Αναίρεση που άσκησε στις 14 Φεβρουαρίου 2020 η Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi Kft. «σε εκκαθάριση» (Lazarus Kft.) κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 18 Δεκεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-763/18, Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-85/20 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi Kft. «σε εκκαθάριση» (εκπρόσωπος: V. L. Szabó)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να κρίνει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη και, ως εκ τούτου, να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2019, Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi κατά Επιτροπής (T-763/18, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2019:886), η οποία περιήλθε σε γνώση της την 18η Δεκεμβρίου 2019·
να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των ζητημάτων τα οποία αποτέλεσαν αντικείμενο της ενστάσεως απαραδέκτου και δεν εξετάστηκαν με την εκδοθείσα σε πρώτο βαθμό διάταξη·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης και της αναιρετικής διαδικασίας, και, σε περίπτωση αναπομπής στο Γενικό Δικαστήριο, να μην καθορίσει αμέσως τα έξοδα της πρωτόδικης και της αναιρετικής διαδικασίας, αλλά να επιφυλαχθεί ως προς τον καθορισμό τους στην οριστική απόφαση.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
I. Εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών. Ελλιπής αιτιολογία
Mε τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη, ως όφειλε, την κατάσταση νομικής αβεβαιότητας η οποία απέρρεε από τη λήψη γνώσεως των προσβαλλομένων πράξεων της Επιτροπής.
Η νομολογία της Ένωσης στην οποία παραπέμπει το Γενικό Δικαστήριο αφορά τη λήψη γνώσεως της υπάρξεως πράξεων οι οποίες σχετίζονται με τον προσφεύγοντα ή τον αφορούν. Η προσφεύγουσα προσέβαλε την απόφαση αναστολής την οποία εξέδωσε εθνικό δικαστήριο διότι, όπως υποστήριξε, η δικαστική απόφαση η οποία επρόκειτο να εκδοθεί σε επίπεδο Ένωσης όσον αφορά τις επίμαχες αποφάσεις της Επιτροπής θα αποτελούσε προδικαστικό ζήτημα για την έκδοση απόφασης στο πλαίσιο της αγωγής της προς αποζημίωση. Η αναιρεσείουσα και ο νομικός εκπρόσωπός της μπορούν να θεωρηθούν ως το ίδιο πρόσωπο αποκλειστικώς στο πλαίσιο της υπόθεσης που αποτελεί αντικείμενο της εντολής ad litem που συμφωνήθηκε μεταξύ τους (ήτοι στο πλαίσιο της αγωγής αποζημιώσεως ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου).
Δεδομένου ότι ο νομικός εκπρόσωπος έλαβε εντολή από την αναιρεσείουσα μόνον όσον αφορά την αγωγή αποζημιώσεως ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, δεν ήταν υποχρεωμένος να ενημερώσει την προσφεύγουσα ούτε να ζητήσει το πλήρες κείμενο των επίμαχων πράξεων εντός της «εύλογης» προθεσμίας που προβλέπει το δίκαιο της Ένωσης καθόσον η εντολή που είχε λάβει δεν κάλυπτε τέτοια καθήκοντα. Η αναιρεσείουσα μπορούσε να προβεί σε τέτοιες ενέργειες μόνον αυτοπροσώπως, και τούτο, μετά τη λήψη γνώσεως του ότι οι πράξεις την αφορούσαν κατά την έννοια του δικαίου της Ένωσης.
II. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της νομολογίας περί «εύλογης προθεσμίας»
Η νομολογία στην οποία παραπέμπει το Γενικό Δικαστήριο δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση διότι οι περιστάσεις των υποθέσεων των οποίων έγινε επίκληση δεν είναι όμοιες με τις επίμαχες εν προκειμένω περιστάσεις.
III. Εσφαλμένος χαρακτηρισμός του από 24 Φεβρουαρίου 2017 εγγράφου της Επιτροπής
Το εθνικό δικαστήριο, στηριζόμενο στο επίμαχο ενημερωτικό έγγραφο της Επιτροπής, εξέδωσε απόφαση με την οποία απέρριψε την καταγγελία της OPS Újpest Kft., απόφαση η οποία θίγει τα συμφέροντα της αναιρεσείουσας μεταβάλλοντας ουσιωδώς τη νομική κατάστασή της, καθόσον με βάση το έγγραφο αυτό το εθνικό δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι εθνικές αρχές είχαν χορηγήσει νόμιμη ενίσχυση.
IV. Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της αναιρεσείουσας. Παράβαση και κακή εφαρμογή του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου
Καίτοι το Γενικό Δικαστήριο αποφάσισε τη λήψη μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας, δεν κάλεσε τους διαδίκους να υποβάλουν παρατηρήσεις επί του ζητήματος της άσκησης της προσφυγής εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε το ζήτημα της εκπρόθεσμης ασκήσεως της προσφυγής το πρώτον με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη και απέρριψε την προσφυγή για τον λόγο αυτό, χωρίς να δώσει τη δυνατότητα στους διαδίκους, και ιδίως στην αναιρεσείουσα, να εκθέσουν τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματά τους.
Ελλείψει της προαναφερθείσας προσκλήσεως, η νυν αναιρεσείουσα δεν είχε τη δυνατότητα να προσκομίσει οποιοδήποτε έγγραφο το οποίο θα μπορούσε να τεκμηριώσει την άποψη της ότι η προσφυγή ασκήθηκε εμπροθέσμως.
____________