Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Napoli (Włochy) w dniu 3 kwietnia 2019 r. – YT i in. / Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca; Ufficio Scolastico Regionale per la Campania

(Sprawa C-282/19)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale di Napoli

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: YT i inni

Strona pozwana: Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca; Ufficio Scolastico Regionale per la Campania

Pytania prejudycjalne

Czy odmienne traktowanie jedynie nauczycieli religii katolickiej, takich jak powodowie, stanowi dyskryminację ze względów religijnych w rozumieniu art. 21 karty z Nicei i dyrektywy 2000/78/WE1 lub czy okoliczność, że dokument poświadczający zdolność do nauczania, który pracownik już uzyskał, może zostać cofnięty, stanowi uzasadniony powód, dla którego jedynie nauczyciele religii katolickiej, tacy jak powodowie, są traktowani odmiennie niż pozostali nauczyciele, nie mogąc skorzystać ze środków zapobiegawczych przewidzianych w klauzuli 5 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r., znajdującego się w załączniku do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC?2

W razie stwierdzenia istnienia dyskryminacji bezpośredniej w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2000/78/WE ze względów religijnych (art. 1), a także w rozumieniu karty z Nicei: jakie instrumenty może wykorzystać ten sąd w celu usunięcia konsekwencji takiej dyskryminacji, mając na uwadze, że nauczyciele inni niż nauczyciele religii katolickiej byli adresatami nadzwyczajnego planu zatrudnienia, o którym mowa w ustawie nr 107/15, oraz zostali mianowani na stanowiska nauczycieli, w związku z czym uzyskali umowę o pracę na czas nieokreślony. A zatem czy sąd odsyłający powinien orzec o istnieniu stosunku pracy na czas nieokreślony z pozwaną administracją?

Czy klauzulę 5 porozumienia ramowego zawartego w załączniku do dyrektywy 1999/70/WE należy interpretować ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak rozpatrywane w niniejszej sprawie, w myśl którego przepisy prawa powszechnego regulujące stosunki pracy i wprowadzające sankcję za nadużywanie kolejnych umów o pracę na czas określony w postaci automatycznego przekształcenia umowy o pracę na czas określony w umowę o pracę na czas nieokreślony, w przypadku gdy czas trwania stosunku pracy przekracza określony limit, nie znajdują zastosowania do sektora szkolnictwa, a zwłaszcza do nauczycieli religii katolickiej, tak że powstaje możliwość wykorzystywania kolejnych umów o pracę na czas określony przez nieoznaczony okres; a w szczególności czy konieczność osiągnięcia porozumienia z ordynariuszem diecezji może stanowić obiektywny powód w rozumieniu klauzuli 5 ust. 1 lit. a) porozumienia ramowego, czy też, wręcz przeciwnie, powinna być ona uznana za dyskryminację zakazaną na podstawie art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej?

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie, czy art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, klauzula 4 porozumienia ramowego zawartego w załączniku do dyrektywy 1999/70/WE lub art. 1 dyrektywy 2000/78/WE umożliwiają odstąpienie od stosowania przepisów, które stoją na przeszkodzie automatycznemu przekształceniu umowy o pracę na czas określony w umowę o pracę na czas nieokreślony, gdy czas trwania stosunku pracy przekracza określony limit?

____________

1     Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. 2000, L 303, s. 16).

2     Dz.U. 1999, L 175, s. 43.