Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 12 lutego 2020 r. w sprawie T-320/18, WD / EFSA, wniesione w dniu 22 kwietnia 2020 r. przez WD

(Sprawa C-167/20 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: WD (przedstawiciele: adwokat L. Levi)

Druga strona postępowania: Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku sądu z dnia 12 lutego 2020 r. w sprawie T-320/18;

w konsekwencji, uwzględnienie żądań skarżącej w pierwszej instancji, czyli

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 14 lipca 2017 r. wydanej przez dyrektora wykonawczego EFSA działającego w charakterze organu upoważnionego do zawierania umów, z której wynika, że skarżąca nie znalazła się wśród pracowników awansowanych w postepowaniu w sprawie zmiany zaszeregowania 2017;

stwierdzenie nieważności decyzji organu upoważnionego do zawierania umów z dnia 9 lutego 2018 r. oddalającej zażalenie skarżącej z dnia 10 października 2017 r. na decyzję z dnia 14 lipca 2017 r.;

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 9 sierpnia 2017 r., doręczonej w dniu 10 sierpnia 2017 r., wydanej przez dyrektora wykonawczego EFSA działającego w charakterze organu upoważnionego do zawierania umów o nieprzedłużeniu ze skarżącą umowy o pracę;

stwierdzenie nieważności decyzji organu upoważnionego do zawierania umów z dnia 12 marca 2018 r. oddalającej zażalenie skarżącej z dnia 10 listopada 2017 r. na ww. decyzję z dnia 9 sierpnia 2017 r.;

zasądzenie odszkodowania za poniesione szkody;

obciążenie pozwanej całością kosztów postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

W odniesieniu do decyzji EFSA z dnia 14 lipca 2017 r., by nie zmieniać zaszeregowania skarżącej do grupy AST 6 w postepowaniu w sprawie zmiany zaszeregowania 2017, zarzut pierwszy dotyczy naruszenia mających zastosowanie norm proceduralnych, a konkretnie zasad dopuszczalności zarzutów, naruszenia obowiązku uzasadnienia i przeinaczenia materiałów zawartych w aktach sprawy. Drugi zarzut dotyczy naruszenia mających zastosowanie ram prawnych (art. 54 regulaminu pracowniczego, decyzji z dnia 22 kwietnia 2008 r. i wytycznych z dnia 30 czerwca 2010 r.), naruszenia norm dotyczących środków dowodowych oraz obowiązku uzasadnienia.

W odniesieniu do decyzji EFSA z dnia 9 sierpnia 2017 r. o nieprzedłużeniu umowy o pracę skarżącej, zarzut pierwszy dotyczy naruszenia decyzji z dnia 8 grudnia 2012 r. Zarzut drugi dotyczy naruszenia obowiązku dbałości oraz instrukcji z dnia 7 marca 2017 r. oraz przeinaczenia materiałów zawartych w aktach sprawy. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia pojęcia oczywistego błędu w ocenie i nadużycia władzy, przeinaczenia materiałów zawartych w aktach sprawy i naruszenia norm dotyczących środków dowodowych.

____________