Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Δεκεμβρίου 2018 το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 15 Οκτωβρίου 2018 στην υπόθεση T-7/17, John Mills κατά EUIPO

(Υπόθεση C-809/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Lukošiūtė)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: John Mills Ltd, Jerome Alexander Consulting Corp.

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

να καταδικάσει την John Mills Ltd στα δικαστικά έξοδα του Γραφείου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009 1

Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως τις διατάξεις του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009, περιορίζοντας το πεδίο εφαρμογής του στην έννοια του «ταυτοσήμου» των σημείων και προσδίδοντάς του την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 207/2009.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε αρκούντως υπόψη τον σκοπό του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009, ήτοι να αποτραπεί η κατάχρηση σήματος από τον ειδικό πληρεξούσιο του δικαιούχου σήματος, δεδομένου ότι ο ειδικός πληρεξούσιος ενδέχεται να εκμεταλλευτεί τις γνώσεις και την εμπειρία που απέκτησε κατά τη διάρκεια της επιχειρηματικής σχέσης του με τον δικαιούχο και ως εκ τούτου να επωφεληθεί αθέμιτα από την προσπάθεια και την επένδυση που πραγματοποίησε ο ίδιος ο δικαιούχος του σήματος, προτάσσοντας μια αμφισβητούμενη κατά γράμμα ερμηνεία. Ωστόσο, τα δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης εφαρμόζουν με συνέπεια μια τελολογική προσέγγιση στην ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης περί σημάτων.

Εξάλλου, μια κατά γράμμα ερμηνεία δεν συνεπάγεται ότι το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009 εφαρμόζεται μόνο επί πανομοιότυπων σημάτων. Κατά συνέπεια, αρκεί τα επίμαχα σημεία να συμπίπτουν με στοιχεία στα οποία συνίσταται κατ’ ουσίαν ο διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος. Επί τη βάσει αυτή, το κατάλληλο κριτήριο για τη σύγκριση των αντιπαρατιθέμενων σημάτων κατά το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009 έγκειται στο κατά πόσον η αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναπαράγει τα ουσιώδη στοιχεία του προγενέστερου σήματος κατά τρόπον ώστε να καθίσταται προφανές ότι ο αιτών θίγει τα δικαιώματα του νόμιμου δικαιούχου επί του σήματος. Είναι γεγονός ότι ο κακόπιστος ειδικός πληρεξούσιος θα έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει και κάθε μεταγενέστερη καταχώριση του προγενέστερου σήματος από τον αρχικό δικαιούχο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά, εν τοις πράγμασι, και οποιαδήποτε χρήση του από τον κύριο δικαιούχο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παράβαση του άρθρου 36 του Οργανισμού του Δικαστηρίου

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω αντιφατικής αιτιολογίας καθόσον κάνει δεκτό, αφενός, ότι τα σημεία είναι πανομοιότυπα σε περίπτωση αναπαραγωγής έτερου σημείου χωρίς τροποποίηση ή προσθήκη και, αφετέρου, ότι είναι πανομοιότυπα και όταν επέρχονται τροποποιήσεις χωρίς να μεταβάλλεται ο διακριτικός χαρακτήρας (βλ. σκέψεις 38 έως 40 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως). Η εν λόγω αιτιολογία είναι αντιφατική δεδομένου ότι η ίδια έννοια του «ταυτοσήμου» εφαρμόζεται επί διαφορετικών νομικών και πραγματικών καταστάσεων ενώ της αποδίδονται εσφαλμένως και δύο διαφορετικά είδη περιεχομένου.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να αιτιολογήσει για ποιον λόγο τα αντιπαρατιθέμενα σήματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009 κατόπιν της εφαρμογής των κριτηρίων που παρέθεσε στη σκέψη 39 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

____________

1 Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE 2009, L 78, σ. 1).