Verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door het Verwaltungsgericht Wiesbaden (Duitsland) op 19 mei 2020 – JV / Bondsrepubliek Duitsland
(Zaak C-215/20)
Procestaal: Duits
Verwijzende rechter
Verwaltungsgericht Wiesbaden
Partijen in het hoofdgeding
Verzoekende partij: JV
Verwerende partij: Bondsrepubliek Duitsland
Prejudiciële vragen
Is richtlijn (EU) 2016/6811 (hierna: „PNR-richtlijn”), op grond waarvan, ten eerste, luchtvaartmaatschappijen ook bij vluchten binnen de Europese Unie uitgebreide gegevensreeksen die zonder enige uitzondering betrekking hebben op alle passagiers, moeten doorgeven aan de in de betrokken lidstaten opgerichte passagiersinformatie-eenheden (hierna: „PIE”) en, ten tweede, die gegevensreeksen aldaar zonder aanleiding moeten worden gebruikt voor geautomatiseerde vergelijkingen met databanken en modellen, waarna zij gedurende vijf jaar moeten worden opgeslagen, verenigbaar met het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en in het bijzonder de artikelen 7, 8 en 52 daarvan, rekening houdend met de doelstelling van de PNR-richtlijn en met de vereisten van nauwkeurigheid en evenredigheid?
Meer bepaald:
a) Is artikel 3, punt 9, van de PNR-richtlijn juncto bijlage II bij deze richtlijn, in het licht van de vereisten van voldoende nauwkeurigheid en evenredigheid, verenigbaar met de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, voor zover in die bepaling van de PNR-richtlijn is geregeld dat onder het begrip „ernstige criminaliteit” in de zin van deze richtlijn worden verstaan de in bijlage II bij die richtlijn bedoelde strafbare feiten waarop in het nationale recht van een lidstaat een vrijheidsbenemende straf of een tot detentie strekkende maatregel met een maximumduur van ten minste drie jaar staat?
b) Zijn de door te geven persoonsgegevens van passagiers voldoende nauwkeurig bepaald opdat zij een inmenging in de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie kunnen rechtvaardigen, voor zover het gaat om de doorgifte van de naam of de namen (artikel 8, lid 1, eerste volzin, van de PNR-richtlijn juncto punt 4 van bijlage I bij deze richtlijn), de informatie betreffende reizigers die gebruikmaken van een loyaliteitsprogramma voor frequent reizen (artikel 8, lid 1, eerste volzin, van de PNR-richtlijn juncto punt 8 van bijlage I bij deze richtlijn), en de opname van een vrij tekstveld met algemene opmerkingen (artikel 8, lid 1, eerste volzin, van de PNR-richtlijn juncto punt 12 van bijlage I bij deze richtlijn)?
c) Is het met de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en met de strekking van de PNR-richtlijn verenigbaar dat naast de gegevens van passagiers ook de gegevens van derden worden geregistreerd, bijvoorbeeld de gegevens van het reisbureau of de reisagent (punt 9 van bijlage I bij de PNR-richtlijn), de personen die een minderjarige begeleiden (punt 12 van bijlage I bij de PNR-richtlijn) en de andere reizigers (punt 17 van bijlage I bij de PNR-richtlijn)?
d) Is de PNR-richtlijn verenigbaar met de artikelen 7, 8 en 24 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie voor zover op grond van die richtlijn PNR-gegevens van minderjarige passagiers worden doorgegeven, verwerkt en opgeslagen?
e) Is artikel 8, lid 2, van de PNR-richtlijn juncto punt 18 van bijlage I bij deze richtlijn, op grond waarvan de luchtvaartmaatschappijen API-gegevens, ook voor zover deze identiek zijn aan PNR-gegevens, moeten doorgeven aan de PIE’s van de lidstaten, verenigbaar met de artikelen 8 en 52 van het Handvest in het licht van het beginsel van gegevensminimalisatie?
f) Vormt artikel 6, lid 4, van de PNR-richtlijn als rechtsgrondslag voor de bepaling van de criteria op basis waarvan de gegevens worden vergeleken (zogenoemde modellen), een toereikende gerechtvaardigde grondslag waarin de wet voorziet in de zin van zowel artikel 8, lid 2, en artikel 52 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie als artikel 16, lid 2, VWEU?
g) Beperkt artikel 12 van de PNR-richtlijn de inmenging in de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie nog tot het strikt noodzakelijke wanneer de PIE’s van de lidstaten de doorgegeven gegevens gedurende een termijn van vijf jaar bewaren?
h) Heeft de depersonalisatie als bedoeld in artikel 12, lid 2, van de PNR-richtlijn tot gevolg dat de persoonsgegevens worden gereduceerd tot wat strikt noodzakelijk is in de zin van de artikelen 8 en 52 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, wanneer die depersonalisatie niet meer inhoudt dan een pseudonimisering die te allen tijde ongedaan kan worden gemaakt?
i) Dienen de artikelen 7, 8 en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie aldus te worden uitgelegd dat wanneer de depersonalisatie van PNR-gegevens bij de verwerking van deze gegevens ongedaan wordt gemaakt (artikel 12, lid 3, van de PNR-richtlijn), de betrokken passagiers krachtens die bepalingen in kennis moeten worden gesteld van die ongedaanmaking teneinde hun de mogelijkheid van rechterlijke toetsing te bieden?
Is artikel 11 van de PNR-richtlijn met de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie verenigbaar voor zover PNR-gegevens op grond van die richtlijnbepaling mogen worden doorgegeven aan derde landen waar geen sprake is van een adequaat niveau van gegevensbescherming?
Biedt artikel 6, lid 4, vierde volzin, van de PNR-richtlijn voldoende bescherming tegen de verwerking van bijzondere categorieën van persoonsgegevens in de zin van artikel 9 van verordening (EU) 2016/6792 (hierna: „algemene verordening gegevensbescherming”) en artikel 10 van richtlijn (EU) 2016/6803 , wanneer in het kader van het vrije tekstveld „algemene opmerkingen” (punt 12 van bijlage I bij de PNR-richtlijn) bijvoorbeeld informatie over eetvoorkeuren kan worden doorgegeven waaruit gevolgtrekkingen kunnen worden gemaakt met betrekking tot dergelijke bijzondere categorieën van persoonsgegevens?
Is het met artikel 13 van de algemene verordening gegevensbescherming verenigbaar dat luchtvaartmaatschappijen op hun website de passagiers enkel wijzen op de nationale omzettingswet [in casu: Gesetz über die Verarbeitung von Fluggastdaten zur Umsetzung der Richtlinie (EU) 2016/681 (wet betreffende de verwerking van persoonsgegevens van passagiers tot omzetting van richtlijn 2016/681) van 6 juni 2017, BGBl. I, blz. 1484)?
____________
1 Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 over het gebruik van persoonsgegevens van passagiers (PNR-gegevens) voor het voorkomen, opsporen, onderzoeken en vervolgen van terroristische misdrijven en ernstige criminaliteit (PB 2016, L 119, blz. 132).
2 Verordening van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van richtlijn 95/46/EG (PB 2016, L 119, blz. 1).
3 Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door bevoegde autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing en de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van kaderbesluit 2008/977/JBZ van de Raad (PB 2016, L 119, blz. 89).