WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 10 września 2009 r.

Sprawa F-9/08

Eckehard Rosenbaum

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Powołanie – Zaszeregowanie do grupy – Wniosek o zmianę zaszeregowania – Zakres stosowania art. 13 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego – Uwzględnienie doświadczenia zawodowego – Zatrudnienie w grupie zaszeregowania określonej w konkursie – Artykuł 31 regulaminu pracowniczego – Zasada niedyskryminacji – Swobodny przepływ pracowników

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której E. Rosenbaum żąda w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 13 lutego 2007 r. o zaszeregowaniu go do grupy AD 6, stopień 2.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżący zostaje obciążony swoimi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Komisję. Rada Unii Europejskiej, interwenient popierający żądania Komisji, pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Przedmiot – Nakaz dla administracji – Niedopuszczalność

(art. 233 WE; regulamin pracowniczy, art. 91)

2.      Urzędnicy – Regulamin pracowniczy – Rozporządzenie zmieniające regulamin pracowniczy – Przepisy przejściowe, prowadzące do nowej struktury zatrudnienia

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 12 ust. 2, art. 13)

3.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Zarzuty – Zarzut nieistotny dla sprawy – Pojęcie

1.      Sąd do spraw Służby Publicznej nie może kierować nakazów do instytucji wspólnotowej ani składać oświadczeń lub czynić spostrzeżeń dla zasady, niezależnie od zawartego w art. 233 WE, ciążącego na instytucji, która wydała unieważniony akt, ogólnego obowiązku podjęcia koniecznych działań, jakich wymaga wykonanie wyroku stwierdzającego nieważność aktu.

(zob. pkt 21)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑76/03 Meister przeciwko OHIM, 28 października 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑325, II‑1477, pkt 38

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑55/05 Voigt przeciwko Komisji, 16 maja 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑15, II‑A‑1‑51, pkt 23, 25

2.      Żaden przepis załącznika XIII do regulaminu pracowniczego nie stanowi, że załącznik ten nie będzie obowiązywał w całości po 30 kwietnia 2006 r. Ograniczone do okresu pomiędzy 1 maja 2004 r. a 30 kwietnia 2006 r. jest bowiem jedynie obowiązywanie określonych przepisów szczególnych tego załącznika. W związku z brakiem odpowiedniego wskazania odnośnie do art. 13 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, nie można uznać, by przepis ten mieścił się w tej grupie przepisów i obowiązywał wyłącznie w omawianym okresie, i to nawet przy uwzględnieniu art. 12 ust. 2 wspomnianego załącznika.

(zob. pkt 31, 32)

3.      Jeśli zarzut nie jest właściwy – przy założeniu, że jest zasadny – do spowodowania stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu, należy go uznać za nieistotny.

(zob. pkt 41)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑46/98 P EFMA przeciwko Radzie, 21 września 2000 r., Rec. s. I‑7079, pkt 37, 38