Language of document : ECLI:EU:F:2011:165

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(trzecia izba)

z dnia 28 września 2011 r.


Sprawa F‑12/11


André Hecq

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Choroba zawodowa – Skierowanie na rentę inwalidzką – Wniosek o przywrócenie do pracy – Żądanie odszkodowania

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której A. Hecq żąda w istocie stwierdzenia nieważności dorozumianej odmownej decyzji Komisji z dnia 15 kwietnia 2010 r. w sprawie jego wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r., po pierwsze, o przywrócenie go do pracy, po drugie, o wypłacenie mu kwoty różnicy między wynagrodzeniem, które by pobierał, gdyby pozostał w czynnej służbie od dnia 1 sierpnia 2003 r., a rentą inwalidzką, którą pobierał od tej daty, wraz z odsetkami za zwłokę, i po trzecie, o wypłacenie mu odszkodowania w kwocie 50 000 EUR.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Skarżący pokrywa całość kosztów postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Termin – Prekluzja – Otwarcie na nowo – Przesłanka – Nowa istotna okoliczność

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 1)

2.      Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie z tytułu wypadków i chorób zawodowych – Inwalidztwo – Odmienny status

(regulamin pracowniczy, art. 73, 78; przepisy dotyczące ubezpieczenia chorobowego, art. 25)

3.      Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Zarzuty – Niezgodność z prawem decyzji organu powołującego niezaskarżonej w terminie – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

1.      Składając do organu powołującego wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego urzędnik nie może spowodować ponownego powstania, na jego rzecz, prawa do wniesienia skargi na decyzję, która stała się ostateczna z chwilą upływu terminu do wniesienia skargi.

Prawdą jest, że zaistnienie nowych, istotnych okoliczności może uzasadnić wniosek o ponowne rozpatrzenie takiej decyzji.

Niemniej odmowna decyzja organu powołującego w sprawie uznania stopnia inwalidztwa zainteresowanego na podstawie art. 73 regulaminu pracowniczego, jakkolwiek niezaprzeczalnie stanowi nową okoliczność, to nie może być uznana za okoliczność istotną w ramach postępowania prowadzonego na podstawie art. 78 regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 41–43)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 231/84 Valentini przeciwko Komisji, 26 września 1985 r., pkt 14

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑495/93 Carrer i in. przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 22 września 1994 r., pkt 20; sprawa T‑42/97 Lebedef przeciwko Komisji, 14 lipca 1998 r., pkt 25

2.      Artykuł 25 zasad ubezpieczenia od ryzyka wypadku i choroby zawodowej urzędników stanowi, że uznanie całkowitego lub częściowego trwałego inwalidztwa na podstawie art. 73 regulaminu pracowniczego nie stanowi przeszkody w zastosowaniu art. 78 regulaminu pracowniczego i odwrotnie. Artykuły 73 i 78 regulaminu pracowniczego mają odmienny cel, a ich podstawą są odmienne pojęcia.

(zob. pkt 44, 54)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑12/09 A przeciwko Komisji, 14 września 2011 r., pkt 146–150 i przytoczone tam orzecznictwo

3.      Urzędnik, który nie zaskarżył we właściwym czasie aktu wywierającego dla niego niekorzystne skutki, poprzez wniesienie skargi o stwierdzenie nieważności, nie może za pomocą wniosku o odszkodowanie naprawić tego zaniechania i zorganizować sobie w ten sposób nowego terminu na wniesienie skargi.

Podobnie urzędnik, który nie zaskarżył we właściwym czasie decyzji organu powołującego wywołującej niekorzystne dla niego skutki, nie może powoływać się na rzekomą niezgodność z prawem tej decyzji w ramach skargi o stwierdzenie odpowiedzialności odszkodowawczej. Urzędnik, który zamierza wnieść skargę o odszkodowanie w oparciu o niezgodny z prawem charakter aktu niekorzystnego, powinien wszcząć postępowanie poprzedzające wniesienie skargi określone w regulaminie pracowniczym w terminie trzech miesięcy od dnia doręczenia mu tego aktu, zarówno w zakresie szkody, jak i krzywdy.

(zob. pkt 50, 51)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 401/85 Schina przeciwko Komisji, 7 października 1987 r., pkt 9

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑27/90 Latham przeciwko Komisji, 24 stycznia 1991 r., pkt 38; sprawa T‑156/89 Valverde Mordt przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 27 czerwca 1991 r., pkt 144; sprawa T‑20/92 Moat przeciwko Komisji, 13 lipca 1993 r., pkt 46; sprawa T‑147/04 Ross przeciwko Komisji, 28 czerwca 2005 r., pkt 48

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑4/07 Skoulidi przeciwko Komisji, 21 lutego 2008 r., pkt 70