Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 8 kwietnia 2014 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez High Court of Ireland, Verfassungsgerichtshof – Irlandia, Austria) – Digital Rights Ireland Ltd przeciwko Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Justice, Equality and Law Reform, The Commissioner of the Garda Síochána, Irlandii i Attorney General (C-293/12); Kärntner Landesregierung, Michael Seitlinger, Christof Tschohl i in. (C-594/12)

(Sprawy połączone C-293/12 i C-594/12)¹

(Łączność elektroniczna – Dyrektywa 2006/24/WE – Ogólnie dostępne usługi łączności elektronicznej lub udostępnianie publicznych sieci łączności – Zatrzymywanie danych generowanych lub przetwarzanych w związku ze świadczeniem tych usług – Ważność – Artykuły 7, 8 i 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)

Języki postępowania: angielski i niemiecki

Sądy odsyłające

High Court of Ireland, Verfassungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Digital Rights Ireland Ltd (C-293/12), Kärntner Landesregierung, Michael Seitlinger, Christof Tschohl i in. (C-594/12)

Strona pozwana: Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Justice, Equality and Law Reform, The Commissioner of the Garda Síochána, Irlandia i Attorney General

przy udziale: Irish Human Rights Commission

Przedmiot

(Sprawa C-293/12)

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym – High Court of Ireland – Wykładnia art. 3, 4 i 6 dyrektywy 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniającej dyrektywę 2002/58/WE (Dz.U. L105, s. 54) – Ograniczenie praw strony skarżącej w zakresie telefonii komórkowej – Zgodność z art. 5 ust. 4 i art. 21 TFUE – Zgodność z art. 7, 8, 10 i 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej

(Sprawa C-594/12)

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym – Verfassungsgerichtshof – Ważność art. 3–9 dyrektywy 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniającej dyrektywę 2002/58/WE (Dz.U. L 105, s. 54) w świetle art. 7, 8 i 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Wykładnia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności jej art. 7, 8, 52 i 53, dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281, s. 31), a także rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. 2001, L 8, s. 1) – Skarga konstytucyjna dotycząca ewentualnej niekonstytucyjności niektórych przepisów federalnej ustawy o telekomunikacji wdrażającej dyrektywę 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności

Sentencja

Stwierdza się nieważność dyrektywy 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniającej dyrektywę 2002/58/WE.

____________

¹ Dz.U. C 258 z 25.8.2012; Dz.U. C 79 z 16.3.2013.