Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 27 listopada 2018 r. w sprawie T-829/16, Mouvement pour une Europe des nations et des libertés / Parlament, wniesione w dniu 24 stycznia 2019 r. przez Mouvement pour une Europe des nations et des libertés
(Sprawa C-60/19 P)
Język postępowania: francuski
Strony
Wnoszący odwołanie: Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (przedstawiciel: adwokat A. Varaut)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski
Żądania wnoszącego odwołanie
uchylenie zaskarżonego wyroku;
stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 12 września 2016 r. uznającej niektóre wydatki za niekwalifikowalne do celu otrzymania dotacji za rok budżetowy 2015’
obciążenie Parlamentu wszystkimi kosztami postępowania;
zasądzenie na rzecz strony skarżącej poniesionych przez nią kosztów.
Zarzuty i główne argumenty
Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (MENL) opublikował plakat dotyczący kryzysu migracyjnego i układu z Schengen, który zawierał jego logo oraz, znacznie bardziej dyskretne, logo Frontu Narodowego i Vlaams Belang.
Parlament nie zgodził się na pokrycie kosztów tego plakatu, uznając że stanowiłoby to nienależne wsparcie dla krajowej partii politycznej.
Zaskarżonym wyrokiem Sąd oddalił skargę MENL o stwierdzenie nieważności tej decyzji.
MENL domaga się uchylenia zaskarżonego wyroku z powodu następujących naruszeń prawa:
Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne, stwierdziwszy najpierw, że Prezydium Parlamentu nie znało argumentów obrony MENL, a następnie uznając, że MENL miał możliwość obrony, ponieważ jego argumenty zostały przekazane asystentowi jednego z członków Prezydium;
Sąd naruszył art. 41 Karty, art. 16 Europejskiego kodeksu dobrej praktyki administracyjnej oraz art. 8 decyzji Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2004 r. ustanawiającej przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 2004/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie przepisów regulujących partie polityczne na poziomie europejskim1 , ponieważ uznał, że decyzje służb Parlamentu mogą zastąpić decyzję Prezydium Parlamentu.
Sąd niesłusznie oddalił zarzut niezgodności z prawem art. 7 rozporządzenia nr 2004/2003, podniesiony na podstawie art. 277 TFUE, uznając, że treść zakazu pośredniego finansowania partii politycznych stanowi nieostre pojęcie prawne, a jednocześnie przyznał, że ma on zastosowanie;
Sąd naruszył art. 7 rozporządzenia nr 2004/2003, uznając, że obecność logo partii politycznej, niezależnie od jej wielkości, na plakacie europejskiej partii politycznej stanowiła ze względu na swój charakter niezgodne z prawem bezpośrednie finansowanie tej partii.
____________
1 Dz.U. 2003, L 297, s. 1.