ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 10ης Σεπτεμβρίου 2014

Υπόθεση F‑38/09 DEP

Breige Martin

κατά

Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ)

«Υπαλληλική υπόθεση — Διαδικασία — Καθορισμός των δικαστικών εξόδων»

Αντικείμενο:      Αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων, την οποία υπέβαλε η αιτούσα κατόπιν της απόφασης που του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) Martin κατά Ευρωπόλ (F‑38/09, EU:F:2010:64).

Απόφαση:      Το συνολικό ποσό των δικαστικών εξόδων που η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία οφείλει να καταβάλει στην Β. Martin ορίζεται σε 1 343,18 ευρώ και επί του ποσού αυτού θα καταβληθούν τόκοι υπερημερίας από την ημερομηνία επίδοσης της παρούσας διάταξης μέχρι την ημερομηνία καταβολής του ποσού, τόκοι που θα υπολογιστούν βάσει του επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης που θα ισχύει κατά την εν λόγω χρονική περίοδο, κατόπιν προσαύξησής του κατά δύο μονάδες.

Περίληψη

Ένδικη διαδικασία — Δικαστικά έξοδα — Καθορισμός των εξόδων — Αποδοτέα έξοδα — Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη — Συμφωνία ενός διαδίκου με τον δικηγόρο του σχετικά με τη δικηγορική αμοιβή — Δεν περιλαμβάνεται

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 91, στοιχείο β΄)

Ο δικαστής της Ένωσης δεν είναι αρμόδιος να καθορίζει τις αμοιβές που οφείλουν οι διάδικοι στους δικηγόρους τους, αλλά να προσδιορίζει το ποσό μέχρι το οποίο μπορεί να υποχρεωθεί να καταβάλει τις αμοιβές αυτές ο διάδικος ο οποίος καταδικάστηκε στα δικαστικά έξοδα. Κατά συνέπεια, η απόδειξη της καταβολής των δικαστικών εξόδων των οποίων ζητείται η απόδοση δεν είναι αναγκαία προκειμένου το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης να καθορίσει τα αποδοτέα έξοδα.

Πράγματι, ο δικαστής της Ένωσης, αποφαινόμενος επί της αίτησης καθορισμού των δικαστικών εξόδων, δεν υποχρεούται να λάβει υπόψη τη συμφωνία που έχει συναφθεί ενδεχομένως μεταξύ του διαδίκου και των εκπροσώπων ή συμβούλων του σχετικά με το ζήτημα αυτό.

Επομένως, το γεγονός ότι έχει αποφασιστεί, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του αιτούντος και των δικηγόρων του, ότι ο αιτών δεν πρόκειται να τους καταβάλει καμία αμοιβή δεν επηρεάζει το δικαίωμα του αιτούντος να αναζητήσει τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στην κύρια δίκη.

(βλ. σκέψεις 14, 19 και 20)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: διατάξεις Leeuwarder Papierwarenfabriek κατά Επιτροπής, 318/82, EU:C:1985:468, σκέψη 2· C.A.S. κατά Επιτροπής, C‑204/07 P-DEP, EU:C:2009:526, σκέψη 13, και Kronofrance κατά Γερμανίας κ.λπ., C‑75/05 P‑DEP και C 80/05 P DEP, EU:C:2013:458, σκέψη 30