Προσφυγή της 3ης Οκτωβρίου 2018 – Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-626/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)
Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να ακυρώσει το άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο α΄, το άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο β΄, και το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας 96/71/ΕΚ σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών1 ·
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.
Επικουρικώς, στην περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο διαπιστώσει ότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 δεν μπορούν να διαχωριστούν από το υπόλοιπο κείμενο της εν λόγω οδηγίας χωρίς να αλλοιωθεί η ουσία της, η Δημοκρατία της Πολωνίας ζητεί την ακύρωση της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 στο σύνολό της.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως των προσβαλλόμενων διατάξεων της οδηγίας 2018/957:
1) Με τον πρώτο λόγο προσάπτεται στα καθών ότι, κατά παράβαση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ, επέβαλαν περιορισμούς στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ένωσης σε σχέση προς τους υπηκόους των κρατών μελών που έχουν την επιχείρησή τους σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος εγκατάστασης του αποδέκτη της υπηρεσίας, μέσω:
α) της υποχρέωσης των κρατών μελών να διασφαλίζουν υπέρ των αποσπασμένων εργαζομένων αμοιβή, συμπεριλαμβανομένων των αποζημιώσεων υπερωριακής εργασίας, σύμφωνα με τη νομοθεσία ή την πρακτική του κράτους απόσπασης (άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο α΄),
β) της υποχρέωσης των κρατών μελών να διασφαλίζουν υπέρ των αποσπασμένων εργαζομένων καταρχήν όλους τους εφαρμοστέους όρους απασχόλησης, σύμφωνα με τη νομοθεσία ή την πρακτική του κράτους απόσπασης, στην περίπτωση κατά την οποία το πραγματικό χρονικό διάστημα απόσπασης ενός εργαζομένου, ή η αθροιστική διάρκεια απόσπασης εργαζομένων που αντικαθιστούν ο ένας τον άλλο για την εκτέλεση του ίδιου και αυτού καθήκοντος, υπερβαίνει τους 12 μήνες, και τους 18 μήνες στην περίπτωση που ο πάροχος των υπηρεσιών υποβάλει αιτιολογημένη κοινοποίηση (άρθρο 1, σημείο 2, στοιχείο β΄),
2) Με τον δεύτερο λόγο προσάπτεται στα καθών ότι παρέβησαν το άρθρο 53, παράγραφος 1, και το άρθρο 62 ΣΛΕΕ, καθόσον έλαβαν, βάσει των διατάξεων αυτών, μέτρα τα οποία δεν αποβλέπουν στη διευκόλυνση της άσκησης μη μισθωτής δραστηριότητας (διευκόλυνση της παροχής διασυνοριακών υπηρεσιών), και μάλιστα ματαιώνουν τον σκοπό αυτόν,
3) Με τον τρίτο λόγο προσάπτεται στα καθών ότι παρέβησαν το άρθρο 53, παράγραφος 1, και το άρθρο 62 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 58, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, λόγω εφαρμογής της προσβαλλόμενης οδηγίας στον τομέα των οδικών μεταφορών (άρθρο 3, παράγραφος 3).
Ειδικότερα, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι ο κύριος σκοπός των προσβαλλόμενων διατάξεων σχετικά με την αμοιβή των αποσπασμένων εργαζομένων είναι ο περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μέσω της αύξησης της επιβάρυνσης των παρόχων υπηρεσιών, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξαλειφθεί το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα που απορρέει από τα ισχύοντα στο κράτος της έδρας χαμηλότερα όρια αποδοχών. Οι επελθούσες τροποποιήσεις οδηγούν σε εισάγουσα δυσμενείς διακρίσεις μεταχείριση των διασυνοριακών παρόχων υπηρεσιών. Οι εν λόγω τροποποιήσεις δεν δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, ειδικότερα δε από λόγους κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων και θεμιτού ανταγωνισμού. Εκτός αυτού, παραβιάζουν και την αρχή της αναλογικότητας.
____________
1 ΕΕ L 173, σ. 16.