POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(trzecia izba)

z dnia 24 października 2014 r.

Sprawa F‑14/10 DEP

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Postępowanie – Ustalenie kosztów – Reprezentowanie instytucji przez adwokata – Wynagrodzenie adwokata – Koszty podlegające zwrotowi – Żądanie odsetek za zwłokę

Przedmiot:      Wniosek o ustalenie kosztów podlegających zwrotowi złożony, na podstawie art. 92 § 1 obowiązującego wcześniej regulaminu postępowania (zwanego dalej „dawnym regulaminem postępowania”), przez Komisję w następstwie wydania postanowienia Marcuccio/Komisja (F‑14/10, EU:F:2011:99).

Orzeczenie:      Całkowita wysokość kosztów podlegających zwrotowi przez L. Marcuccia na rzecz Komisji Europejskiej tytułem podlegających zwrotowi wydatków w sprawie F‑14/10 Marcuccio/Komisja zostaje ustalona na kwotę 5065 EUR. Od kwoty podanej w pkt 1 naliczane będą odsetki od dnia doręczenia niniejszego postanowienia do dnia jej rzeczywistej spłaty w oparciu o stawkę ustaloną przez Europejski Bank Centralny dla podstawowych operacji refinansujących, obowiązującą pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego wymagalności spłaty, podwyższoną o trzy i pół punktu procentowego.

Streszczenie

Postępowanie sądowe – Koszty – Ustalenie – Koszty podlegające zwrotowi – Niezbędne wydatki poczynione przez strony – Honoraria wypłacane przez instytucję jej adwokatowi – Zaliczenie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę w celu ustalenia kosztów

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit pierwszy, załącznik I, art. 7 ust. 1)

Jak wynika z art. 19 akapit pierwszy statutu Trybunału, mającego zastosowanie przed Sądem do spraw Służby Publicznej na podstawie art. 7 ust. 1 załącznika I do tego statutu, instytucjom Unii przysługuje swoboda decyzji o skorzystaniu z pomocy adwokata. Jego wynagrodzenie mieści się więc w pojęciu koniecznych kosztów poniesionych w związku z postępowaniem, przy czym instytucja nie musi wykazywać, że pomoc ta była obiektywnie uzasadniona.

Jeśli chodzi o ustalenie kwoty, do wysokości której honoraria adwokata lub radcy prawnego mogą podlegać zwrotowi, sąd Unii nie jest uprawniony do ustalania wynagrodzenia należnego od stron ich własnym adwokatom lub radcom prawnym, lecz do określenia kwoty, do której te wynagrodzenia mogą podlegać zwrotowi przez stronę obciążoną kosztami postępowania. Rozstrzygając w przedmiocie wniosku o ustalenie kosztów, sąd Unii nie musi brać pod uwagę ewentualnej umowy w tym zakresie między zainteresowaną stroną a jej pełnomocnikami lub doradcami.

Podobnie ryczałtowy charakter wynagrodzenia nie ma wpływu na ocenę przez Sąd do spraw Służby Publicznej kwoty podlegającej zwrotowi tytułem kosztów, gdyż sąd opiera się na utrwalonych w orzecznictwie kryteriach i dokładnych informacjach, których powinny dostarczyć mu strony. O ile brak takich informacji nie jest przeszkodą dla ustalenia przez Sąd do spraw Służby Publicznej podlegających zwrotowi kosztów na zasadzie słuszności, o tyle sprawia, że oceny żądań wnioskodawcy musi on dokonać w sposób nieuchronnie ścisły.

Ponadto w braku przepisów prawa Unii o charakterze taryfowym sąd winien swobodnie ocenić okoliczności danego przypadku, uwzględniając przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie z punktu widzenia prawa Unii, a także stopień trudności sprawy, nakład pracy wymagany w postępowaniu spornym od biorących udział w sprawie pełnomocników lub doradców oraz interes ekonomiczny, jaki strony miały w sporze.

Wreszcie podlegającej zwrotowi kwoty wynagrodzenia adwokata zainteresowanej instytucji nie można ustalać w oderwaniu od pracy wykonanej, nawet jeszcze przed wniesieniem sprawy do Sądu do spraw Służby Publicznej, przez służby tej instytucji. Skoro bowiem dopuszczalność skargi zależy od złożenia zażalenia oraz jego oddalenia przez organ powołujący, służby instytucji co do zasady zajmują się sporami, zanim trafią one do Sądu do spraw Służby Publicznej.

(zob. pkt 17–21)

Odesłanie

Sąd Unii Europejskiej, postanowienia: Marcuccio/Komisja, T‑278/07 P-DEP, EU:T:2013:269, pkt 20; Marcuccio/Komisja, T‑366/10 P-DEP, EU:T:2014:63, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd do spraw Służby Publicznej, postanowienie Chatzidoukakis/Komisja, F‑84/10 DEP, EU:F:2014:41, pkt 21–24 i przytoczone tam orzecznictwo