ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 18ης Οκτωβρίου 2007

Υπόθεση F-112/06

Erika Krcova

κατά

Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Δόκιμος υπάλληλος – Άρθρο 34 του ΚΥΚ – Απόλυση δόκιμου υπαλλήλου – Εξουσία εκτιμήσεως – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Καθήκον αρωγής – Αρχή της χρηστής διοικήσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η E. Krcova ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου, της 17ης Οκτωβρίου 2005, περί απολύσεώς της μετά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας της και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, την ακύρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2005, περί δεύτερης παρατάσεως της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας της επί δύο μήνες, από 1ης Αυγούστου 2005, καθώς και της τρίτης εκθέσεως κρίσεως που καταρτίσθηκε κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας της, της 12ης Σεπτεμβρίου 2005, η οποία κατέληξε ότι ήταν αδύνατο να προταθεί ο διορισμός της στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας – Έκθεση κρίσεως κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας – Καθυστερημένη κατάρτιση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34)

2.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας – Σκοπός – Συνθήκες υπό τις οποίες διανύεται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34)

3.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας – Εκτίμηση των αποτελεσμάτων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34)

4.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας – Αρνητική αξιολόγηση των ικανοτήτων του ενδιαφερομένου – Παράταση της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας και τοποθέτηση σε νέα θέση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34)

1.      Εφόσον παρασχέθηκε στον δόκιμο υπάλληλο η δυνατότητα να διατυπώσει την άποψή του επί των εκτιμήσεων τις οποίες περιέχει η έκθεση κρίσεως που καταρτίσθηκε κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας του, η καθυστέρηση κατά την κατάρτιση της εκθέσεως αυτής ή κατά τη γνωμοδότηση της επιτροπής εκθέσεων κρίσεως, όσο λυπηρή και αν είναι ως πλημμελής εφαρμογή των επιταγών του άρθρου 34 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), δεν είναι δυνατόν να θέσει υπό αμφισβήτηση το κύρος της ή, ενδεχομένως, το κύρος της αποφάσεως περί απολύσεως.

(βλ. σκέψη 35)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 8 Οκτωβρίου 1981, 175/80, Tither κατά Επιτροπής, Συλλογή 1981, σ. 2345, σκέψη 13· 25 Μαρτίου 1982, 98/81, Munk κατά Επιτροπής, Συλλογή 1982, σ. 1155, σκέψη 8

ΠΕΚ: 1 Απριλίου 1992, T-26/91, Kupka-Floridi κατά ΟΚΕ, Συλλογή 1992, σ. II‑1615, σκέψη 20· 5 Μαρτίου 1997, T-96/95, Rozand-Lambiotte κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1997, σ. I-A-35 και II-97, σκέψη 68· 21 Σεπτεμβρίου 1999, T-98/98, Trigari-Venturin κατά Μεταφραστικού κέντρου των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, Συλλογή Υπ.Υπ. 1999, σ. I-A-159 και II-821, σκέψη 74

2.      Μολονότι η περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας του άρθρου 34 του ΚΥΚ δεν μπορεί να εξομοιωθεί με περίοδο επιμορφώσεως, κατά την περίοδο αυτή επιβάλλεται να παρέχεται στον δόκιμο υπάλληλο η δυνατότητα να αποδείξει τα προσόντα του. Η προϋπόθεση αυτή ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που απορρέουν από τις αρχές της χρηστής διοικήσεως και της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς και από το καθήκον αρωγής, το οποίο αντανακλά την ισορροπία των αμοιβαίων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που θεσπίζει ο ΚΥΚ στις σχέσεις μεταξύ της δημοσίας αρχής και των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι όχι μόνο πρέπει να εξασφαλίζονται στον δόκιμο υπάλληλο οι ενδεδειγμένες πραγματικές συνθήκες, αλλά επίσης να του δίδονται οι κατάλληλες οδηγίες και συμβουλές, ανάλογα με τη φύση των καθηκόντων που ασκεί, για να είναι σε θέση να προσαρμοσθεί στις ειδικές ανάγκες της θέσεως την οποία κατέχει.

