POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 26 czerwca 2008 r.

Sprawa F-1/08

Bart Nijs

przeciwko

Trybunałowi Obrachunkowemu Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Artykuł 35 § 1 lit. e) regulaminu – Przedstawienie zarzutów i argumentów – Termin do złożenia zażalenia – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której B. Nijs żąda stwierdzenia nieważności sprawozdania ze swojej oceny za lata 2005–2006, decyzji z nim związanych lub wydanych w jego następstwie, zwłaszcza decyzji o nieawansowaniu go w 2007 r., decyzji Trybunału Obrachunkowego z dnia 8 marca 2007 r. o przedłużeniu kadencji sekretarza generalnego tej instytucji począwszy od 1 lipca 2007 r., a także zasądzenia od Trybunału Obrachunkowego odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu rzekomo poniesionej szkody i doznanej krzywdy.

Orzeczenie: Skarga zostaje częściowo odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna, a częściowo oddalona jako oczywiście bezzasadna. Skarżący zostaje obciążony całością kosztów postępowania.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit trzeci; załącznik I, art. 7 ust. 1, 3; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 35 § 1 lit. d), e))

2.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Pojęcie – Powołanie innego urzędnika przed podjęciem służby przez skarżącego – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2, art. 91 ust. 1)

1.      Na podstawie art. 35 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, skarga powinna wskazywać powołane zarzuty i argumenty co do prawa i stanu faktycznego. Elementy te winny być na tyle jasne i precyzyjne, by umożliwiały stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi, jeśli zajdzie taka potrzeba bez dodatkowych informacji. W celu zagwarantowania pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, będące podstawą jej złożenia, wynikały w sposób spójny i zrozumiały z samej treści skargi.

Jest tak tym bardziej, że zgodnie z art. 7 ust. 3 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości, część pisemna postępowania przed Sądem obejmuje zasadniczo tylko jedną wymianę pism procesowych, chyba że Sąd ten postanowi inaczej. Ponadto, na podstawie art. 19 akapit trzeci statutu, znajdującego zastosowanie do postępowania przed Sądem zgodnie z art. 7 ust. 1 załącznika I do statutu, urzędnik musi być reprezentowany przez adwokata lub radcę prawnego. Istotnym zadaniem adwokata lub radcy prawnego jako przedstawiciela prawnego jest konkretnie oparcie żądań skargi na wystarczająco zrozumiałej i spójnej argumentacji prawnej, biorąc pod uwagę okoliczność, że część pisemna postępowania przed Sądem obejmuje zasadniczo tylko jedną wymianę pism procesowych.

Nie może spełniać wymogów pożądanej jasności i dokładności skarga, w której okoliczności faktyczne są przedstawione w sposób mylący i nieuporządkowany, a osoba czytająca tę skargę nie może skutecznie powiązać tych okoliczności z żądaniami skargi czy też z jednym z zarzutów podniesionych w uzasadnieniu.

Podobnie skarga urzędnika, w której nie wskazano dokładnie zaskarżonych aktów i która nie spełnia tym samym wymogów przewidzianych w art. 35 § 1 lit. d) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, jest oczywiście niedopuszczalna.

(zob. pkt 24–27, 46)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑72/92 Benzler przeciwko Komisji, 24 marca 1993 r., Rec. s. II‑347, pkt 16, 18, 19; sprawa T‑85/92 De Hoe przeciwko Komisji, 28 kwietnia 1993 r., Rec. s. II‑523, pkt 20; sprawa T‑154/98 Asia Motor France i in. przeciwko Komisji, 21 maja 1999 r., Rec. s. II‑1703, pkt 42; sprawa T‑277/97 Ismeri Europa przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 15 czerwca 1999 r., Rec. s. II‑1825, pkt 29

2.      Jedynie akty wywołujące wiążące skutki prawne, które mogą wpłynąć na interesy skarżącego, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną, i które ostatecznie określają stanowisko instytucji, stanowią akty niekorzystne w rozumieniu art. 90 ust. 2 i art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego.

Nie jest tak w przypadku powołania w ramach tej samej instytucji innego urzędnika, jeśli powołanie to nastąpiło przed podjęciem służby przez skarżącego.

(zob. pkt 34, 35)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑43/04 Fardoom i Reinard przeciwko Komisji, 25 października 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑329, II‑1465, pkt 26

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑78/07 Boudova i in. przeciwko Komisji, 21 kwietnia 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 31