Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2018 η Τσεχική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-627/16, Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-742/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, O. Serdula, J. Vláčil, J. Pavliš)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βασίλειο της Σουηδίας

Αντικείμενο

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-627/16, Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε εν μέρει την προσφυγή της Τσεχικής Δημοκρατίας για την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2016/10591 της Επιτροπής, της 20ής Ιουνίου 2016, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2016) 3753], καθόσον αφορά το μέρος της εν λόγω εκτελεστικής αποφάσεως με το οποίο αποκλείονται οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Τσεχική Δημοκρατία.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-627/16 και το αντίστοιχο τμήμα του σκεπτικού της αποφάσεως·

να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2016/1059 της Επιτροπής, καθόσον με την απόφαση αυτή αποκλείονται οι δαπάνες που ανέρχονται σε 462 517.83 ευρώ σχετικά με το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενισχύσεως·

να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2016/1059 της Επιτροπής, καθόσον με την απόφαση αυτή αποκλείονται οι δαπάνες που ανέρχονται σε 636 516.20 ευρώ σχετικά με επενδύσεις στον αμπελοοινικό τομέα· και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/20132 σε συνδυασμό με τα άρθρα 26 και 31 του κανονισμού 1122/20093 . Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως εκ του ότι συνήγαγε ότι οι επιτόπιοι έλεγχοι υπό τη μορφή της τηλεπισκόπησης και οι κλασικοί επιτόπιοι έλεγχοι πρέπει να έχουν το ίδιο ή συγκρίσιμο ποσοστό σφάλματος. Κατά την αναιρεσείουσα, μια τέτοια απαίτηση δεν απορρέει από καμία διάταξη του δικαίου της Ένωσης ούτε από τη φύση των σχετικών μεθόδων ελέγχου. Αντιθέτως, ο τρόπος επιλογής δειγμάτων για τον έλεγχο διαφέρει σε τόσο μεγάλο βαθμό όσον αφορά αμφότερες τις μεθόδους αυτές, για λόγους που ανάγονται στις μεθόδους αυτές, ώστε τα συμπεράσματα ως προς την αποτελεσματικότητά τους δεν μπορούν να εξαρτώνται από την ύπαρξη ποσοστού σφάλματος που να είναι το ίδιο ή συγκρίσιμο.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013 σε συνδυασμό με το άρθρο 33 του κανονισμού 1122/2009. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως εκ του ότι συνήγαγε ότι, σε περίπτωση κατά την οποία έχει εντοπισθεί η ύπαρξη δηλώσεως ενέχουσας υπερβάσεις ως προς τη δηλούμενη έκταση σε ποσοστό 3 % της προσδιορισθείσας εκτάσεως, το υπό έλεγχο δείγμα πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να αυξηθεί μέχρις ότου δεν εντοπίζεται πλέον δήλωση ενέχουσα υπερβάσεις ως προς τη δηλούμενη έκταση, ακόμη και όταν οι εθνικές αρχές μπορούν να έχουν τη βεβαιότητα, βάσει των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπό κρίση υποθέσεως, ότι, όσον αφορά τα λοιπά αγροτεμάχια του ενδιαφερόμενου γεωργού, δεν αναμένεται να υπάρχουν περαιτέρω σφάλματα ως προς τη δήλωση της γεωργικής εκτάσεως.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013 σε συνδυασμό με το άρθρο 112 του κανονισμού 1605/20024 , ή, αναλόγως της περιπτώσεως, με το άρθρο 130 του κανονισμού 966/20125 . Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε κατάφωρα την ουσία της διαφοράς μεταξύ της Τσεχικής Δημοκρατίας και της Επιτροπής, και υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως εκ του ότι συνήγαγε ότι η επιβληθείσα διόρθωση σχετιζόταν αποκλειστικώς με την αναδρομική χρηματοδότηση των επενδύσεων που είχαν πραγματοποιηθεί πριν από την εφαρμογή του εθνικού προγράμματος στήριξης. Σε σχέση με τη σχετική έρευνα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη της κάθε αναδρομική χρηματοδότηση επενδύσεων στον αμπελοοινικό τομέα. Επομένως, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη ως εκ του ότι παρέλειψε να εξετάσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα επιχειρήματα της Τσεχικής Δημοκρατίας ότι η αναδρομική χρηματοδότηση επενδύσεων που πραγματοποιήθηκαν μετά την έγκριση του εθνικού προγράμματος στήριξης ήταν σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013 σε συνδυασμό με τα άρθρα 19 και 77 του κανονισμού 555/20086 και το άρθρο 27 του κανονισμού 1975/20067 , ή, αναλόγως της περιπτώσεως, με το άρθρο 25 του κανονισμού 65/20118 . Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως εκ του ότι συνήγαγε ότι, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, οι επενδύσεις που είχαν πραγματοποιηθεί στον αμπελοοινικό τομέα έπρεπε, κατά 100 %, να υπόκεινται σε επιτόπιους ελέγχους, παρά το γεγονός ότι το άρθρο 77, παράγραφος 5, του κανονισμού 555/2008, μέσω ρητής παραπομπής στο άρθρο 27 του κανονισμού 1975/2006, επέτρεπε τη διεξαγωγή ελέγχων επί ενός μόνον δείγματος των επενδύσεων που είχαν πραγματοποιηθεί.

____________

1 ΕΕ 2016, L 173, σ. 59.

2 Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (EE 2013, L 347, σ. 549).

3 Κανονισμός (ΕΚ) 1122/2009 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση, τη διαφοροποίηση και το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, στο πλαίσιο των καθεστώτων άμεσης στήριξης για τους γεωργούς που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, καθώς και λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση στο πλαίσιο του καθεστώτος στήριξης που προβλέπεται για τον αμπελοοινικό τομέα (ΕΕ 2009, L 316, σ. 65).

4 Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002, L 248, σ. 1).

5 Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1).

6 Κανονισμός (ΕΚ) 555/2008 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς όσον αφορά τα προγράμματα στήριξης, τις συναλλαγές με τρίτες χώρες, το δυναμικό παραγωγής και τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα (ΕΕ 2008, L 170, σ. 1).

7 Κανονισμός (ΕΚ) 1975/2006 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου όσον αφορά την εφαρμογή διαδικασιών ελέγχου καθώς και την πολλαπλή συμμόρφωση σε σχέση με μέτρα στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης (ΕΕ 2006, L 368, σ. 74).

8 Κανονισμός (ΕΕ) 65/2011 της Επιτροπής, της 27ης Ιανουαρίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου όσον αφορά την εφαρμογή διαδικασιών ελέγχου καθώς και την πολλαπλή συμμόρφωση σε σχέση με μέτρα στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης (ΕΕ 2011, L 25, σ. 8).