(βλ. σκέψη 48)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 12 Δεκεμβρίου 1956, 10/55, Mirossevich κατά Ανωτάτης Αρχής, Συλλογή τόμος 1954-1964, σ. 111· 15 Μαΐου 1985, 3/84, Πατρινός κατά ΟΚΕ, Συλλογή 1985, σ. 1421, σκέψεις 20 και 21

ΠΕΚ: Kupka-Floridi κατά ΟΚΕ, προπαρατεθείσα, σκέψη 44· 30 Νοεμβρίου 1994, T-568/93, Correia κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I-A-271 και II-857, σκέψη 34· Rozand-Lambiotte κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 95· 27 Ιουνίου 2002, T-373/00, T-27/01, T-56/01 και T-69/01, Tralli κατά ΕΚΤ, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I-A-97 και II-453, σκέψη 69

3.      Η διοίκηση διαθέτει ευρύ περιθώριο για την εκτίμηση των ικανοτήτων και των επιδόσεων ενός δοκίμου υπαλλήλου υπό το πρίσμα του συμφέροντος της υπηρεσίας. Συνεπώς, δεν εναπόκειται στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης να υποκαταστήσει τα κοινοτικά όργανα στην εκτίμησή τους όσον αφορά το αποτέλεσμα μιας περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας και τις ικανότητες ενός υποψηφίου προς οριστικό διορισμό στην ευρωπαϊκή δημοσιοϋπαλληλία, δεδομένου ότι ο έλεγχος τον οποίο ασκεί περιορίζεται στην ύπαρξη πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως ή καταχρήσεως εξουσίας.

(βλ. σκέψη 62)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: Munk κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 16· 17 Νοεμβρίου 1983, 290/82, Tréfois κατά Δικαστηρίου, Συλλογή 1983, σ. 3751, σκέψη 29· 5 Απριλίου 1984, 347/82, Alvarez κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1983, σ. 1847, σκέψη 16· Πατρινός κατά ΟΚΕ, προπαρατεθείσα, σκέψη 25· 13 Δεκεμβρίου 1989, C-17/88, Πατρινός κατά ΟΚΕ, Συλλογή 1989, σ. 4249, σκέψη 33

ΠΕΚ: Kupka-Floridi κατά ΟΚΕ, προπαρατεθείσα, σκέψη 52· Rozand-Lambiotte κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 112· Tralli κατά ΕΚΤ, προπαρατεθείσα, σκέψη 76

4.      Η διαδικασία του άρθρου 34 του ΚΥΚ δεν έχει ως σκοπό να παράσχει στον δόκιμο υπάλληλο την ευχέρεια να εκφέρει γνώμη επί της αποφάσεως που πρέπει να ληφθεί κατόπιν της αρνητικής εκθέσεως κρίσεως που καταρτίσθηκε κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας του. Εξάλλου, από το άρθρο 34, παράγραφος 3, τρίτο εδάφιο, του ΚΥΚ ουδόλως προκύπτει ότι, εφόσον ο δόκιμος υπάλληλος δεν έχει επιδείξει επαρκείς επαγγελματικές ικανότητες για να μονιμοποιηθεί, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή υποχρεούται να εξετάσει το ενδεχόμενο της παρατάσεως της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας του και την τοποθέτησή του σε άλλη υπηρεσία. Αντιθέτως, από τη χρήση των όρων «κατ’ εξαίρεση» στην εν λόγω διάταξη προκύπτει σαφώς ότι η αρχή αυτή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως προκειμένου να κρίνει, αναλόγως των πραγματικών περιστατικών της συγκεκριμένης υποθέσεως και των κατ’ ιδίαν περιστάσεων, σε ποια περίπτωση είναι επιθυμητή η παράταση της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας. Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο, σε περίπτωση παρατάσεως της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας, όσον αφορά τη νέα τοποθέτηση καθεαυτή, η οποία παρουσιάζεται ως απλό ενδεχόμενο, δεδομένου ότι η συνολική διάρκεια της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας ουδέποτε μπορεί να υπερβεί τους δεκαπέντε μήνες, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου.

(βλ. σκέψεις 75 και 77)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 12 Ιουλίου 1973, 10/72 και 47/72, Di Pillo κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1972-1973, σ. 603, σκέψη 16