Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Δεκεμβρίου 2018 η M-Sansz Kereskedelmi, Termelő és Szolgáltató Kft. (M-Sansz Kft.) κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 28 Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-709/17, M-Sansz κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-757/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: M-Sansz Kereskedelmi, Termelő és Szolgáltató Kft. (M-Sansz Kft.) (εκπρόσωπος: L. Ravasz, ügyvéd)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Mε το δικόγραφο της αναιρέσεώς της, η M-Sansz Kft. ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Σεπτεμβρίου 2018, M-Sansz κατά Επιτροπής, T-709/17, και να εκδώσει απόφαση με την οποία να απορρίπτει την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε η καθής πρωτοδίκως και να κάνει δεκτή την προσφυγή που άσκησε πρωτοδίκως η αναιρεσείουσα, καθώς και να αποφανθεί, ως προς τις αποφάσεις της Επιτροπής SA. 29432 [CP 290/2009] και SA.45498 [FC/2016], ότι δεν είχαν ως βάση το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, για τη κήρυξη του συμβατού της κρατικής ενισχύσεως, και, επικουρικώς, ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν συνιστούν νομικώς δεσμευτικές πράξεις για τη νυν αναιρεσείουσα στο πλαίσιο της υπ’ αριθ. 23.P.25.843/2016 διαδικασίας ενώπιον του Fővárosi Törvényszék (Δικαστηρίου της Βουδαπέστης, Ουγγαρία) και ότι, για τον λόγο αυτό, οι ως άνω αποφάσεις δεν την αφορούν άμεσα και ατομικά, καθόσον στηρίζει την αξίωσή της για αποζημίωση στον ισχυρισμό ότι η κρατική ενίσχυση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, και όχι στο άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Στην περίπτωση που, αντιθέτως, κριθεί ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις συνιστούν για τη νυν αναιρεσείουσα νομικές πράξεις στο πλαίσιο διαδικασίας του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, αιτείται ομοίως στο Δικαστήριο να κάνει δεκτή την προσφυγή που ασκήθηκε πρωτοδίκως και να κρίνει ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι ανίσχυρες διότι η χορηγηθείσα από τις ουγγρικές αρχές ενίσχυση αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (ακύρωση).

στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι αδυνατεί να αποφανθεί επί της ουσίας, να ακυρώσει την ως άνω διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου και να αναπέμψει με απόφασή του την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου να την εξετάσει ως πρωτοβάθμιο δικαστήριο·

στην περίπτωση που το Δικαστήριο εκδώσει απόφαση επί των αιτημάτων του σημείου 1, να καταδικάσει την καθής πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα στα οποία αυτή υποβλήθηκε σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Παράβαση του άρθρου 263 ΣΛΕΕ και των διατάξεων και νομολογίας που επισημαίνονται με έντονη γραφή, με βάση τις εξής εκτιμήσεις:

