Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Rejonowy w Słupsku (Polska) w dniu 11 października 2018 – postępowanie karne przeciwko JI
(Sprawa C-634/18)
Język postępowania: polski
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy w Słupsku
Strona w postępowaniu głównym
JI
Pytania prejudycjalne
Czy normę prawa unijnego zawartą w art. 4 ust. 2 lit. a) w zw. z art. 2 ust. 1 lit. c) decyzji ramowej Rady nr 2004/757/WSiSW z dnia 25 października 2004 r. ustanawiającej minimalne przepisy określające znamiona przestępstw i kar w dziedzinie nielegalnego handlu narkotykami1 należy rozumieć w ten sposób, że przepis ten nie stoi na przeszkodzie dokonywaniu wykładni pojęcia "znacznej ilości narkotyków" każdorazowo w ramach indywidualnej oceny sądu krajowego, a ocena taka nie wymaga zastosowania jakiegokolwiek zobiektywizowanego kryterium, w szczególności - nie wymaga ustalenia, że sprawca posiada narkotyki dla prowadzenia działań objętych normą art. 4 ust. 2 lit. a) tejże decyzji ramowej, tj. dla produkcji, oferowania, proponowania sprzedaży, rozprowadzania, pośrednictwa, dostarczania na wszelkiego rodzaju warunkach?
Czy środki ochrony sądowej konieczne do zapewnienia skuteczności i efektywności normom prawa unijnego zawartym w decyzji ramowej 2004/757/WSiSW, a w szczególności w art. 4 ust. 2 litera a) w związku z art. 2 ust. l litera c) tejże decyzji, w zakresie, w jakim polska ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii nie zawiera precyzyjnego sformułowania odnoszącego się do znacznej ilości narkotyków i pozostawia tą kwestię interpretacji składów orzekających w konkretnej sprawie w ramach tzw. uznania sędziowskiego - są wystarczające dla zapewnienia obywatelom polskim skutecznej ochrony wynikającej z norm prawa unijnego ustanawiających minimalne przepisy określające znamiona przestępstw i kar w dziedzinie nielegalnego handlu narkotykami?
Czy krajowa norma prawna zawarta w art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest zgodna z prawem unijnym, a w szczególności z normą zawartą w art. 4 ust. 2 lit. a) w zw. z art. 2 ust. 1 lit.c) decyzji ramowej 2004/757/WSiSW, a jeżeli tak, to czy rozumieniu pojęcia znacznej ilości substancji psychotropowych i środków odurzających przyjętemu przez polskie sądy krajowe nie sprzeciwia się norma prawa unijnego wskazująca, iż surowszej odpowiedzialności karnej podlega ten, kto popełnił przestępstwo polegające na posiadaniu dużych ilości narkotyków dla prowadzenia działań objętych art. 2 ust. 1 lit. c) decyzji ramowej 2004/757/WSiSW?
Czy zasadzie równości i niedyskryminacji (art. 14 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, art. 20-21 Karty Praw Podstawowych w zw. z art. 6 ust. 1 TUE) nie sprzeciwia się art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ustalający surowszą odpowiedzialność karną za czyn polegający na posiadaniu substancji psychotropowych i środków odurzających w ilości znacznej w rozumieniu przyjętym przez polskie sądy krajowe?
____________
1 Dz. U. L 335, s. 8