ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 5ης Νοεμβρίου 2013

Υπόθεση F‑104/11

Gábor Bartha

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Γενικός διαγωνισμός EPSO/AD/56/06 – Επανάληψη της διαδικασίας του διαγωνισμού – Μέτρα εκτελέσεως της αποφάσεως F‑50/08»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο G. Bartha ζητεί, κυρίως, την ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/56/06, περί γνωστοποιήσεως στον προσφεύγοντα της αποτυχίας του στις δοκιμασίες του διαγωνισμού οι οποίες διοργανώθηκαν εκ νέου προς εκτέλεση αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται. Ο G. Bartha φέρει τα έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Απόφαση της Διοικήσεως περί επαναλήψεως της διαδικασίας διαγωνισμού μη υποχρεώνουσα τον υποψήφιο να υποβληθεί εκ νέου σε δοκιμασίες – Δεν εμπίπτει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 § 2 και 91 § 1)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές – Απόφαση περί ακυρώσεως – Αποτελέσματα – Υποχρέωση λήψεως μέτρων εκτελέσεως – Ακύρωση της αποφάσεως εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού να μην περιλάβει υποψήφιο στον πίνακα επιτυχόντων – Επανάληψη της διαδικασίας του διαγωνισμού αποκλειστικώς όσον αφορά τον προσφεύγοντα – Προσήκον μέτρο εκτελέσεως

(Άρθρο 266 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 28, στοιχείο δ΄)

1.      Απόφαση της Διοικήσεως η οποία λαμβάνεται ως μέτρο για την εκτέλεση ακυρωτικής αποφάσεως και η οποία απλώς γνωστοποιεί στον υποψήφιο την απόφαση περί επαναλήψεως, όσον αφορά τον υποψήφιο αυτό, της διαδικασίας του διαγωνισμού και περί συγκροτήσεως εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού της οποίας η σύνθεση είναι σύμφωνη με τις αρχές που διατυπώθηκαν με την απόφαση περί ακυρώσεως, χωρίς να υποχρεώνει τον υποψήφιο να υποβληθεί εκ νέου σε δοκιμασίες, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι παράγει δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα δυνάμενα να θίξουν άμεσα και ευθέως τα συμφέροντα του υποψηφίου και, συνεπώς, δεν αποτελεί βλαπτική πράξη.

(βλ. σκέψεις 32 και 33)

2.      Σε περίπτωση ακυρώσεως της αποφάσεως εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού περί μη εγγραφής του υποψηφίου σε πίνακα επιτυχόντων, γίνεται δεκτό ότι η απόφαση περί ακυρώσεως έχει προσηκόντως εκτελεσθεί σε περίπτωση εξευρέσεως δίκαιης λύσεως.

Προκειμένου περί γενικού διαγωνισμού με σκοπό την κατάρτιση πίνακα επιτυχόντων για μελλοντικές προσλήψεις του οποίου οι δοκιμασίες ενέχουν παρατυπίες, τα δικαιώματα παρανόμως απορριφθέντος υποψηφίου προστατεύονται προσηκόντως εάν η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή προβεί σε επανάληψη, όσον αφορά τον υποψήφιο αυτό, του εν λόγω διαγωνισμού.

Μολονότι η επανάληψη της διαδικασίας του διαγωνισμού δεν δύναται ούτε να θεραπεύσει πλήρως την παρατυπία εξαιτίας της οποίας εκδόθηκε απόφαση περί ακυρώσεως ούτε να διασφαλίσει πλήρως την τήρηση της αρχής της ισότητας, καθιστά εντούτοις δυνατή την προσήκουσα εκτέλεση της αποφάσεως περί ακυρώσεως, δεδομένου ότι αποτελεί στην πράξη τη μόνη λύση που δύναται, στο πλαίσιο του διαγωνισμού, να παράσχει στον παρανόμως απορριφθέντα υποψήφιο τη δυνατότητα να διορισθεί ως υπάλληλος. Πράγματι, από το άρθρο 28, στοιχείο δ΄, του ΚΥΚ προκύπτει ότι κανείς δεν μπορεί να διορισθεί υπάλληλος αν δεν έχει επιτύχει σε διαγωνισμό.

(βλ. σκέψεις 36, 37, 39, 42 και 43)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 14 Ιουλίου 1983, 144/82, Detti κατά Δικαστηρίου, σκέψη 33· 6 Ιουλίου 1993, C‑242/90 P, Επιτροπή κατά Albani κ.λπ., σκέψη 13

ΓΔΕΕ: 25 Μαΐου 2000, T‑173/99, Elkaïm και Mazuel κατά Επιτροπής, σκέψη 23

ΔΔΔΕΕ: 13 Δεκεμβρίου 2012, F‑42/11, Honnefelder κατά Επιτροπής, σκέψη 49