Οι καταγγελίες της νυν αναιρεσείουσας ουγγρικής εταιρίας οδήγησαν στην κίνηση διαδικασιών που αφορούν τις αποφάσεις SA.29432 και SA.45498. Με τις εν λόγω καταγγελίες προβαλλόταν ότι η κρατική ενίσχυση ήταν παράνομη και ότι συνιστούσε δυσμενή διάκριση σε βάρος ενός συνόλου οντοτήτων στο οποίο ανήκει η νυν αναιρεσείουσα εταιρία, δεδομένου ότι τόσο οι επιχειρήσεις στις οποίες χορηγήθηκε το πλεονέκτημα όσο και οι επιχειρήσεις που υπέστησαν τη δυσμενή διάκριση δραστηριοποιούνται στο ίδιο πεδίο δραστηριοτήτων στην Ουγγαρία, διαθέτουν την έδρα τους στην ίδια ουγγρική περιφέρεια και απασχολούν εργαζόμενους με αναπηρίες. Ισχυρίζεται επίσης, ότι το ποσό της παράνομης κρατικής ενισχύσεως είναι προδήλως και παρανόμως υψηλό. Η νυν αναιρεσείουσα προβάλλει ότι στο πλαίσιο των εν λόγω διαδικασιών, η Επιτροπή δεν εξέδωσε αποφάσεις και, σε κάθε περίπτωση, δεν εξέδωσε αποφάσεις με έννομες συνέπειες για αυτήν. Στη διαδικασία που έλαβε χώρα στην Ουγγαρία και περιγράφεται στο δικόγραφο της προσφυγής [διαδικασία 23.P.25.843/2016 ενώπιον του Fővárosi Törvényszék (Γενικού Δικαστηρίου Βουδαπέστης, Ουγγαρία)], η νυν αναιρεσείουσα αιτήθηκε την καταβολή αποζημιώσεως για τη ζημία την οποία υπέστη λόγω της παράνομης κρατικής ενισχύσεως και, ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα της παρούσας υποθέσεως ασκεί αναμφισβήτητη επιρροή επί της αποφάσεως που θα εκδοθεί στο πλαίσιο της εθνικής δίκης. Πρέπει να επισημανθεί ότι πράξεις που από νομικής απόψεως δεν αποτελούν αποφάσεις της Επιτροπής δεν επηρεάζουν την εθνική δίκη. Οι εν λόγω αποφάσεις δεν κήρυξαν το συμβατό της κρατικής ενισχύσεως σύμφωνα με το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, και δεν διαθέτουν τον χαρακτήρα νομικών πράξεων που προορίζονται να παράγουν έννομα αποτελέσματα όσον αφορά τη νυν αναιρεσείουσα και, για τον λόγο αυτό, δεν την αφορούν άμεσα και ατομικά, καθόσον η τελευταία στηρίζει την αξίωσή της για αποζημίωση στον ισχυρισμό ότι η κρατική ενίσχυση παραβιάζει το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, και όχι το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Η νυν αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι πληροί εν προκειμένω το κριτήριο που απορρέει από την απόφαση της 15ης Ιουλίου 1963, Plaumann κατά Επιτροπής (25/62, EU:C:1963:17). Επιβεβαιώνει ότι συνιστά «ενδιαφερόμενο μέρος» κατά την έννοια του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, τέταρτο εδάφιο, του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχείο ηʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου1 , και ότι το Δικαστήριο έκρινε με την απόφαση της 24ης Μαΐου 2011, Επιτροπή κατά Kronoply και Kronotex (C-83/09 P, EU:C:2011:341), ότι για τη στοιχειοθέτηση σχέσεως ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων δεν είναι απαραίτητο να δραστηριοποιούνται σε πανομοιότυπο πεδίο δραστηριοτήτων.

Προσβολή των δικονομικών δικαιωμάτων (παραβίαση των διατάξεων που επισημαίνονται με έντονη γραφή), σύμφωνα με τις ακόλουθες εκτιμήσεις:

Επίσης, εάν το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι o πίνακας που επισυναπτόταν ως παράρτημα και οι λοιπές διευκρινίσεις προς απόδειξη της συνδρομής της παραβάσεως δεν ήταν επαρκείς, τότε όφειλε να εφαρμόσει το άρθρο 83, παράγραφοι 1 έως 3, το άρθρο 88, παράγραφος 1, το άρθρο 89, παράγραφος 1, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και γʹ, παράγραφος 3, στοιχεία αʹ και δʹ, καθώς και παράγραφος 4, και το άρθρο 92, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και να συλλέξει πληροφορίες από τη νυν αναιρεσείουσα ή να απευθύνει σε αυτήν αίτημα επ’ αυτού. H παράβαση συνίσταται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έδρασε αυτεπαγγέλτως. Επίσης, η έκθεση Sargentini –η οποία επίσης εξετάζει το επίδικο χρονικό διάστημα– περιέχει αιτιάσεις κατά της Ουγγαρίας όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των αξιών του κράτους δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού πλαισίου που διέπει το κράτος δικαίου (σημεία 12, 13, 22 και 23).

____________

1 Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).