Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Węgry) w dniu 7 sierpnia 2018 r. – TB / Bevándorlási és Menekültügyi Hivatal

(Sprawa C-519/18)

Język postępowania: węgierski

Sąd odsyłający

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: TB

Strona pozwana: Bevándorlási és Menekültügyi Hivatal

Pytania prejudycjalne

Czy art. 10 ust. 2 dyrektywy Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin1 należy interpretować w ten sposób, że jeśli na podstawie tego artykułu państwo członkowskie zezwoli na wjazd członka rodziny niewymienionego w art. 4, może stosować do tego członka rodziny wyłącznie wymóg określony w art. 10 ust. 2 (pozostawania „na utrzymaniu uchodźcy”)?

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy posiadanie charakteru osoby „pozostającej na utrzymaniu” („dependency”), o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. a) dyrektywy, oznacza stan faktyczny, w którym do spełnienia tej przesłanki muszą łącznie występować poszczególne aspekty zależności, czy też wystarczy, że występuje dowolny z tych aspektów, w zależności od konkretnych okoliczności każdej sprawy? Czy w związku z tym zgodny z wymogiem określonym w art. 10 ust. 2 (pozostawania „na utrzymaniu uchodźcy”) jest przepis krajowy, który, wyłączając zindywidualizowaną ocenę, uznaje wyłącznie jedną okoliczność faktyczną (jeden aspekt wskazujący na zależność: „obiektywny brak możliwości, z uwagi na stan zdrowia, zapewnienia sobie utrzymania”) za warunek sprawiający, że przesłanka ta jest spełniona?

W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, a zatem jeżeli państwo członkowskie może stosować inne wymogi oprócz wymogu określonego w art. 10 ust. 2 (pozostawania „na utrzymaniu uchodźcy”), czy oznacza to, że państwo członkowskie jest uprawnione do wprowadzenia, jeżeli uzna to za stosowne, dowolnego wymogu, w tym wymogów określonych w art. 4 ust. 2 i 3 w odniesieniu do innych członków rodziny, czy też może stosować wyłącznie wymóg określony w art. 4 ust. 3 dyrektywy? Jaką sytuację faktyczną oznacza wówczas wymóg „objectively unable to provide for their own needs on account of their state of health” z art. 4 ust. 3 dyrektywy? Czy należy go interpretować w ten sposób, że członek rodziny nie może „zaspokoić własnych potrzeb” czy że „nie jest w stanie” zadbać „o siebie”, czy też należy go w danym przypadku interpretować jeszcze inaczej?

____________

1 Dyrektywa Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin (Dz.U. 2003, L 251, s. 12).