Υπόθεση C‑673/16

Relu Adrian Coman κ.λπ.

κατά

Inspectoratul General pentru Imigrări
και
Ministerul Afacerilor Interne

(αίτηση του Curtea Constituţională
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Ιθαγένεια της Ένωσης – Άρθρο 21 ΣΛΕΕ – Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών – Οδηγία 2004/38/ΕΚ – Άρθρο 3 – Δικαιούχοι – Μέλη της οικογένειας του πολίτη της Ένωσης – Άρθρο 2, σημείο 2, στοιχείο αʹ – Έννοια του/της “συζύγου” – Γάμος μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου – Άρθρο 7 – Δικαίωμα διαμονής άνω των τριών μηνών – Θεμελιώδη δικαιώματα»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως)
της 5ης Ιουνίου 2018

1.        Ιθαγένεια της Ένωσης – Διατάξεις της Συνθήκης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Πολίτης της Ένωσης που επιστρέφει στο κράτος μέλος του οποίου έχει την ιθαγένεια αφού διέμεινε σε άλλο κράτος μέλος απλώς με την ιδιότητα του πολίτη της Ένωσης – Παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής των μελών της οικογένειάς του, τα οποία είναι υπήκοοι τρίτου κράτους – Προϋποθέσεις – Πραγματική διαμονή πολίτη της Ένωσης στο κράτος μέλος υποδοχής δυνάμει της οδηγίας 2004/38 – Κατ’ αναλογίαν εφαρμογή των προϋποθέσεων για τη χορήγηση δικαιώματος που προβλέπει η οδηγία αυτή

(Άρθρο 21 § 1, ΣΛΕΕ· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου)

2.        Ιθαγένεια της Ένωσης – Διατάξεις της Συνθήκης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Πολίτης της Ένωσης που επιστρέφει στο κράτος μέλος του οποίου έχει την ιθαγένεια αφού διέμεινε σε άλλο κράτος μέλος απλώς με την ιδιότητα του πολίτη της Ένωσης – Παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής των μελών της οικογένειάς του, τα οποία είναι υπήκοοι τρίτου κράτους – Πολίτης της Ένωσης ο οποίος έχει συνάψει νομίμως γάμο, εντός του κράτους μέλους υποδοχής, με υπήκοο τρίτου κράτους του ιδίου φύλου – Άρνηση του κράτους μέλους της ιθαγένειας του πολίτης της Ένωσης να χορηγήσει στον εν λόγω υπήκοο τρίτου κράτους δικαίωμα διαμονής στην επικράτειά του, καθότι το εθνικό δίκαιο δεν προβλέπει γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου – Δεν επιτρέπεται – Δικαιολόγηση για λόγους δημόσιας τάξεως και εθνικής ταυτότητας – Δεν χωρεί

(Άρθρο 21 § 1, ΣΛΕΕ· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 1)

3.        Ιθαγένεια της Ένωσης – Διατάξεις της Συνθήκης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Πολίτης της Ένωσης που επιστρέφει στο κράτος μέλος του οποίου έχει την ιθαγένεια αφού διέμεινε σε άλλο κράτος μέλος απλώς με την ιδιότητα του πολίτη της Ένωσης – Παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής των μελών της οικογένειάς του, τα οποία είναι υπήκοοι τρίτου κράτους – Υπήκοος τρίτου κράτους που συνήψε γάμο με ιδίου φύλου πολίτη της Ένωσης εντός κράτους μέλους και σύμφωνα με τη νομοθεσία το τελευταίου – Δικαίωμα διαμονής άνω των τριών μηνών εντός της επικράτειας του κράτους μέλους της ιθαγένειας του πολίτη της Ένωσης – Προϋποθέσεις

(Άρθρο 21 § 1, ΣΛΕΕ· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 7)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 23-25)

2.      Οσάκις πολίτης της Ένωσης έχει κάνει χρήση του δικαιώματός του ελεύθερης κυκλοφορίας, μεταβαίνοντας και διαμένοντας πράγματι, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (EΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/EΟΚ, 68/360/EΟΚ, 72/194/EΟΚ, 73/148/EΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, σε διαφορετικό κράτος μέλος από εκείνο του οποίου έχει την ιθαγένεια, και έχει, στο πλαίσιο αυτό, δημιουργήσει ή εδραιώσει οικογενειακή ζωή με ιδίου φύλου υπήκοο τρίτου κράτους με τον οποίο έχει συνάψει νομίμως γάμο εντός του κράτους μέλους υποδοχής, το άρθρο 21, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους του οποίου την ιθαγένεια έχει ο πολίτης της Ένωσης δεν δύνανται να αρνηθούν να χορηγήσουν στον προμνησθέντα υπήκοο τρίτου κράτους δικαίωμα διαμονής στο έδαφος του κράτους μέλους αυτού, με την αιτιολογία ότι η νομοθεσία του εν λόγω κράτους μέλους δεν προβλέπει γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

(βλ. σκέψη 51, διατακτ. 1)

3.      Το άρθρο 21, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, ο υπήκοος τρίτου κράτους, ιδίου φύλου με πολίτη της Ένωσης, ο οποίος έχει συνάψει γάμο με τον δεύτερο εντός κράτους μέλους σύμφωνα με τη νομοθεσία του έχει δικαίωμα διαμονής άνω των τριών μηνών στο έδαφος του κράτους μέλους του οποίου την ιθαγένεια έχει ο πολίτης της Ένωσης. Το παράγωγο αυτό δικαίωμα διαμονής δεν είναι δυνατόν να υπόκειται σε προϋποθέσεις αυστηρότερες από εκείνες που προβλέπονται στο άρθρο 7 της οδηγίας 2004/38.

(βλ. σκέψη 56, διατακτ. 2)