Language of document : ECLI:EU:F:2012:148

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(trzecia izba)

z dnia 25 października 2012 r.

Sprawa F‑8/12

BY

przeciwko

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA)

Personel EASA – Członek personelu tymczasowego – Uprzednie postępowanie administracyjne – Zgodność pomiędzy zażaleniem i skargą – Skarga w części oczywiście niedopuszczalna

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której BY żąda naprawienia szkody poniesionej rzekomo z powodu decyzji dyrektora wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (zwanej dalej „EASA” lub „Agencją”) z dnia 10 czerwca 2011 r. w sprawie zwolnienia go z dniem 15 grudnia 2011 r. oraz mobbingu, którego był ofiarą w czasie swej pracy w agencji.

Orzeczenie: Skarga BY zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna, z wyjątkiem żądania zasądzenia od EASA zapłaty odszkodowania za szkodę poniesioną w związku ze zwolnieniem wyłącznie w zakresie, w jakim wysunięto w nim w tym względzie zarzut naruszenia obowiązku staranności. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Skarga o odszkodowanie lub zadośćuczynienie – Istnienie decyzji niekorzystnej – Możliwość wniesienia skargi o odszkodowanie bez wnoszenia o stwierdzenie nieważności aktu – Przesłanki dopuszczalności

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

2.      Skargi urzędników – Skarga o odszkodowanie lub zadośćuczynienie – Skarga z tytułu ciążącego na administracji obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej urzędnikowi przez osobę trzecią – Dopuszczalność – Przesłanka – Wyczerpanie krajowych środków odwoławczych – Wyjątek – Brak skutecznych środków odwoławczych

(regulamin pracowniczy, art. 24 akapit drugi)

1.      W odniesieniu do decyzji niekorzystnej w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego postępowanie poprzedzające wniesienie skargi powinno rozpocząć się od zażalenia na tę decyzję, przy czym nic nie stoi na przeszkodzie temu, by już na tym etapie zainteresowany postanowił dochodzić jedynie naprawienia szkody wyrządzonej mu kwestionowanym aktem, bez wnoszenia o jego uchylenie.

Niemniej aby skarga była dopuszczalna, nie powinna ona jeszcze zmieniać podstawy ani przedmiotu zażalenia. W tym względzie, w odniesieniu po pierwsze do przedmiotu żądań odszkodowawczych zawartych odpowiednio w zażaleniu i skardze, różnica co do wysokości szacunkowej kwoty odszkodowania nie podważa identyczności tego przedmiotu, jeżeli w obydwu przypadkach chodzi właśnie o żądanie naprawienia szkody poniesionej w związku z kwestionowaną decyzją. Ponadto żądanie odszkodowawcze może zostać przedstawione bądź w zażaleniu, bądź po raz pierwszy w skardze, wraz z zakwestionowaniem decyzji niekorzystnej. Tym bardziej więc poszkodowany urzędnik lub pracownik może zmienić kwotę odszkodowania żądanego w zażaleniu na etapie skargi do sądu.

Po drugie, w odniesieniu do podstawy odpowiednio zażalenia i skargi, zmiana podstawy sporu i tym samym niedochowanie zasady zgodności ma zwykle miejsce w przypadku, gdy zainteresowany, kwestionując w zażaleniu wyłącznie formalną ważność aktu powodującego niekorzystne dla niego skutki, włącznie z jego aspektami proceduralnymi, podnosi w skardze zarzuty co do istoty sprawy lub w sytuacji odwrotnej, gdy rzeczony skarżący, po podniesieniu w zażaleniu wyłącznie zarzutów dotyczących zgodności z prawem materialnym aktu powodującego niekorzystne dla niego skutki, wnosi skargę zawierającą zarzuty dotyczące ważności formalnej tego aktu, włącznie z jego aspektami proceduralnymi.

(zob. pkt 41, 43, 45, 46)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑284/02 Dionyssopoulou przeciwko Radzie, 13 maja 2005 r., pkt 61–63

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑4/07 Skoulidi przeciwko Komisji, 21 lutego 2008 r., pkt 60–67; sprawa F‑45/07 Mandt przeciwko Parlamentowi, 1 lipca 2010 r., pkt 109, 120 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Celem art. 24 akapit drugi regulaminu pracowniczego jest naprawienie szkody wyrządzonej urzędnikowi lub pracownikowi przez działania osób trzecich lub przez innych urzędników, do których odnosi się art. 24 akapit pierwszy, z zastrzeżeniem, że nie mógł on uzyskać odszkodowania od sprawcy szkody. Dopuszczalność skargi o odszkodowanie wniesionej przez urzędnika na mocy art. 24 akapit drugi regulaminu pracowniczego jest uzależniona od wcześniejszego wyczerpania krajowych dróg odwoławczych, o ile zapewniają one skuteczną ochronę zainteresowanych osób i mogą doprowadzić do naprawy zarzucanej szkody.

(zob. pkt 50)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑365/05 P Schmidt-Brown, 5 października 2006 r., pkt 78

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑254/02 L przeciwko Komisji, 9 marca 2005 r., pkt 148

Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑80/09 P Komisja przeciwko Q, 12 lipca 2011 r., pkt 67