Υπόθεση C-14/04

Abdelkader Dellas κ.λπ.

κατά

Premier ministre και Ministre des Affaires sociales, du Travail et de la Solidarité

[αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία)

για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Κοινωνική πολιτική — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Οδηγία 93/104/ΕΚ — Έννοια του “χρόνου εργασίας” — Περιεχόμενο — Εθνική διάταξη η οποία θεσπίζει, ειδικότερα όσον αφορά την εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας, ευνοϊκότερο για τον εργαζόμενο ανώτατο όριο — Καθορισμός του χρόνου εργασίας σε ορισμένα ιδρύματα κοινωνικής μέριμνας — Εφημερία που προϋποθέτει φυσική παρουσία του εργαζομένου στον χώρο εργασίας — Χρονικά διαστήματα εργασιακής απραξίας στο πλαίσιο της εφημερίας — Μηχανισμός που έχει θεσπίσει το κράτος μέλος για τον διαφοροποιημένο υπολογισμό των ωρών φυσικής παρουσίας ανάλογα με την ένταση της εργασίας»

Περίληψη της αποφάσεως

1.        Κοινωνική πολιτική — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Οδηγία 93/104 σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας — Χρόνος εργασίας — Έννοια — Εργαζόμενοι σε ορισμένα ιδρύματα κοινωνικής και ιατρικής μέριμνας — Εθνική κανονιστική ρύθμιση που θεσπίζει σύστημα ισοδυναμίας με μηχανισμό σταθμίσεως των περιόδων εργασιακής απραξίας — Αντίθεση στο κοινοτικό δίκαιο

(Οδηγία 93/104 του Συμβουλίου)

2.                 Κοινωνική πολιτική — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Οδηγία 93/104 σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας — Ευνοϊκότερες διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας — Όρια βάσει των οποίων ελέγχεται η συμβατότητα με την οδηγία

(Οδηγία 93/104 του Συμβουλίου, άρθρο 15)

1.        Η οδηγία 93/104, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι προσκρούει σε αυτήν νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, σχετική με τις εφημερίες που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι σε ορισμένα ιδρύματα κοινωνικής και ιατρικής μέριμνας σύμφωνα με το σύστημα φυσικής παρουσίας τους στον χώρο εργασίας, η οποία θεσπίζει, για τις ανάγκες υπολογισμού του πραγματικού χρόνου εργασίας, σύστημα ισοδυναμίας συνιστάμενο στην εφαρμογή μηχανισμού σταθμίσεως με προκαθορισμένους συντελεστές για τον συνυπολογισμό των περιόδων εργασιακής απραξίας, εφόσον δεν διασφαλίζεται η τήρηση όλων των ελάχιστων προδιαγραφών που θεσπίζει η οδηγία αυτή για την αποτελεσματική προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα, ο χαρακτηρισμός της φυσικής παρουσίας του εργαζομένου στον χώρο της εργασίας ως χρόνου εργασίας κατά την έννοια της οδηγίας 93/104 δεν πρέπει να εξαρτάται από την ένταση της εργασίας του εργαζομένου, αλλά αποκλειστικά από την υποχρέωσή του να βρίσκεται στη διάθεση του εργοδότη του.

(βλ. σκέψεις 58, 63 και διατακτ.)

2.        Το άρθρο 15 της οδηγίας 93/104, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, επιτρέπει ρητώς την εφαρμογή ή θέσπιση ευνοϊκότερων για την προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων εθνικών διατάξεων. Ωστόσο, όταν η εθνική νομοθεσία προβλέπει, ιδίως για τον μέγιστο χρόνο εβδομαδιαίας εργασίας, ανώτατο όριο ευνοϊκότερο για τους εργαζομένους σε σχέση με αυτό που ορίζει η οδηγία, το αν τηρούνται οι κανόνες προστασίας που θεσπίζει η εν λόγω οδηγία εξετάζεται αποκλειστικά με βάση τα όρια που ορίζει η οδηγία

(βλ. σκέψεις 51, 63 και διατακτ.)