Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 12 grudnia 2018 r. w sprawie T-682/14, Mylan Laboratories i Mylan / Komisja, wniesione w dniu 28 lutego 2019 r. przez Mylan Laboratories Ltd, Mylan, Inc.

(Sprawa C-197/19 P)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszące odwołanie: Mylan Laboratories Ltd, Mylan, Inc. (przedstawiciele: C. Firth, S. Kon, C. Humpe, solicitors, V. Adamis, avocat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

uchylenie wyroku Sądu w sprawie T-682/14 Mylan Laboratories i Mylan/Komisja w zakresie, w jakim Sąd oddalił ich skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 lipca 2014 r.1 w sprawie AT.39612 – Perindopril (Servier) w odniesieniu do wnoszących odwołanie; lub

uchylenie grzywny lub istotne obniżenie jej wymiaru; lub

przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w celu rozstrzygnięcia zgodnie z wyrokiem Trybunału;

obciążenie Komisji kosztami postępowania oraz innymi kosztami i wydatkami poniesionymi przez wnoszące odwołanie w związku z niniejszą sprawą, jak również wszelkimi innymi środkami, które Trybunał uzna za stosowne.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania strona je wnosząca podnosi pięć zarzutów opartych na następujących argumentach.

1.    Pierwszy zarzut odwołania: Sąd naruszył prawo, orzekając, że Matrix i Les Laboratoires Servier były potencjalnymi konkurentami w momencie zawarcia ugody.

Część pierwsza: Sąd doszedł do błędnego wniosku, że Komisja miała prawo uznać, że Matrix i Niche mogły zostać zaklasyfikowane jako potencjalni konkurenci na podstawie porozumienia Niche/Matrix.

Część druga: Sąd błędnie zastosował kryterium prawne odnoszące się do potencjalnej konkurencji, dochodząc do wniosku, że Matrix i Servier były potencjalnymi konkurentami w chwili zawarcia ugody.

2.    Drugi zarzut odwołania: Sąd naruszył prawo, orzekając, że ugoda miała na celu ograniczenie konkurencji.

Część pierwsza: Sąd błędnie orzekł, że ugoda patentowa może mieć na celu ograniczenie konkurencji, mimo że warunki tej ugody wchodzą w zakres zastosowania patentu.

Część druga: Sąd wywiódł błędny wniosek o istnieniu ograniczenia konkurencji ze względu na cel z zachęty, jaką miała być płatność dokonywana przez Servier na rzecz Matrixu.

Część trzecia: Sąd popełnił błąd w sposobie, w jaki wywnioskował o istnieniu zachęty na podstawie płatności uzyskanej przez Matrix.

3.    Trzeci zarzut odwołania: Sąd niesłusznie odmówił wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie zakwalifikowania przez Komisję ugody jako ograniczenia konkurencji ze względu na skutek.

4.    Czwarty zarzut odwołania: Sąd naruszył prawo, stwierdzając, że Mylan Inc. wywierał w rozpatrywanym okresie decydujący wpływ na zachowanie Matrixu.

5.    Piąty zarzut odwołania: Sąd naruszył art. 23 rozporządzenia nr 1/20032 oraz zasadę nullum crimen nula poena sine lege, a także zasadę pewności prawa, orzekając, że na wnoszące odwołanie można było nałożyć grzywnę.

____________

1     Streszczenie decyzji Komisji z dnia 9 lipca 2014 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej [sprawa AT.39612 – Perindopril (Servier)] [notyfikowana jako dokument nr C(2014) 4955] (Dz.U. 2016, C 393, s. 7).

2 Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U 2003, L 1, s. 1).