Αναίρεση που άσκησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2019 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 9 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-53/18, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-688/19 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller, R. Kanitz, επικουρούμενοι από τους M. Winkelmüller, F. van Schewick, M. Kottmann, Rechtsanwälte)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
– να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-53/18, Γερμανία κατά Επιτροπής,
– να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2017/1995 της Επιτροπής, της 6ης Νοεμβρίου 2017, σχετικά με τη διατήρηση των στοιχείων αναφοράς του εναρμονισμένου προτύπου EN 13341:2005 + A1:2011 για τις θερμοπλαστικές σταθερές δεξαμενές για υπέργεια αποθήκευση καυσίμου θέρμανσης, κηροζίνης και πετρελαίου οικιακής χρήσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου1 ,
– να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2017/1996 της Επιτροπής, της 6ης Νοεμβρίου 2017, σχετικά με τη διατήρηση των στοιχείων αναφοράς του εναρμονισμένου προτύπου EN 12285-2:2005 «Χαλύβδινες δεξαμενές κατασκευασμένες σε εργοστάσιο» στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου2 ,
– επικουρικώς σε σχέση με το δεύτερο και το τρίτο αίτημα, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,
– να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους:
Πρώτον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 18, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 17, παράγραφος 5, του κανονισμού 305/20113 . Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η Επιτροπή, βάσει των διατάξεων αυτών, είχε τόσο την εξουσία όσο και την υποχρέωση να λάβει ένα από τα μέτρα που πρότεινε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Δεύτερον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 18, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2, καθώς και το άρθρο 17, παράγραφος 3, του κανονισμού 305/2011. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η Επιτροπή, βάσει των διατάξεων αυτών, ήταν υποχρεωμένη να εξετάσει αν τα επίμαχα πρότυπα έθεταν σε κίνδυνο την τήρηση των βασικών απαιτήσεων δομικών έργων.
____________
1 ΕΕ 2017, L 288, σ. 36.
2 ΕΕ 2017, L 288, σ. 39.
3 Κανονισμός (ΕΕ) 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση εναρμονισμένων όρων εμπορίας προϊόντων του τομέα των δομικών κατασκευών και για την κατάργηση της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 88, σ. 5).