Language of document : ECLI:EU:F:2013:102

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(w składzie jednego sędziego)

z dnia 27 czerwca 2013 r.

Sprawa F‑91/09 DEP

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Postępowanie – Ustalenie kosztów

Przedmiot:      Wniosek o ustalenie kosztów podlegających zwrotowi na podstawie art. 92 regulaminu postępowania, w którym Komisja Europejska wniosła do Sądu o ustalenie kosztów w sprawie F‑91/09 Marcuccio przeciwko Komisji na podstawie art. 92 § 1 regulaminu postępowania.

Orzeczenie:      Całkowitą kwotę kosztów, które L. Marcuccio zwróci Komisji Europejskiej z tytułu kosztów podlegających zwrotowi w sprawie F‑91/09 Marcuccio przeciwko Komisji, ustala się na 4380 EUR.

Streszczenie

1.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Złożenie wniosku – Doręczenie adwokatowi, który reprezentował stronę przeciwną w postępowaniu głównym – Dopuszczalność – Przesłanka

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit trzeci; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 92 § 1)

2.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Złożenie wniosku – Obowiązek przedłożenia dokumentów na poparcie wniosku na etapie kontaktów poprzedzającym złożenie wniosku – Brak

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 92 § 1)

3.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Niezbędne wydatki poczynione przez strony – Pojęcie – Honoraria wypłacane przez instytucję jej adwokatowi – Włączenie

[statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit pierwszy, załącznik I, art. 7 ust. 1; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 91 lit. b)]

4.      Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę – Koszty adwokackie z tytułu pracy wykonanej przed wniesieniem sprawy do sądu Unii – Włączenie

[regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 91 lit. b)]

5.      Postępowanie sądowe – Koszty – Koszty podlegające zwrotowi – Koszty poniesione w związku z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów – Brak potrzeby orzekania

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 86, 91, 92)

1.      Zasada ustanowiona w art. 19 akapit trzeci statutu Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z którą strony muszą być reprezentowane przez adwokatów lub radców prawnych w sprawach przed sądem Unii, znajduje zastosowanie nie tylko do postępowania głównego w dziedzinie służby publicznej, lecz również do związanych z nim postępowań, takich jak ustalenie kosztów.

W tych okolicznościach nie można Sądowi do spraw Służby Publicznej czynić zarzutu z tego, że wysłał wniosek o ustalenie kosztów do adwokata strony, skoro była ona reprezentowana przez tego adwokata w postępowaniu głównym. Jako że stronie tej umożliwiono tym samym przedstawienie uwag zgodnie z art. 92 § 1 regulaminu postępowania przed tym Sądem, zasada kontradyktoryjności była w pełni przestrzegana.

(zob. pkt 16, 17)

2.      W sporze o koszty w rozumieniu art. 92 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej żaden przepis rzeczonego regulaminu postępowania nie wymaga od strony udokumentowania swoich żądań na etapie kontaktów poprzedzającym złożenie wniosku o ustalenie kosztów.

(zob. pkt 27)

3.      Z przepisu art. 91 lit. b) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej wynika, że koszty podlegające zwrotowi obejmują wyłącznie, po pierwsze, koszty poniesione w związku z postępowaniem przed Sądem oraz, po drugie, koszty, które były w tym celu konieczne.

W tej kwestii należy stwierdzić, że jak wynika z art. 19 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości, mającego zastosowanie przed Sądem na podstawie art. 7 ust. 1 załącznika I do rzeczonego statutu, instytucji Unii przysługuje swoboda decyzji o skorzystaniu z pomocy adwokata. Jego wynagrodzenie mieści się więc w pojęciu koniecznych kosztów poniesionych w związku z postępowaniem, przy czym instytucja nie musi wykazać, że pomoc ta była obiektywnie uzasadniona.

