WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)
z dnia 13 grudnia 2011 r.
Sprawa F‑51/08 RENV
Willem Stols
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Przekazanie sprawy do Sądu po uchyleniu rozstrzygnięcia – Awans – Postępowanie w sprawie awansu (2007) – Porównanie osiągnięć – Oczywisty błąd w ocenie – Brak – Podstawy uzasadnienia decyzji – Uzupełniająca podstawa uzasadnienia – Zarzut nieistotny dla sprawy
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której W. Stols żąda stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Rady z dnia 16 lipca 2007 r. w sprawie umieszczenia go na liście osób awansowanych do grupy zaszeregowania AST 11 w ramach postępowania w sprawie awansu (2007), wraz z decyzją z dnia 5 lutego 2008 r., w której zastępca sekretarza generalnego Rady oddalił jego zażalenie złożone na podstawie przepisów art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego Wspólnot Europejskich w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżący pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę w sprawie F‑51/08. Skarżący i Rada pokrywają własne koszty w sprawie T‑175/09 P i w niniejszej sprawie.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Zakres – Informacje, jakie mogą zostać uwzględnione
(regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 1)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Kontrola sądowa – Granice
(regulamin pracowniczy, art. 45)
3. Urzędnicy – Awans – Kryteria – Osiągnięcia – Uwzględnienie stażu pracy w grupie zaszeregowania – Charakter subsydiarny
(regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 1)
4. Urzędnicy – Awans – Kryteria – Osiągnięcia – Uwzględnienie znajomości języków – Zakres
(regulamin pracowniczy, art. 45 ust. 1)
5. Urzędnicy – Awans – Kryteria – Osiągnięcia – Uwzględnienie poziomu odpowiedzialności – Zakres
(regulamin pracowniczy, art. 45)
6. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Informacje, jakie mogą zostać uwzględnione – Okres faktycznie przepracowany przez urzędnika – Dopuszczalność
(regulamin pracowniczy, art. 45)
1. Zgodnie z art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego w celu przyznania awansu przy porównywaniu zasług mogących ubiegać się o awans urzędników organ powołujący uwzględnia w szczególności sprawozdania dotyczące urzędników, posługiwanie się w wykonywaniu obowiązków językami innymi niż języki, których biegłą znajomość urzędnicy zadeklarowali, oraz, w stosownych przypadkach, poziom odpowiedzialności pełnionych funkcji. To w świetle tych trzech kryteriów organ powołujący powinien przeprowadzać porównanie osiągnięć mogących ubiegać się o awans urzędników.
Przysługujący administracji szeroki zakres uznania jest jednak ograniczony koniecznością przeprowadzenia porównania kandydatur skrupulatnie i bezstronnie, w interesie służby i zgodnie z zasadą równego traktowania. W praktyce porównanie winno być prowadzone na zasadzie równości i na podstawie porównywalnych źródeł informacji.
(zob. pkt 35, 39)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., pkt 53 i przytoczone tam orzecznictwo
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑57/06 Hinderyckx przeciwko Radzie, 7 listopada 2007 r., pkt 45
2. W celu porównania osiągnięć urzędników przedstawionych do awansu organowi powołującemu przysługuje szeroki zakres uznania, a kontrola sądu Unii powinna się ograniczać do zbadania, czy w świetle sposobów i środków, przy których zastosowaniu administracja mogła dokonać oceny, utrzymała się ona w rozsądnych granicach i czy nie skorzystała ze swego uprawnienia w sposób oczywiście błędny.
W tym względzie, aby zakres uznania, jaki prawodawca postanowił powierzyć organowi powołującemu w zakresie awansów, pozostał skuteczny, sąd Unii nie może stwierdzić nieważności decyzji tylko z tego powodu, że uzna, iż zachodzą okoliczności faktyczne budzące wątpliwości, które zdają się być zasadne, co do przeprowadzonej przez organ powołujący oceny, czy wręcz wykazujące błąd w ocenie. Stwierdzenie nieważności ze względu na oczywisty błąd w ocenie możliwe jest wyłącznie wtedy, gdy z akt sprawy wynika, że organ powołujący przekroczył granice zakreślające jego uznanie.
