Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesverwaltungsgericht Tirol (Austria) w dniu 30 marca 2018 r. – PI

(Sprawa C-230/18)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Landesverwaltungsgericht Tirol

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: PI

Druga strona postępowania: Landespolizeidirektion Tirol

Pytania prejudycjalne

Czy art. 15 ust. 2 karty praw podstawowych, zgodnie z którym każdy obywatel Unii ma swobodę poszukiwania zatrudnienia, wykonywania pracy, korzystania z prawa przedsiębiorczości oraz świadczenia usług w każdym państwie członkowskim, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które – tak jak § 19 ust. 3 Tiroler Landespolizeigesetz (ustawy o policji kraju związkowego Tyrol) opublikowanej w LGBl. nr 60/1976, ostatnio zmieniony ustawą opublikowaną w LGBl. nr 56/2017 – zezwala organom władzy na podejmowanie, nawet bez uprzedniego przeprowadzenia postępowania administracyjnego, środków przymusu bezpośredniego, niebędących jedynie środkami tymczasowymi, takich jak w szczególności zamknięcie zakładu na miejscu?

Czy art. 47 karty praw podstawowych, ewentualnie w związku z art. 41 i 52 karty, należy interpretować z punktu widzenia równości broni i skutecznego środka prawnego w taki sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które – tak jak § 19 ust. 3 i 4 Tiroler Landespolizeigesetz – przewiduje stosowanie faktycznych środków przymusu bezpośredniego, w szczególności zamykanie zakładów, bez sporządzenia dokumentacji i bez potwierdzenia w stosunku do osoby, wobec której zastosowano te środki?

Czy art. 47 karty praw podstawowych, ewentualnie w związku z art. 41 i 52 karty, należy interpretować z punktu widzenia równości broni w taki sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które – tak jak § 19 ust. 3 i 4 Tiroler Landespolizeigesetz – wymaga, by w celu uchylenia faktycznych środków przymusu bezpośredniego zastosowanych bez przeprowadzenia postępowania administracyjnego, w szczególności zamknięcia zakładu, osoba, wobec której zastosowano te faktyczne środki, złożyła uzasadniony wniosek o uchylenie tego zamknięcia?

Czy art. 47 karty praw podstawowych w związku z art. 52 karty w świetle wymogu skutecznego środka prawnego należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które – tak jak § 19 ust. 4 Tiroler Landespolizeigesetz – w przypadku faktycznego środka przymusu w postaci zamknięcia zakładu przewiduje, iż prawo do złożenia wniosku o uchylenie jest dopuszczalne jedynie pod określonymi warunkami?

____________