Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2019 – Βασίλειο των Κάτω Χωρών κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-733/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman, M. Noort, P. Huurnink)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει:

 το παράρτημα V, μέρος Δ, σημείο 1, περί απαγόρευσης της αλιείας με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος,

το παράρτημα V, μέρος Δ, σημείο 2, καθόσον με αυτό προβλέπεται μεταβατική περίοδος και τίθεται προϋπόθεση κατά την οποία το πολύ 5 % του στόλου σκαφών με δοκότρατες μπορεί να χρησιμοποιεί τράτες με ηλεκτρικό ρεύμα (σημείο 2, στοιχείο α΄), και

το παράρτημα V, μέρος Δ, σημεία 3, 4 και 5, του προσβαλλόμενου κανονισμού¹ ·

επικουρικώς, σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεν μπορέσει να ακυρώσει τα σημεία του παραρτήματος V, μέρος Δ, των οποίων ζητείται η ακύρωση, να ακυρώσει το παράρτημα V, μέρος Δ, στο σύνολό του καθώς και τη φράση «που επιτρέπεται […] του παραρτήματος V» του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του προσβαλλόμενου κανονισμού, το οποίο παραπέμπει στο παράρτημα V, μέρος Δ·

όλως επικουρικώς, σε περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει απαράδεκτα το κύριο αίτημα καθώς και το επικουρικό αίτημα για μερική ακύρωση του προσβαλλόμενου κανονισμού, να ακυρώσει ολόκληρο τον εν λόγω κανονισμό· και

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος: παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 11 ΣΛΕΕ, το άρθρο 191, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, το άρθρο 2, το άρθρο 3, στοιχεία γ΄, η΄ και θ΄, και το άρθρο 6, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού ΚΑλΠ² καθώς και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του προσβαλλόμενου κανονισμού, καθόσον το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, δεν καθόρισαν την απαγόρευση της αλιείας με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος και τη μεταβατική περίοδο βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών απόψεων.

Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 11 ΣΛΕΕ, το άρθρο 173, παράγραφοι 1 και 3, ΣΛΕΕ, το άρθρο 2, το άρθρο 3, στοιχείο η΄, και το άρθρο 6, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού ΚΑλΠ καθώς και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του προσβαλλόμενου κανονισμού, καθόσον το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, καθόρισαν την απαγόρευση της αλιείας με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος και τη μεταβατική περίοδο κατά παράβαση της υποχρέωσης προώθησης της καινοτομίας και της τεχνολογικής ανάπτυξης.

Τρίτος λόγος: παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 11 ΣΛΕΕ, το άρθρο 191, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, το άρθρο 2, παράγραφος 2, και το άρθρο 3, στοιχείο η΄, του βασικού κανονισμού ΚΑλΠ καθώς και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του προσβαλλόμενου κανονισμού, καθόσον το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, έπρεπε να στηρίξουν την απαγόρευση της αλιείας με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος και τη μεταβατική περίοδο στην αρχή της προφύλαξης.

____________

¹     Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, σχετικά με τη διατήρηση αλιευτικών πόρων και την προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2019/2006, (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, (ΕΕ) 2016/1139, (ΕΕ) 2018/973, (ΕΕ) 2019/472 και (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 894/97, (ΕΚ) αριθ. 850/98, (ΕΚ) αριθ. 2549/2000, (ΕΚ) αριθ. 254/2002, (ΕΚ) αριθ. 812/2004 και (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου (ΕΕ 2019, L 198, σ. 105).

²     Κανονισμός (ΕΕ) 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 354, σ. 22).