Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia nº 7 de Orense (Hiszpania) w dniu 29 marca 2019 r. – UP / Banco Pastor S.A.U.
(Sprawa C-268/19)
Język postępowania: hiszpański
Sąd odsyłający
Juzgado de Primera Instancia nº 7 de Orense
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: UP
Strona pozwana: Banco Pastor S.A.U.
Pytania prejudycjalne
Czy niewiążący skutek, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/131 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ważności umowy zmieniającej nieuczciwy warunek umowy zawartej między konsumentem a przedsiębiorcą w sytuacji, gdy (a) nieuczciwy warunek umowny w chwili zawierania tej umowy nie został uznany za nieistniejący, jego nieważność nie została stwierdzona, a konsument nie został poinformowany o możliwości ewentualnego stwierdzenia nieuczciwego charakteru tego warunku oraz gdy (b) umowa zmieniająca nie ma charakteru ugody? Czy w takiej sytuacji dla ważności tej umowy ma znaczenie, że konsument negocjował treść zmiany?
Czy art. 3 ust. 1 i art. 4 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że warunek ustanowiony w umowie pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą, mającej na celu zmianę wcześniejszego nieuczciwego warunku wymaga, aby można go było uznać za przejrzysty, by konsument został poinformowany w chwili zawarcia umowy zmieniającej o nieuczciwym charakterze pierwotnego warunku umownego lub, w stosownym przypadku, o możliwości stwierdzenia tego nieuczciwego charakteru? Czy w tym kontekście okoliczność, że nowy warunek umowny został wynegocjowany indywidualnie wyklucza w każdym przypadku kontrolę jego nieuczciwości?
____________
1 Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29).