Αναίρεση που άσκησε στις 11 Απριλίου 2019 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 12 Φεβρουαρίου 2019 στην υπόθεση T-201/17, Printeos κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-301/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac, P. Rossi και F. Jimeno Fernández)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Printeos, S.A.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2019, που εκδόθηκε στην υπόθεση T-201/17, Printeos S.A. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Να κρίνει την υπόθεση επί της ουσίας και να απορρίψει την προσφυγή-αγωγή στο σύνολό της, και ειδικότερα

Να κρίνει αβάσιμο το αίτημα αποζημίωσης που στηρίζεται στα άρθρα 266, δεύτερο εδάφιο, 268 και 340 ΣΛΕΕ, καθώς και στο άρθρο 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης,

Να κρίνει απαράδεκτη την ένσταση έλλειψης νομιμότητας του άρθρου 90, παράγραφος 4, στοιχείο α΄, του κανονισμού 1268/2012¹ ή, επικουρικώς, να την απορρίψει ως αβάσιμη,

Να κρίνει απαράδεκτο το αίτημα για ακύρωση του επίδικου μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 26ης Ιανουαρίου 2017 ή, επικουρικώς, να το απορρίψει ως αβάσιμο.

Να καταδικάσει την Printeos S.A. στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα ακόλουθα ζητήματα:

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμα άμυνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και δεν τήρησε τη νόμιμη διαδικασία, κατά παράβαση της αρχής non ultra petita, καθόσον μετέβαλε ως μη όφειλε το αντικείμενο και την ουσία της διαφοράς, όταν κάλεσε την προσφεύγουσα-ενάγουσα να μεταβάλει στα πρακτικά τον χαρακτηρισμό των τόκων τους οποίους ζητούσε με το εισαγωγικό δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής της.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, καθόσον έκρινε ότι το εν λόγω άρθρο επιβάλλει απόλυτη και άνευ όρων υποχρέωση καταβολής τόκων υπερημερίας σε περίπτωση ακύρωσης απόφασης για την επιβολή κύρωσης ή προστίμου αναδρομικώς από την ημερομηνία της προσωρινής καταβολής.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον ερμήνευσε το άρθρο 266 ΣΛΕΕ υπό το πρίσμα των αποφάσεων IPK² και Corus³ και της διάταξης Holcim⁴ , χωρίς να λάβει υπόψη το νέο κανονιστικό πλαίσιο που εφαρμόζεται στις κυρώσεις σε υποθέσεις ανταγωνισμού.

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι συνέτρεχαν στην κρινόμενη υπόθεση οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομολογία για τη θεμελίωση εξωσυμβατικής ευθύνης.

Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε τις αρχές της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου, καθόσον δεν εφάρμοσε στην παρούσα υπόθεση το άρθρο 90 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 1268/2012, παρότι είχε εκδοθεί προηγουμένως σχετική οριστική απόφαση.

____________

¹     Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ 2012, L 362, σ. 1).

²     Υπόθεση Επιτροπή κατά IPK International, C-366/13 P, απόφαση της 12ης Φεβρουαρίου 2015, EU:C:2015:83

³     Υπόθεση Corus κατά Επιτροπής, T-171/99, απόφαση της 10ης Οκτωβρίου 2001, EU:T:2001:249

⁴     Υπόθεση Holcim κατά Επιτροπής, T-86/03, διάταξη της 4ης Μαΐου 2005, EU:T:2005:157