ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 15ης Οκτωβρίου 2014

Υπόθεση F‑55/10 RENV

Χρυσάνθη Μοσχονάκη

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Αναπομπή στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης κατόπιν αναιρέσεως — Πρόσληψη — Εσωτερική ανακοίνωση θεσμικού οργάνου για την πλήρωση κενής θέσεως — Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας περιλαμβανόμενες στην ανακοίνωση — Εξουσία εκτιμήσεως της ΑΔΑ»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η Χ. Μοσχονάκη ζήτησε την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, περί απορρίψεως της υποψηφιότητάς της για θέση «[β]οηθού-[β]ιβλιοθηκάριου/[υ]παλλήλου τεκμηριώσεως», και την αποκατάσταση της ζημίας την οποία η προσφεύγουσα-ενάγουσα εκτιμά ότι υπέστη.

Απόφαση:      Η απόφαση της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την υποψηφιότητα της Χ. Μοσχονάκη για τη θέση της «[β]οηθού‑[β]ιβλιοθηκάριου/[υ]παλλήλου τεκμηριώσεως» ακυρώνεται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεώνεται να καταβάλει στη Χ. Μοσχονάκη το ποσό των 5 000 ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Χ. Μοσχονάκη στην υποθέσεις F‑55/10, T‑476/11 P και F‑55/10 RENV.

Περίληψη

Υπάλληλοι — Ανακοίνωση κενής θέσεως — Αντικείμενο — Υποχρέωση της Διοικήσεως να παραθέσει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την κατάληψη μιας θέσεως — Περιεχόμενο — Απόρριψη υποψηφιότητας λόγω μη πληρώσεως μιας προϋποθέσεως που δεν περιλαμβανόταν στην ανακοίνωση κενής θέσεως — Παράβαση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 4 και 29)

Η αρχή της ασφάλειας δικαίου, εφόσον απαιτεί από τη Διοίκηση να παρέχει στους ενδιαφερομένους τη δυνατότητα να γνωρίζουν με ακρίβεια την έκταση των υποχρεώσεων που υπέχουν ή των δικαιωμάτων που διαθέτουν, επιβάλλει να υποβάλλεται ο κανόνας ο οποίος καθορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών του προσωπικού της στην προσήκουσα δημοσιότητα, σύμφωνα με τη διαδικασία και τον τύπο που εναπόκειται στη Διοίκηση να καθορίσει

Ειδικότερα, προκειμένου περί των κανόνων που αφορούν την πρόσληψη των υπαλλήλων, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή οφείλει να παραθέτει όσο το δυνατόν ακριβέστερα στην ανακοίνωση κενής θέσεως τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την κατάληψη της θέσεως, ώστε να είναι οι ενδιαφερόμενοι σε θέση να εκτιμήσουν αν συντρέχει λόγος να υποβάλουν υποψηφιότητα. Ασφαλώς, η εν λόγω αρχή δεν υποχρεούται να υπενθυμίζει τις προϋποθέσεις που προβλέπονται ρητώς από τον ΚΥΚ, καθόσον τεκμαίρεται ότι οι υποψήφιοι τις γνωρίζουν, αλλά μια ανακοίνωση κενής θέσεως, η οποία σκοπεί στην ενημέρωση των υποψηφίων σχετικά με τις προϋποθέσεις τις οποίες πρέπει να πληρούν προκειμένου να καταλάβουν τη θέση, θα καθίστατο άνευ αντικειμένου, αν η Διοίκηση μπορούσε να αποκλείσει υποψήφιο για λόγο ο οποίος δεν προβλέπεται ρητώς στην εν λόγω ανακοίνωση ή στον ΚΥΚ, ή ο οποίος δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο δημοσιότητας.

Ως εκ τούτου, προϋπόθεση η οποία, στο πλαίσιο εσωτερικής ανακοινώσεως κενής θέσεως θεσμικού οργάνου, σκοπεί στον αποκλεισμό της συμμετοχής στη διαδικασία επιλογής ορισμένων πλήρως επιλέξιμων υπαλλήλων πρέπει, λόγω του επιδιωκόμενου νομικού αποτελέσματος, το οποίο συνίσταται στον περιορισμό της συμμετοχής στη διαδικασία επιλογής ορισμένων προσώπων που δικαιούνται να μετάσχουν στη διαδικασία αυτή, να καθορίζει με σαφήνεια και ακρίβεια τους όρους που δικαιολογούν τον αποκλεισμό αυτόν. Ως εκ τούτου, η επιταγή η οποία δεν έχει υποβληθεί σε δημοσιότητα και δεν προκύπτει ρητώς από την ανακοίνωση κενής θέσεως δεν είναι δυνατό να αντιταχθεί στον ενδιαφερόμενο προκειμένου να απορριφθεί η υποψηφιότητά του.

(βλ. σκέψεις 41, 42, 45 και 47)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: αποφάσεις Grassi κατά Συμβουλίου, 188/73, EU:C:1974:112, σκέψη 40, ROM-projecten, C‑158/06, EU:C:2007:370, σκέψη 25, Skoma-Lux, C‑161/06, EU:C:2007:773, σκέψη 28, και Heinrich, C‑345/06, EU:C:2009:140, σκέψη 44

ΓΔΕΕ: απόφαση Vecchi κατά Επιτροπής, T‑356/94, EU:T:1996:136, σκέψη 50

ΔΔΔΕΕ: αποφάσεις Wenig κατά Επιτροπής, F‑80/08, EU:F:2009:160, σκέψη 90, και Šimonis κατά Επιτροπής, F‑113/07, EU:F:2011:44, σκέψεις 73 και 74