POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 26 kwietnia 2010 r.

Sprawa F‑7/08 DEP

Peter Schönberger

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Postępowanie – Ustalenie kosztów

Przedmiot: Wniosek o ustalenie kosztów podlegających zwrotowi na podstawie art. 92 regulaminu postępowania.

Orzeczenie: Wysokość kosztów podlegających zwrotowi na rzecz skarżącego zostaje ustalona na kwotę 12 750 EUR.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Pojęcie – Niezbędne wydatki poczynione przez strony

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 91 lit. b))

2.      Postępowanie – Koszty – Ustalenie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 91 lit. b))

3.      Postępowanie – Koszty podlegające zwrotowi – Koszty poniesione w związku z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 86, 92)

1.      Koszty podlegające zwrotowi obejmują wyłącznie, po pierwsze, koszty poniesione w związku z postępowaniem przed Sądem oraz, po drugie, koszty, które były w tym celu niezbędne. Ponadto skarżący jest zobowiązany do przedstawienia dokumentów poświadczających, mogących wykazać rzeczywisty charakter kosztów, których zwrotu żąda.

(zob. pkt 23)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑7/98 DEP i T‑109/99 DEP De Nicola przeciwko EBI, 8 lipca 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑219, II‑973, pkt 42

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑14/08 DEP X przeciwko Parlamentowi, 10 listopada 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑425, II‑A‑1‑2303, pkt 21

2.      Sąd Unii nie jest uprawniony do ustalania wynagrodzenia należnego od stron ich własnym adwokatom lub radcom prawnym, lecz do określenia kwoty, do której te wynagrodzenia mogą podlegać zwrotowi przez stronę obciążoną kosztami postępowania. Rozstrzygając w przedmiocie wniosku o ustalenie kosztów, sąd Unii nie musi brać pod uwagę krajowych taryf ustalających wysokość wynagrodzenia adwokatów lub radców prawnych ani ewentualnej umowy w tym zakresie między zainteresowaną stroną a jej pełnomocnikami lub doradcami. W braku przepisów unijnych o charakterze taryfowym sąd winien swobodnie ocenić okoliczności danego przypadku, uwzględniając przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie z punktu widzenia prawa Unii, a także stopień trudności sprawy, nakład pracy wymagany w postępowaniu spornym od biorących udział w sprawie pełnomocników lub doradców oraz interes ekonomiczny, jaki strony miały w sporze.

Ponadto, jeśli chodzi o koszty przemieszczania się poniesione przez adwokatów lub radców prawnych, to zasadniczo zwrotowi mogą podlegać wyłącznie koszty przemieszczania się poniesione w celu dotarcia przez adwokata lub radcę ze swojej kancelarii prawnej na rozprawę przed Sądem w Luksemburgu.

Jednakże nie jest wykluczone, że w chwili gdy Sąd ustali datę rozprawy, dany adwokat lub radca prawny podjął już wcześniej zobowiązania zawodowe w innym mieście, oddalonym od miejsca jego kancelarii. Tymczasem zawód adwokata lub radcy prawnego korzysta z prawa do swobodnego świadczenia usług w ramach Unii. Dlatego właśnie koszty przemieszczania się poniesione w celu dotarcia na rozprawę w Luksemburgu ze wspomnianego miasta, w którym podjęto wcześniej zobowiązania zawodowe, mogą również zostać uznane za niezbędne koszty. Niemniej jednak zadaniem adwokata lub radcy prawnego jest w takim wypadku uzasadnienie zobowiązania zawodowego podjętego w innym mieście niż miejsce siedziby jego kancelarii, jak również rzeczywistego charakteru wynikających z tego kosztów przemieszczenia się do Luksemburga.

(zob. pkt 24, 25, 36, 37)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa X przeciwko Parlamentowi, pkt 22, 23

3.      Artykuł 92 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej dotyczący postępowania w przedmiocie sporu co do kosztów nie przewiduje, w odróżnieniu od art. 86 tego regulaminu, rozstrzygnięcia o kosztach w wyroku lub postanowieniu kończącym postępowanie. Jeśli bowiem sąd Unii, rozstrzygając w ramach postępowania z art. 92 omawianego regulaminu w przedmiocie sporu dotyczącego kosztów postępowania głównego, orzeka o kosztach będących przedmiotem tego sporu oraz, oddzielnie, o nowych kosztach powstałych w ramach sporu dotyczącego kosztów, to może następnie – gdy zaistnieje taka konieczność – rozstrzygać w przedmiocie nowego sporu dotyczącego nowych kosztów. Nie ma więc potrzeby odrębnego orzekania w przedmiocie kosztów poniesionych w związku z postępowaniem w sprawie ustalenia kosztów przed Sądem. Niemniej jednak w sytuacji, gdy sąd Unii ustala koszty podlegające zwrotowi, jego zadaniem jest uwzględnienie wszelkich okoliczności sprawy według stanu na chwilę ogłoszenia postanowienia w sprawie ustalenia kosztów.

(zob. pkt 45–47)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa X przeciwko Parlamentowi, pkt 40 i przytoczone tam orzecznictwo