Αναίρεση που άσκησε στις 5 Φεβρουαρίου 2020 η Sigrid Dickmanns κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 18 Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-181/19, Sigrid Dickmanns κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
(Υπόθεση C-63/20 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Sigrid Dickmanns (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, Rechtsanwalt)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει πλήρως τη διάταξη που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έκτο τμήμα) στις 18 Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-181/19 και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο κατόπιν της αναιρέσεως της διατάξεως αυτής,
να καταδικάσει το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής δίκης ενώπιον του Δικαστηρίου.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα στηρίζει την αίτηση αναιρέσεως σε ένα μοναδικό λόγο αναιρέσεως, ήτοι σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 90 και 91, ιδίως δε του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης (στο εξής: ΚΥΚ)· συγχρόνως υφίσταται βαρεία προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας σε δίκαιη διαδικασία και σε χρηστή διοίκηση.
Κατά τη γνώμη της αναιρεσείουσας, κακώς το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ως εκπρόθεσμη τη διοικητική ένσταση την οποία η ίδια είχε ασκήσει δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ. Η εν λόγω διοικητική ένσταση ασκήθηκε εντός τριμήνου από της αιτιολογημένης αποφάσεως του EUIPO αλλά όχι εντός τριμήνου από της προηγουμένως χωρήσασας δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, τρίτη περίοδος, τρίτη περίπτωση, του ΚΥΚ σιωπηρής απορρίψεως μιας υποβληθείσας από την αναιρεσείουσα αιτήσεως.
Η αναιρεσείουσα προβάλλει στο πλαίσιο αυτό ότι η ερμηνεία του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ από το Γενικό Δικαστήριο προσκρούει στο γράμμα της διατάξεως αυτής. Η διοικητική ένσταση της αναιρεσείουσας δεν έβαλλε κατά της κατά το άρθρο 90, παράγραφος 2, τρίτη περίοδος, τρίτη περίπτωση, του ΚΥΚ σιωπηρής απορριπτικής αποφάσεως αλλά κατά μιας κοινοποιηθείσας στην ίδια αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, τρίτη περίοδος, δεύτερη περίπτωση, του ΚΥΚ και ήταν ως εκ τούτου παραδεκτή βάσει του γράμματος της διατάξεως. Ούτε από το γράμμα του άρθρου 90, παράγραφος 1, τρίτη περίοδος, του ΚΥΚ ούτε από το γράμμα του άρθρου 90, παράγραφος 2, τρίτη περίοδος, δεύτερη περίπτωση, του ΚΥΚ ούτε από το γράμμα του άρθρου 90, παράγραφος 2, τρίτη περίοδος, τρίτη περίπτωση, του ΚΥΚ προκύπτει ότι στην περίπτωση της σιωπηρής απορρίψεως μιας αιτήσεως δεν μπορεί να εφαρμοστεί η δεύτερη περίπτωση ή ότι προηγείται η εφαρμογή της τρίτης περιπτώσεως. Η ρητή απόρριψη εκ μέρους του EUIPO δεν είναι ούτε απλή επιβεβαίωση της προηγηθείσας σιωπηρής απορρίψεως, ήδη για τον λόγο ότι το EUIPO δεν παρέπεμψε στη σιωπηρή απορριπτική απόφαση. Επιπλέον, από τα στοιχεία που διαφοροποιούν την επίμαχη πράξη από μια απλή επιβεβαιωτική πράξη και ιδίως από την περιλαμβανόμενη σε αυτήν αιτιολογία προκύπτει ότι υφίσταται νέα απόφαση.
Περαιτέρω, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η διενεργηθείσα από το Γενικό Δικαστήριο ερμηνεία αντιβαίνει στο νόημα και στον σκοπό του άρθρου 90, παράγραφος 1, δεύτερη και τρίτη περίοδος, του ΚΥΚ καθώς και στον στόχο της ασφάλειας δικαίου. Το νόημα και ο σκοπός των διατάξεων αυτών έγκεινται πρωτίστως στην προστασία του αιτούντος και όχι στο να επωφελείται η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (στο εξής: ΑΔΑ)·– όπως κατ’·αποτέλεσμα συμβαίνει στο πλαίσιο της διενεργηθείσας από το Γενικό Δικαστήριο ερμηνείας – από μια από διαδικαστικής απόψεως παράβαση καθήκοντος. Η ερμηνεία την οποία εισηγείται η αναιρεσείουσα υπηρετεί σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό την ασφάλεια δικαίου. Αφενός, η ερμηνεία αυτή ανταποκρίνεται στο γράμμα του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ και δεν το αντιστρέφει, όπως η διενεργηθείσα από το Γενικό Δικαστήριο ερμηνεία. Αφετέρου, βάσει της προκριθείσας από το Γενικό Δικαστήριο ερμηνείας, η προθεσμία που κινείται κατόπιν μιας ρητής και αιτιολογημένης αποφάσεως της ΑΔΑ έχει διαφορετική διάρκεια αναλόγως του αν προηγουμένως είχε εκδοθεί σιωπηρή απόφαση ή όχι.
Επιπλέον, η αναιρεσείουσα προβάλλει βαρεία προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της σε σε δίκαιη διαδικασία και σε χρηστή διοίκηση. Η προσβολή του δικαιώματος σε δίκαιη διαδικασία έγκειται ιδίως στο ότι η ΑΔΑ μπορεί να επωφεληθεί από μια παράβαση καθήκοντος (του καθήκοντός της να αποφανθεί εντός τεσσάρων μηνών επί αιτήματος δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 1 του ΚΥΚ) προκειμένου να μειώσει κατά τρόπο αυθαίρετο την προθεσμία εντός της οποίας ο ενδιαφερόμενος μπορεί να αντιδράσει στους κοινοποιηθέντες από την ΑΔΑ λόγους απορρίψεως της αιτήσεώς του. Εκτός αυτού, στο πλαίσιο της διενεργηθείσας από το Γενικό Δικαστήριο ερμηνείας, ο ενδιαφερόμενος, λόγω της αντιθέσεως μεταξύ του γράμματος, αφενός, του άρθρου 90, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, του ΚΥΚ και, αφετέρου, του άρθρου 90, παράγραφος 2, τρίτη περίοδος, δεύτερη περίπτωση, του ΚΥΚ, διατρέχει σαφώς υψηλότερο κίνδυνο μιας αρνητικής για τον ίδιο έκβασης της διαδικασίας λόγω απώλειας προθεσμίας. Άλλωστε, μια σύμφωνη προς τα θεμελιώδη δικαιώματα ερμηνεία του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ δεν θα οδηγούσε παρά στο συμπέρασμα υπέρ του οποίου τάσσεται η αναιρεσείουσα.
____________