Προσφυγή-αγωγή της 13ης Φεβρουαρίου 2006 - Duyster κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-18/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Tinike Duyster (Oetrange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: W.H.A.M. van den Muijsenbergh, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την από 17 Νοεμβρίου 2005 απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) να θέσει την προσφεύγουσα σε γονική άδεια από τις 8 Νοεμβρίου 2004 και για αόριστο χρόνο·

να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 6ης Απριλίου 2005·

να ακυρώσει την απόφαση περί χορηγήσεως γονικής αδείας από 1ης Νοεμβρίου 2004 μέχρι 30 Απριλίου 2005, ή/και το εκκαθαριστικό σημείωμα αποδοχών του Νοεμβρίου 2004, ή/και την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Νοεμβρίου 2004 να μην λάβει υπόψη το αίτημα αναβολής της γονικής αδείας ή της ανακλήσεως της σχετικής αιτήσεως·

να αποφανθεί ότι, από την 1η Νοεμβρίου 2004 (ή από τις 8 Νοεμβρίου 2004) μέχρι και τις 30 Απριλίου 2005, η προσφεύγουσα μπορούσε να απολαύει κάθε ουσιαστικού δικαιώματος συνδεομένου με την ενεργό υπηρεσία υπαλλήλου και ότι, κατά συνέπεια, θα πρέπει να να λάβει αναδρομικά αποδοχές σύμφωνες προς τη θέση και τον βαθμό της·

να αποφανθεί ότι οι ως άνω αποδοχές πρέπει να προσαυξηθούν με τόκους υπερημερίας·

να αποφανθεί ότι η προσφεύγουσα εξακολουθεί να μπορεί να λάβει γονική άδεια (έστω και αν ο γιός της θα είναι άνω των 12 ετών ή σχεδον 12 ετών μετά την έκδοση της αποφάσεως του ΔΔΔ), δεδομένου ότι για τη μη αποδοχή της αιτήσεως που είχε υποβάλει ευθύνεται η Επιτροπή· ή, επικουρικά, ότι, δεδομένου ότι η Επιτροπή φέρει την ευθύνη για το γεγονός ότι η προσφεύγουσα δεν μπόρεσε να λάβει γονική άδεια, θα πρέπει να της καταβληθεί αποζημίωση για τα ποσά που έχασε και τα οποία συνδέονται με επιδόματα γονικής αδείας, με την ασφάλιση, με την αρχαιότητα στην υπηρεσία, με συνταξιοδοτικά δικαιώματα, με εκθέσεις εκτιμήσεως και με τις πιθανότητες προαγωγής της· ή, έτι επικουρικότερον, ότι για την περίοδο γονικής αδείας που δεν έλαβε πρέπει να της καταβληθεί αποζημίωση αντιστοιχούσα στην απώλεια επιδομάτων γονικής αδείας, ασφαλίσεως και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της·

να υποχρεώσει την καθής σε αποκατάσταση της υλικής ζημίας της και σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας της αποφάσεως της 17ης Νοεμβρίου 2005, που εκτιμώνται σε 4 000 ευρώ και σε 5 000 ευρώ αντιστοίχως·

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει 2 500 ευρώ ως αποζημίωση για την αβεβαιότητα στην οποία βρίσκεται η προσφεύγουσα σχετικά με την υπηρεσιακή της κατάσταση και προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας της αβεβαιότητας αυτής·

να καταβάλει αποζημίωση στην προσφεύγουσα για επτά ημέρες γονικής αδείας·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στο πλαίσιο της υποθέσεως F-51/05 ¹, η προσφέυγουσα-ενάγουσα αμφισβήτησε ήδη το γεγονός ότι η Επιτροπή την έθεσε σε κατάσταση γονικής αδείας για το διάστημα από 1ης Νοεμβρίου 2004 μέχρι 30 Απριλίου 2005. Στην υπό κρίση υπόθεση, προσβάλλει την απόφαση της ΑΔΑ, που εκδόθηκε στο μεταξύ, στις 17 Νοεμβρίου 2005, η οποία καθόρισε την 8η Νοεμβρίου 2004 ως ημερομηνία ενάρξεως της γονικής αδείας της.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η από 17 Νοεμβρίου 2005 απόφαση αντιβαίνει προς τη Συνθήκη, τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως (ΚΥΚ) και προς ορισμένες αρχές του δικαίου. Ειδικότερα, κατά την προσφεύγουσα, η ως άνω απόφαση: i) περιλαμβάνει σφάλματα, όπως για παράδειγμα εσφαλμένη μνεία υποθέσεως του Πρωτοδικείου· ii) είναι αόριστη για πολλούς λόγους, μεταξύ άλλων, επειδή δεν αναφέρεται σε ποια καταγγελία της προσφεύγουσας στηρίζεται η απόφαση, επειδή δεν ορίζει την ημερομηνία της λήξεως της γονικής αδείας και δεν περιέχει περιγραφή των συνεπειών της αποφάσεως αυτής· iii) έχει συνταχθεί σε γλώσσα διαφορετική από τη γλώσσα που χρησιμοποιεί η προσφεύγουσα, κατά παράβαση του άρθρου 21 ΕΚ· iv) δεν παραθέτει καμία έννομη βάση· v) περιέχει αντιφάσεις· vi) δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη· vii) έχει αναδρομικά αποτελέσματα ενώ δεν υφίσταται πλέον εκκρεμής αίτηση χορηγήσεως γονικής αδείας· viii) δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι οι αρχικές αποφάσεις της ΑΔΑ για το σύνολο της περιόδου ήταν παράνομες· ix) δεν λαμβάνει υπόψη την αίτηση αναβολής της γονικής αδείας.

Επιπλέον, η διατύπωση της προσβαλλομένης αποφάσεως δημιουργεί τη εντύπωση ότι η ύπαρξη συγκεχυμένης καταστάσεως οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, στην ίδια την προσφεύγουσα, ενώ αυτή ενήργησε με κάθε επιμέλεια και προσκόμισε μεγάλο αριθμό δικαιολογητικών εγγράφων.

____________

¹ - ΕΕ C 217 της 3.9.2005 (υπόθεση πρωτοκολληθείσα αρχικά ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με τον αριθμό T-249/05, η οποία μεταφέρθηκε στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διάταξη της 15.12.2005).