Sąd nie powinien zatem przeprowadzać szczegółowej ponownej oceny wszystkich akt kandydatów mających prawo do ubiegania się o awans, w celu upewnienia się, że podziela wnioski, do których doszedł organ powołujący, ponieważ, czyniąc to, przekroczyłby ramy kontroli zgodności z prawem, do której jest właściwy, zastępując tym samym własną oceną osiągnięć kandydatów mających prawo do ubiegania się o awans ocenę organu powołującego.
(zob. pkt 36–38)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Casini przeciwko Komisji, pkt 52 i przytoczone tam orzecznictwo
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑9/10 AC przeciwko Radzie, 28 września 2011 r., pkt 23, 24
3. Staż pracy w danej grupie zaszeregowania i w służbie może służyć jako kryterium awansu jedynie pomocniczo, w razie równoważności osiągnięć ustalonej w szczególności na podstawie trzech kryteriów, o których mowa jest wprost w art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego. Niemniej organ powołujący może zgodnie z prawem przeprowadzić porównanie osiągnięć urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans w oparciu o stały w czasie charakter ich odpowiednich osiągnięć i w świetle tej oceny uznać, że osiągnięcia danego urzędnika są mniejsze niż innego.
(zob. pkt 47)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑124/07 Behmer przeciwko Parlamentowi, 10 września 2009 r., pkt 106 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa F‑68/09 Barbin przeciwko Parlamentowi, 15 lutego 2011 r., pkt 90, 91, odwołanie w toku przed Sądem Unii Europejskiej, sprawa T‑228/11 P
4. Brzmienie art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego wymaga, by w porównaniu osiągnięć kandydatów uwzględnić jedynie te języki, których używanie, zważywszy na rzeczywiste wymogi służby, stanowi wartość dodaną na tyle istotną, by była ona niezbędna do właściwego funkcjonowania służby.
W tym względzie urzędnik, który nie wykaże, że w wykonywaniu swoich obowiązków posługuje się zwykle innymi językami, nie ma podstaw twierdzić, że w oczywisty sposób jego osiągnięcia są, w oparciu o kryterium znajomości języków, większe niż innych urzędników. Ponadto fakt, że jedno z zadań urzędnika polega na przetwarzaniu i prowadzeniu akt dokumentów sporządzonych we wszystkich językach urzędowych Unii nie oznacza, że posiada on biegłą znajomość wszystkich tych języków ani tym bardziej, że posługuje się nimi zwykle w wykonywaniu swoich obowiązków.
(zob. pkt 49, 51)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa AC przeciwko Radzie, pkt 61
5. W ramach porównania osiągnięć mogących ubiegać się o awans urzędników o kryterium poziomu odpowiedzialności nie może decydować przede wszystkim waga wykonywanych zadań kierowniczych, ponieważ urzędnik może sprawować bardzo odpowiedzialne funkcje, nie kierując przy tym dużą liczbą podwładnych i odwrotnie, urzędnik może kierować licznymi podwładnymi, nie pełniąc przy tym szczególnie odpowiedzialnych funkcji.
(zob. pkt 53)
Odesłanie:
Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑175/09 P Rada przeciwko Stolsowi, 16 grudnia 2010 r., pkt 48
6. Zważywszy na niewielką liczbę środków przewidzianych w budżecie na etaty, w ramach postępowania w sprawie awansu instytucja może zgodnie z prawem wziąć pod uwagę pomocniczo faktycznie przepracowany przez danego urzędnika okres i awansować w pierwszej kolejności, gdy wszystkie pozostałe osiągnięcia są jednakowe, innych urzędników, którzy świadczyli pracę w sposób obiektywnie bardziej regularny, przyczyniając się w ten sposób w zdecydowanie większym stopniu niż zainteresowany do ciągłości służby, a tym samym do realizacji interesów służby w trakcie okresu odniesienia.
(zob. pkt 59)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑168/96 Patronis przeciwko Radzie, 21 października 1997 r., pkt 34; sprawa T‑353/03 Nielsen przeciwko Radzie, 13 kwietnia 2005 r., pkt 76