Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-49/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και L. Nicolae)
Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 3, και από το παράρτημα IV, τμήμα B, της οδηγίας 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία καθολικής υπηρεσίας)1 , καθόσον θέσπισε έκτακτη εισφορά για την κατανομή του καθαρού κόστους από τις υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας από το 2007 μέχρις ότου ο πάροχος ή οι πάροχοι που προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 99, παράγραφος 3, του νόμου 5/2004 αρχίσουν να παρέχουν την καθολική υπηρεσία, όπως ορίζουν τα άρθρα 17 και 18 του νόμου 35/2012, περί του ταμείου αποζημίωσης·
να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Σύμφωνα με το άρθρο 13, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το παράρτημα IV, τμήμα B, της οδηγίας καθολικής υπηρεσίας, κάθε μηχανισμός επιμερισμού του καθαρού κόστους των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας τις οποίες παρέχουν οι πάροχοι υπηρεσιών δικτύων και ηλεκτρονικών επικοινωνιών πρέπει να τηρεί τις αρχές της διαφάνειας, της ελάχιστης δυνατής στρέβλωσης της αγοράς, της αμεροληψίας και της αναλογικότητας.
Ο πορτογαλικός νόμος 35/2012 θεσπίζει ταμείο αποζημίωσης της καθολικής υπηρεσίας ηλεκτρονικών επικοινωνιών, το οποίο προορίζεται να χρηματοδοτεί το καθαρό κόστος που προκύπτει από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας και να διασφαλίζει τον επιμερισμό του κόστους αυτού μεταξύ των επιχειρήσεων που υποχρεούνται σε συνεισφορά.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του νόμου αυτού, το ταμείο αποζημίωσης προορίζεται να χρηματοδοτεί το καθαρό κόστος της καθολικής υπηρεσίας, το οποίο προσδιορίζεται στο πλαίσιο των διαδικασιών επιλογής στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 99, παράγραφος 3, του νόμου 5/2004, της 10ης Φεβρουαρίου, και θεωρείται υπερβολικό από την ICP-ANACOM. Επιπλέον, με τη θέσπιση έκτακτης εισφοράς για τα έτη 2013, 2014 και 2015, η οποία επιβάλλεται στις επιχειρήσεις που υποχρεούνται σε συνεισφορά, χρηματοδοτείται το καθαρό κόστος της καθολικής υπηρεσίας που προέκυψε μέχρις ότου ο πάροχος ή οι πάροχοι που προσδιορίζονται βάσει της εν λόγω διάταξης αρχίσουν να παρέχουν την καθολική υπηρεσία.
Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, επιβάλλοντας έκτακτη εισφορά με σκοπό την κάλυψη του κόστους της καθολικής υπηρεσίας που προέκυψε κατά το χρονικό διάστημα πριν τη θέσπιση του νόμου 35/2012, η Πορτογαλική Δημοκρατία παραβιάζει τις αρχές της διαφάνειας, της ελάχιστης στρέβλωσης της αγοράς, της αμεροληψίας και της αναλογικότητας, η τήρηση των οποίων επιβάλλεται από το άρθρο 13, παράγραφος 3, και από το παράρτημα IV, τμήμα B, της οδηγίας καθολικής υπηρεσίας.
____________
1 Oδηγία 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία καθολικής υπηρεσίας) (ΕΕ 2002, L 108, σ. 51).