ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (πρώτο τμήμα)

της 9ης Ιουλίου 2008

Υπόθεση F-89/07

Jan Kuchta

κατά

Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

«Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της ΕΚΤ – Ετήσια επανεκτίμηση των μισθών και εκτάκτων αποδοχών – Χρήση 2006 – Προστασία των προσωπικών δεδομένων – Σχόλια που βλάπτουν τη σταδιοδρομία – Αρμοδιότητα»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 36.2 του πρωτοκόλλου για το καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το οποίο επισυνάπτεται στη Συνθήκη ΕΚ, με την οποία ο J. Kuchta, μέλος του προσωπικού της ΕΚΤ, ζητεί, πρώτον, να υποχρεωθεί η ΕΚΤ σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που του προκάλεσε κοινοποιώντας ολόκληρη την έκθεση αξιολογήσεώς του για το έτος 2006 στον προϊστάμενό του στη νέα υπηρεσία στην οποία τοποθετήθηκε στις αρχές του 2007 και, δεύτερον, να ακυρωθεί η απόφαση που καθορίζει την ατομική αύξηση του μισθού του από 1ης Ιανουαρίου 2007.

Απόφαση: Ακυρώνει την απόφαση της ΕΚΤ που καθορίζει την ατομική αύξηση του μισθού του προσφεύγοντος-ενάγοντος από 1ης Ιανουαρίου 2007. Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως προς τα λοιπά αιτήματα. Η ΕΚΤ φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Εξωσυμβατική ευθύνη θεσμικών οργάνων – Αίτημα για συμβολική αποζημίωση

2.      Ευρωπαϊκές Κοινότητες – Κοινοτικά θεσμικά όργανα και οργανισμοί – Άσκηση των αρμοδιοτήτων – Μεταβιβάσεις – Προϋποθέσεις – Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

(Πρωτόκολλο για το καταστατικό του ευρωπαϊκού συστήματος κεντρικών τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, άρθρα 12.3 και 36.1· εσωτερικός κανονισμός της εκτελεστικής επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, άρθρο 5· όροι απασχολήσεως του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, παράρτημα I, σημείο 6)

1.      Το γεγονός ότι ένας υπάλληλος, στο πλαίσιο αιτήματος αποζημιώσεως, ζήτησε συμβολική αποζημίωση δεν τον απαλλάσσει από την υποχρέωση να προσκομίσει πειστικές αποδείξεις της ζημίας που υπέστη.

(βλ. σκέψη 36)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 21 Μαΐου 1976, 26/74, Roquette Frères κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1976, σ. 273, σκέψη 24

2.      Όσον αφορά τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στο πλαίσιο των κοινοτικών θεσμικών οργάνων ή οργανισμών, η μεταβιβάζουσα αρχή, μολονότι δικαιούται να μεταβιβάσει τις εξουσίες της, πρέπει να λάβει ρητή απόφαση περί μεταβιβάσεως, η δε μεταβίβαση δεν μπορεί να αφορά παρά εξουσίες εκτελέσεως, επακριβώς καθορισμένες. Επομένως, έστω και αν η εκτελεστική επιτροπή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μπορεί, δυνάμει του σημείου 6 του παραρτήματος Ι των όρων απασχολήσεως του προσωπικού της Τράπεζας, να μεταβιβάσει την αρμοδιότητα καθορισμού των ατομικών μισθολογικών αυξήσεων, μια απόφαση με τέτοιο αντικείμενο, ληφθείσα από άλλη αρχή και όχι από την εκτελεστική επιτροπή, έχει ληφθεί, ελλείψει οποιασδήποτε σχετικής εξουσιοδοτήσεως, από αναρμόδια αρχή και πρέπει, για τον λόγο αυτό, να ακυρωθεί.

Εξάλλου, η αδυναμία καθορισμού τόσο του εκδότη αποφάσεως περί ατομικής μισθολογικής αυξήσεως, όσο και της αρχής που φέρεται να έχει εξουσιοδοτηθεί σχετικά με μεταβίβαση αρμοδιότητας από την εκτελεστική επιτροπή, θίγει τους κανόνες περί χρηστής διοικήσεως στον τομέα της διαχειρίσεως του ανθρώπινου δυναμικού, οι οποίοι ακριβώς προϋποθέτουν ότι η κατανομή αρμοδιοτήτων στο πλαίσιο κοινοτικού θεσμικού οργάνου είναι σαφώς καθορισμένη και έχει αποτελέσει αντικείμενο της δέουσας δημοσιότητας. Ως προς το ζήτημα αυτό, τα όργανα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ουδόλως βρίσκονται σε διαφορετική κατάσταση από εκείνη που γνωρίζουν τα διευθυντικά όργανα των άλλων κοινοτικών οργανισμών και οργάνων στις σχέσεις τους με τους υπαλλήλους τους.

(βλ. σκέψεις 53, 54, 59 και 61 έως 63)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 14 Οκτωβρίου 2004, C‑409/02 P, Pflugradt κατά ΕΚΤ, Συλλογή 2004, σ. I‑9873, σκέψη 37· 26 Μαΐου 2005, C‑301/02 P, Tralli κατά ΕΚΤ, Συλλογή 2005, σ. I‑4071, σκέψη 43