Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 23 października 2019 r. – Komisja Europejska / Hiszpania

(Sprawa C-788/19)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: N. Gossement i C. Perrin, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii

Żądania strony skarżącej

Stwierdzenie, że Królestwo Hiszpanii:

-     ustanawiając skutki niewykonania zobowiązania informacyjnego dotyczącego dóbr i praw za granicą lub złożenia po terminie formularza „Modelo 720”, które prowadzą do zaklasyfikowania wspomnianych aktywów jako nieuzasadnionych zysków majątkowych, które nie ulegają nigdy przedawnieniu;

    -     nakładając automatycznie stałą grzywnę w wysokości 150% w przypadku braku wykonania obowiązku informacyjnego w odniesieniu do dóbr i praw za granicą lub w przypadku złożenia po terminie formularza „Modelo 720”;

    -     stosując stałe grzywny za niewykonanie obowiązku informacyjnego w odniesieniu do dóbr i praw za granicą lub w przypadku złożenia po terminie formularza „Modelo 720”, których poziom jest wyższy niż sankcje przewidziane przez ogólny system dla podobnych wykroczeń;

    nie wykonało zobowiązań ciążących na nim na mocy art. 21, 45, 56 i 63 TFUE oraz art. 28, 31, 36 i 40 porozumienia o EOG.

Obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Hiszpańskie uregulowanie podatkowe nakłada na podatkowych rezydentów Hiszpanii obowiązek zadeklarowania określonych dóbr i praw położonych za granicą za pomocą formularza deklaracji podatkowej („Modelo 720”). W przypadku niewykonania lub błędnego wykonania tego obowiązku, stosuje się szczególny system sankcji.

Komisja dochodzi do wniosku, że sankcje, które polegają na zakwalifikowaniu aktywów jako zysków majątkowych, na niestosowaniu zwykłych zasad przedawnienia oraz na stosowaniu stałych grzywien, stanowią ograniczenie podstawowych swobód z TFUE i EOG. Pomimo iż co do zasady środki te można uznać za adekwatne dla realizacji zamierzonych celów zwalczania unikania opodatkowania i oszustw podatkowych i zapobiegania im, to jednak okazują się one nieproporcjonalne.

____________