urzędnika na emeryturę, ponieważ wspomniany system stanowi część ogólnego systemu pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, ustanowionego w załączniku IVa do regulaminu pracowniczego. Natomiast norma przewidziana w art. 11 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego jest normą szczególną systemu emerytalnego i nie może być rozumiana jako zasada ogólna nakazująca traktowanie pracy wykonywanej przed rozpoczęciem służby we Wspólnotach jako rzeczywistej służby. Po drugie, z kontekstu art. 4 załącznika IVa do regulaminu pracowniczego oraz celów wytyczonych przez uregulowania, których część stanowi, a mianowicie systemu pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, nie wynika, że przy naliczaniu wartości procentowej wynagrodzenia podstawowego przyznanego zainteresowanemu w ramach przyjęcia jego wniosku o wykonywanie pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy celem przygotowania przejścia na emeryturę należałoby uwzględnić lata poprzedzające rozpoczęcie służby we Wspólnotach.

Co się tyczy zasady równego traktowania w odniesieniu do lat służby w ramach instytucji w stosunku do lat służby wyliczonych w związku z przeniesieniem uprawnień emerytalnych, kwota pieniędzy, którą urzędnik wpłaca do budżetu wspólnotowego, oraz czas poświęcony na służbę instytucjom wspólnotowym nie stanowią porównywalnych wartości. Tym samym urzędnik, który w chwili rozpoczęcia służby we Wspólnotach przeniósł do wspólnotowego systemu emerytalnego kapitał odpowiadający uprawnieniom, jakie nabył w systemie krajowym, nie znajduje się w sytuacji porównywalnej z urzędnikiem, który wcześniej rozpoczął służbę we Wspólnotach i od tego momentu wpłacał do wspólnotowego systemu emerytalnego składki potrącane z wynagrodzenia.

(zob. pkt 34–39, 41)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑227/04 P Lindorfer przeciwko Radzie, 11 września 2007 r. Zb.Orz. str. I‑6767, pkt 67, 68

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑11/021 Pappas przeciwko Komisji, 6 grudnia 2004 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑381, II‑1773, pkt 44

2.      Zasada zgodności pomiędzy zażaleniem w drodze administracyjnej w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego a następującą po nim skargą wymaga pod rygorem niedopuszczalności, by podniesiony przed sądem wspólnotowym zarzut został już podniesiony w postępowaniu poprzedzającym wniesienie skargi, tak by właściwy organ był w stanie zapoznać się w sposób wystarczająco precyzyjny z krytyką, jaką zainteresowany formułuje pod adresem zaskarżonej decyzji. Zasadę tę uzasadnia sam cel postępowania poprzedzającego wniesienie skargi, polegający na umożliwieniu polubownego rozstrzygnięcia różnic powstałych pomiędzy urzędnikiem a administracją. Administracja powinna zatem zostać jasno poinformowana o zarzutach podnoszonych przez składającego zażalenie, aby móc mu zaproponować ewentualne polubowne rozstrzygniecie.

(zob. pkt 45)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 58/75 Sergy przeciwko Komisji, 1 sierpnia 1976 r., Rec. str. 1139, pkt 32; sprawa 133/88 Del Amo Martinez przeciwko Parlamentowi, 14 marca 1989 r., Rec. str. 689, pkt 9

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑135/05 Campoli przeciwko Komisji, 29 listopada 2006 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑2‑297, II‑A‑2‑1527, pkt 32 i przytoczone tam orzecznictwo