WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)
z dnia 9 grudnia 2008 r.
Sprawa F‑106/05
T
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Zwolnienie chorobowe – Odliczenie okresów zwolnienia chorobowego od wymiaru corocznego urlopu wypoczynkowego – Utrata prawa do wynagrodzenia – Wniosek o przeniesienie urlopu wypoczynkowego – Niedopuszczalność – Wniosek o odszkodowanie
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której T żąda w istocie, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w sprawie uznania niektórych nieobecności w latach 2004 i 2005 za nieusprawiedliwione, w sprawie odliczenia wspomnianych nieobecności od wymiaru corocznego urlopu wypoczynkowego oraz w sprawie obniżenia wynagrodzenia, po drugie, stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Komisji w sprawie przeniesienia niewykorzystanego w 2004 r. corocznego urlopu wypoczynkowego na 2005 r. w wymiarze przekraczającym 12 dni, a po trzecie, zasądzenia od Komisji odszkodowania na jej rzecz.
Orzeczenie: Zasądza się od Komisji zapłatę na rzecz skarżącej kwoty 5000 EUR. W pozostałym zakresie skarga zostaje odrzucona. Komisja pokrywa własne koszty oraz trzy czwarte kosztów poniesionych przez skarżącą. Skarżąca pokrywa jedną czwartą własnych kosztów.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Postępowanie poprzedzające wniesienie skargi – Wniosek o naprawienie szkody wyrządzonej wycofanym aktem
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
2. Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin do wniesienia zażalenia – Obliczanie
(regulamin pracowniczy, art. 90 ust.2; rozporządzenie Rady nr 1182/71, art. 3 ust. 4)
3. Urzędnicy – Zwolnienie chorobowe – Wykazanie choroby – Przedstawienie zaświadczenia lekarskiego – Domniemanie usprawiedliwionego charakteru nieobecności
(regulamin pracowniczy, art. 59 ust. 1, 3)
1. W systemie środków odwoławczych ustanowionym w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, kiedy zainteresowany zamierza dochodzić naprawienia szkody wyrządzonej mu aktem niekorzystnym wycofanym następnie przez organ administracji, nie można rozpocząć postępowania poprzedzającego wniesienie skargi od złożenia zażalenia, gdyż akt niekorzystny uznaje się za niebyły. Wobec tego zainteresowany powinien wystąpić do organu administracji z wnioskiem, o którym mowa w art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego, a następnie – w razie oddalenia jego wniosku – z zażaleniem na oddalenie tego wniosku.
Natomiast w sytuacji, gdy wycofanie aktu niekorzystnego nastąpiło po złożeniu zażalenia w terminie, wymaganie od zainteresowanego wszczęcia nowego postępowania poprzedzającego wniesienie skargi i wystąpienia do organu administracji z wnioskiem, o którym mowa w art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego, byłoby niezgodne z zasadą ekonomiki procesowej. Powinien on jedynie, po podjęciu przez organ administracji wyraźnej lub dorozumianej decyzji w przedmiocie jego zażalenia, wnieść w terminie skargę o naprawienie szkody, którą jakoby spowodował wycofany akt.
(zob. pkt 94, 95)
2. Wobec faktu, że regulamin pracowniczy stanowi akt Rady, oraz braku przepisów szczególnych dotyczących terminów, do których odnosi się art. 90 regulaminu pracowniczego, zasady mające zastosowanie do terminów określonych w art. 90 ust. 2, zgodnie z którymi na wniesienie zażalenia przysługuje termin trzech miesięcy, ustalone są w art. 3 ust. 4 rozporządzenia nr 1182/71 określającego zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów.
(zob. pkt 98, 99)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 38/84 K przeciwko Parlamentowi, 2 maja 1985 r., Rec. s. 1267, pkt 20; sprawa 152/85 Misset przeciwko Radzie, 15 stycznia 1987 r., Rec. s. 223, pkt 8, 9
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑192/94 Maurissen przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 26 września 1996 r., RecFP s. I‑A‑425, II‑1229, pkt 28; sprawa T‑197/00 Onidi przeciwko Komisji, 30 maja 2002 r., RecFP s. I‑A‑69, II‑325, pkt 50
3. Jeżeli nieobecny w pracy z powodu choroby urzędnik przedstawił zaświadczenie lekarskie, organ administracji może zgodnie z przepisami art. 59 ust. 1 regulaminu pracowniczego potraktować jego nieobecność jako nieusprawiedliwioną wyłącznie pod warunkiem, że w wyniku badania lekarskiego, jakiemu został poddany urzędnik na żądanie administracji, stwierdzono, że jest on zdolny do wykonywania swoich obowiązków lub – w razie zakwestionowania przez zainteresowanego zasadności wyników badania lekarskiego – że niezależny lekarz wyznaczony w ramach procedury arbitrażowej potwierdził powyższe wyniki. Dopiero gdy zostanie spełniony ten warunek, organ administracji może na podstawie art. 59 ust. 3 regulaminu pracowniczego odliczyć nieusprawiedliwione nieobecności od wymiaru corocznego urlopu wypoczynkowego urzędnika, a w razie wyczerpania tego urlopu – obniżyć jego wynagrodzenie za odpowiedni okres.
(zob. pkt 112)