ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 15ης Φεβρουαρίου 2007

Υποθέσεις F-142/06 και F-142/06 AJ

Francesco Bligny

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλοι – Γενικός διαγωνισμός – Προϋποθέσεις συμμετοχής – Άρνηση της εξεταστικής επιτροπής να διορθώσει τη γραπτή δοκιμασία – Ελλιπώς τεκμηριωμένη δήλωση υποψηφιότητας – Απόδειξη ιθαγένειας – Ευεργέτημα πενίας»

Αντικείμενο: Προσφυγή βάσει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ με την οποία ο F. Bligny ζητεί ιδίως την ακύρωση των από 23 Νοεμβρίου και 7 Δεκεμβρίου 2006 αποφάσεων της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/26/05 να μη διορθώσει το γραπτό του λόγω του ότι στη δήλωσή του υποψηφιότητας δεν είχε επισυναφθεί έγγραφο που να αποδεικνύει την ιθαγένειά του. Επιπλέον, ο F. Bligny υπέβαλε βάσει του άρθρου 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ο οποίος τηρουμένων των αναλογιών έχει εφαρμογή επί του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 4, της αποφάσεως 2004/752/ΕΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 2ας Νοεμβρίου 2004, για την ίδρυση Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 333, σ. 7), μέχρι την έναρξη της ισχύος του Κανονισμού Διαδικασίας του τελευταίου, αίτηση παροχής του ευεργετήματος πενίας για τις υποθέσεις F‑142/06 και F‑142/06 R.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Η αίτηση παροχής του ευεργετήματος πενίας απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Διαγωνισμός – Προϋποθέσεις συμμετοχής – Καθορισμός με την προκήρυξη διαγωνισμού

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρα 2 και 5)

Η εξεταστική επιτροπή ενός διαγωνισμού δεσμεύεται από το κείμενο της προκηρύξεως του διαγωνισμού αυτού. Κατά συνέπεια, είναι προδήλως αβάσιμο το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεώς της να αποκλείσει έναν υποψήφιο που δεν προσκόμισε εμπροθέσμως έγγραφη απόδειξη της ιθαγένειάς του, παρά τη σαφήνεια όσων η προκήρυξη του διαγωνισμού αναφέρει σχετικά με την ανάγκη επισυνάψεως, επί ποινή ακυρότητας, τέτοιας αποδείξεως στη δήλωση υποψηφιότητας. Το συμπέρασμα αυτό δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση από το επιχείρημα, που δεν στηρίζεται σε κανένα νομοθέτημα, ότι η διοίκηση έπρεπε να παράσχει στους υποψηφίους, μέσω του ηλεκτρονικού τους φακέλου υποψηφιότητας, όλες τις αναγκαίες πληροφορίες, χωρίς να ήταν αναγκαίο γι’ αυτούς να συμβουλευθούν την προκήρυξη του διαγωνισμού, επειδή οι υποψήφιοι, όπως και η εξεταστική επιτροπή, δεσμεύονται από την εν λόγω προκήρυξη.

(βλ. σκέψεις 26 έως 31 και 33)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 3 Απριλίου 2001, T‑95/00 και T‑96/00, Zaur-Gora και Dubigh κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2001, σ. I‑A‑79 και II‑379, σκέψη 47· 13 Μαρτίου 2002, T‑139/00, Bal κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑33 και II‑139, σκέψη 35

ΔΔΔ: 11 Ιουλίου 2006, F‑12/05, Tas κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑1‑79 και II‑A‑1‑285, σκέψη 43