ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 4ης Σεπτεμβρίου 2008

Υπόθεση F-103/07

Radu Duta

κατά

Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Έκτακτοι υπάλληλοι – Πρόσληψη – Εισηγητής σε γραφείο δικαστή – Άρθρο 2, στοιχείο γ΄, του ΚΛΠ – Βλαπτική πράξη – Σχέση εμπιστοσύνης»

Πλήρες κείμενο στη γλώσσα διαδικασίας (τη γαλλική) II-A-1 - 0000

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο R. Duta ζητεί να ακυρωθεί το από 24 Ιανουαρίου 2007 υπόμνημα με το οποίο ενημερώθηκε ότι δεν θα του προτεινόταν θέση εισηγητή σε γραφείο δικαστή και, εφόσον είναι αναγκαίο, η απόφαση της αρμόδιας για την εξέταση των διοικητικών ενστάσεων επιτροπής του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 4 Ιουνίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του, καθώς και, εφόσον είναι αναγκαίο, η παραπομπή της υποψηφιότητάς του στην αρμόδια αρχή για επανεξέταση και να υποχρεωθεί το Δικαστήριο να του καταβάλει το ποσό του 1 100 000 ευρώ ως αποζημίωση.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Έννοια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91· Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού, άρθρο 2, στοιχείο γ΄)

Μόνον οι πράξεις που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να επηρεάσουν άμεσα και ατομικά τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων, μεταβάλλοντας σαφώς τη έννομη κατάστασή τους, μπορούν να θεωρηθούν ότι αποτελούν για αυτούς βλαπτικές πράξεις. Υπό την έννοια αυτή, κάθε τυπική διαδικασία διορισμού ή προσλήψεως σε θέση που υπάγεται στον ΚΥΚ ή στο Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού συνεπάγεται την έκδοση πράξεως η οποία μεταβάλλει σαφώς την έννομη κατάσταση προσώπου το οποίο υπέβαλε υποψηφιότητα κατόπιν της κινήσεως της διαδικασίας αυτής, είτε πρόκειται για την απόφαση περί διορισμού ή προσλήψεως που εξέδωσε έναντι του προσώπου αυτού η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή ή η αρμόδια για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως εκτάκτου υπαλλήλου, είτε πρόκειται για την απόφαση με την οποία απορρίπτεται η υποψηφιότητά του και την οποία εξέδωσε μία από τις αρχές αυτές ή κάποιο από τα όργανα που προβλέπει η διαδικασία προσλήψεως.

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την πρόσληψη εισηγητών σε γραφείο δικαστή σε κάποιο από τα κοινοτικά δικαιοδοτικά όργανα, ελλείψει τυπικής κινήσεως διαδικασίας προσλήψεως, δεν υφίσταται υποψηφιότητα άλλη από αυτή που παρουσίασε το οικείο μέλος του Δικαστηρίου. Μια αυθόρμητη υποψηφιότητα για τέτοια θέση διατηρεί υποχρεωτικά άτυπο χαρακτήρα, χωρίς να μπορεί να προκαλέσει νομική απορριπτική απόφαση. Η απόρριψη μιας τέτοιας υποψηφιότητας δεν συνιστά συνεπώς βλαπτική πράξη. Συγκεκριμένα, κατά γενικό κανόνα, για την πρόσληψη εισηγητή σε γραφείο δικαστή δεν κινείται τυπική διαδικασία προσλήψεως, αλλά η πρόσληψη αυτή πραγματοποιείται αποκλειστικά διά της προτάσεως ενός μοναδικού ονόματος από το οικείο μέλος του Δικαστηρίου και διά της αποδοχής ή απορρίψεως του ονόματος αυτού από το Δικαστήριο. Δεν υφίσταται κανένα νομικό κείμενο που να πλαισιώνει αυτή την εξουσία προτάσεως, οπότε το οικείο μέλος επιλέγει ελεύθερα το πρόσωπο που θέλει να προτείνει, με βάση τη μέθοδο που κρίνει κατάλληλη. Η απουσία συστηματικής διοργανώσεως επίσημης διαδικασίας προσλήψεως για αυτή την κατηγορία εκτάκτων υπαλλήλων στα κοινοτικά δικαιοδοτικά όργανα απορρέει απ την ύπαρξη σχέσεως εμπιστοσύνης μεταξύ των ενδιαφερομένων και των μελών των εν λόγω δικαιοδοτικών οργάνων στα γραφεία των οποίων τοποθετούνται. Συγκεκριμένα, η πρόσληψη των εισηγητών σε γραφείο δικαστή πραγματοποιείται intuitu personae, καθόσον οι ενδιαφερόμενοι επιλέγονται τόσο για τις επαγγελματικές και ηθικές τους ιδιότητες όσο και για την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στις μεθόδους εργασίας που προσιδιάζουν τόσο στο οικείο μέλος όσο και στο σύνολο των μελών του γραφείου του.

(βλ. σκέψεις 25, 26 και 29 έως 31)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 3 Δεκεμβρίου 1992, C‑32/92 P, Moat κατά Επιτροπής, Συλλογή 1992, σ. I‑6379, σκέψη 9· 10 Ιανουαρίου 2006, C‑373/04 P, Επιτροπή κατά Alvarez Moreno, που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 42· 11 Ιουλίου 2006, C‑432/04, Επιτροπή κατά Cresson, Συλλογή 2006, σ. I‑6387, σκέψη 130

ΠΕΚ: 17 Οκτωβρίου 2006, T‑406/04, Bonnet κατά Δικαστηρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑2‑213 και II‑A‑2‑1097, σκέψεις 31 έως 33