Tak więc, o ile zaangażowanie przez instytucję zewnętrznego adwokata do udziału w sprawie nie ma konsekwencji dla tego, czy koszty mogą podlegać zwrotowi, gdyż nic z zasady nie wyklucza takiego zwrotu, o tyle może mieć ono wpływ na ustalenie wysokości kosztów poniesionych w związku z postępowaniem, które ostatecznie mogą podlegać zwrotowi.

(zob. pkt 34, 35)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑7/08 DEP Schönberger przeciwko Parlamentowi, 26 kwietnia 2010 r., pkt 23

Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑498/09 P-DEP Kerstens przeciwko Komisji, 23 marca 2012 r., pkt 13; sprawa T‑278/07 P-DEP Marcuccio przeciwko Komisji, 28 maja 2013 r., pkt 14

4.      Sąd Unii nie jest uprawniony do ustalania wynagrodzenia należnego od stron ich własnym adwokatom lub radcom prawnym, lecz do określenia kwoty, do której te wynagrodzenia mogą podlegać zwrotowi przez stronę obciążoną kosztami postępowania. Rozstrzygając w przedmiocie wniosku o ustalenie kosztów, sąd Unii nie musi brać pod uwagę krajowych taryf ustalających wysokość wynagrodzenia adwokatów lub radców prawnych ani ewentualnej umowy w tym zakresie między zainteresowaną stroną a jej pełnomocnikami lub doradcami.

Ponadto w braku przepisów o charakterze taryfowym w prawie Unii sąd winien swobodnie ocenić okoliczności danego przypadku, uwzględniając przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie z punktu widzenia prawa Unii, a także stopień trudności sprawy, nakład pracy wymagany w postępowaniu spornym od biorących udział w sprawie pełnomocników lub doradców oraz interes ekonomiczny, jaki strony miały w sporze.

Wreszcie podlegającej zwrotowi kwoty wynagrodzenia adwokata zainteresowanej instytucji nie można ustalać w oderwaniu od pracy wykonanej, jeszcze przed wniesieniem sprawy do Sądu, przez służby tej instytucji. Skoro bowiem dopuszczalność skargi zależy od złożenia zażalenia oraz jego oddalenia przez organ powołujący, służby instytucji co do zasady zajmują się sporami, zanim w ogóle trafią one do Sądu.

(zob. pkt 36–38)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑14/08 DEP X przeciwko Parlamentowi, 10 listopada 2009 r., pkt 22; ww. sprawa Schönberger przeciwko Parlamentowi, pkt 24; sprawa F‑55/08 DEP De Nicola przeciwko EBI, 27 września 2011 r., pkt 41

5.      Artykuł 92 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej dotyczący postępowania w przedmiocie sporu co do kosztów nie przewiduje, w odróżnieniu od art. 86 tego regulaminu, rozstrzygnięcia o kosztach w wyroku lub postanowieniu kończącym postępowanie. Gdyby bowiem Sąd, rozpoznając złożony na podstawie art. 92 regulaminu postępowania wniosek dotyczący sporu w przedmiocie kosztów sprawy głównej, rozstrzygał o kosztach będących przedmiotem sporu, a osobno o kosztach sprawy o ustalenie kosztów, możliwe byłoby ewentualnie ponowne wniesienie do niego sporu o koszty.

Zadaniem Sądu jest jednak, gdy ustala koszty podlegające zwrotowi, uwzględnienie wszystkich okoliczności sprawy aż do chwili wydania postanowienia ustalającego koszty. Sąd może zatem ustalić wysokość kosztów związanych z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów, które były konieczne w rozumieniu art. 91 regulaminu postępowania, aby uniknąć ponownego późniejszego wystąpienia do niego z nowym sporem dotyczącym nowych kosztów.

(zob. pkt 47, 48)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa Schönberger przeciwko Parlamentowi, pkt 45; sprawa F‑5/08 DEP Brune przeciwko Komisji, 22 marca 2012 r., pkt 41