Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Sony Corporation, Sony Electronics, Inc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-762/15, Sony και Sony Electornics κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-697/19 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσες: Sony Corporation, Sony Electronics, Inc (εκπρόσωποι: N. Levy, δικηγόρος, R. Snelders, δικηγόρος, E.M. Kelly, solicitor)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να δεχθεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της πρωτοβάθμιας δίκης.
Επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία η διαφορά δεν είναι ώριμη προς εκδίκαση, οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:
να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·
να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.
Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε υποκαθιστώντας τη συλλογιστική της Επιτροπής με τη δική του συλλογιστική (απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση AT.39639 - Optical Disk Drives C(2015) 7135 τελικό).
Η απόφαση θεμελιώθηκε στη διαπίστωση ότι οι αναιρεσείουσες συμμετείχαν σε «πλείονες διακριτές παραβάσεις» οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να χαρακτηριστούν ως ενιαία και διαρκής παράβαση. Το Γενικό Δικαστήριο έκανε δεκτό ότι δεν αποδείχθηκε το σύνολο των εικαζόμενων στην απόφαση μεμονωμένων επαφών.
Μη αποδεδειγμένες επαφές δεν δύνανται να συνιστούν παραβάσεις του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Το Γενικό Δικαστήριο ωστόσο επικύρωσε τη διαπίστωση της αποφάσεως ότι υπήρξε ενιαία και διαρκής παράβαση, στηριζόμενο στις μη αποδεδειγμένες επαφές, οι οποίες εκτίμησε ότι εντάσσονται στη συνολική «δέσμη ενδείξεων» που θα μπορούσε να επικαλεστεί η Επιτροπή. Υποκαθιστώντας τη συλλογιστική της Επιτροπής με τη δική του συλλογιστική, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.
Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο επικυρώνοντας τη διαπίστωση περί συμμετοχής σε ενιαία και διαρκή παράβαση κατά την εικαζόμενη περίοδο επικαλούμενο μικρότερο αριθμό επαφών από αυτόν που είχε προσδιοριστεί με την απόφαση.
Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως θεώρησε ότι η Sony συμμετείχε διαρκώς στην εικαζόμενη παράβαση, μεταξύ 23 Αυγούστου 2004 και 15 Σεπτεμβρίου 2006, καθώς έκανε δεκτό ότι για χρονική περίοδο οκτώ περίπου μηνών η Επιτροπή δεν απέδειξε οποιαδήποτε εμπλοκή της Sony σε αντίθετες προς τον ανταγωνισμό επαφές.
Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου είναι εγγενώς αντιφατικό, καθό μέτρο, ενώ γίνεται δεκτό ότι ουδόλως αποδείχθηκαν επαφές στις οποίες να εμπλέκεται η Sony όσον αφορά χρονική περίοδο μεγαλύτερη των έξι μηνών, διαπιστώνεται συγχρόνως ότι οι εν λόγω επαφές λάμβαναν χώρα κάθε «δύο ή τρείς μήνες».
Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθώς θεώρησε μια ενιαία και διαρκή παράβαση ως κατ’ ανάγκη αποτελούμενη από πλείονες διακριτές παραβάσεις.
Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή είχε προσβάλει τα δικαιώματα άμυνας της Sony, παρά τη διαπίστωση της απόφασης της Επιτροπής – δίχως προηγουμένως να έχει προβληθεί στην ανακοίνωση αιτιάσεων – ότι η εικαζόμενη συμπεριφορά δεν συνιστούσε απλώς ενιαία και διαρκή παράβαση αλλά εξίσου πλείονες διακριτές παραβάσεις.
Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι η Επιτροπή αιτιολόγησε επαρκώς τη διαπίστωσή της ότι η Sony είχε υποπέσει σε πλείονες διακριτές παραβάσεις.
Τέταρτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας και παρέλειψε να αιτιολογήσει την απόφασή του, επικυρώνοντας το πρόστιμο που επιβλήθηκε σε βάρος της Sony λαμβάνοντας υπόψη τα ίδια έσοδα βάσει των οποίων υπολογίστηκε αυτοτελές πρόστιμο σε βάρος της Lite-On.
Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την απορρέουσα από τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων αρχή σύμφωνα με την οποία η αξία των πωλήσεων πρέπει να λαμβάνεται ως βάση «για να προσδιοριστεί η οικονομική σημασία της παραβάσεως» καθώς και «το σχετικό βάρος της συμμετοχής κάθε επιχειρήσεως σε αυτήν», και παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας.
Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόφασή του καθώς παρέλειψε να εξετάσει δεόντως το επιχείρημα ότι ο διπλός υπολογισμός αύξησε υπερβολικά την οικονομική σημασία της παραβάσεως.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο απορρίπτοντας το επιχείρημα των αναιρεσειουσών ότι η Επιτροπή δεν δικαιολόγησε γιατί δεν ακολούθησε την πάγια πρακτικής της.
____________