Αναίρεση που άσκησαν στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 οι thyssenkrupp Electrical Steel GmbH, thyssenkrupp Electrical Steel Ugo κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 2 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-577/17, thyssenkrupp Electrical Steel GmbH, thyssenkrupp Electrical Steel Ugo κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-572/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: thyssenkrupp Electrical Steel GmbH, thyssenkrupp Electrical Steel Ugo (εκπρόσωποι: M. Günes, L. C. Heinisch, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει τη διάταξη της 2ας Ιουλίου 2018 του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-577/17, thyssenkrupp Electrical Steel GmbH, thyssenkrupp Electrical Steel Ugo κατά Επιτροπής,

να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως,

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για την περαιτέρω εκδίκασή της επί της ουσίας,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες προσβάλλουν την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη για τον λόγο ότι πάσχει από ουσιώδη νομικά σφάλματα. Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν συναφώς πέντε επιχειρήματα.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά το μέτρο που έκρινε ότι ο κανονισμός περί ενωσιακού τελωνειακού κώδικα ¹ και οι συναφείς κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικοί κανονισμοί δεν παρέχουν στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει αποφάσεις δεσμευτικές για τις εθνικές τελωνειακές αρχές κατά την εξέταση των οικονομικών όρων.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά το μέτρο που έκρινε ότι ο ρόλος της Επιτροπής κατά την εξέταση των οικονομικών όρων είναι αμιγώς διαδικαστικής φύσεως.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά το μέτρο που έκρινε την απόφαση της 11ης Μαΐου 2006 στην υπόθεση Friesland Coberco Dairy Foods (C-11/05) ως δεσμευτικό νομολογιακό προηγούμενο για την ερμηνεία του άρθρου 259, παράγραφος 5, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/2447 ² .

Tέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά το μέτρο που δεν έκρινε ότι η διοικητική συμφωνία που συνήφθη τον Σεπτέμβριο 2016 σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 211, παράγραφος 6, του κανονισμού περί ενωσιακού τελωνειακού κώδικα και του άρθρου 259 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/2447 για την εφαρμογή του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα αποδεικνύει τον δεσμευτικό χαρακτήρα των συμπερασμάτων της Επιτροπής σχετικά με τους οικονομικούς όρους.

Πέμπτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά το μέτρο που δεν έκρινε ότι το συμπέρασμα της Επιτροπής σχετικά με τους οικονομικούς όρους αφορούσε άμεσα και ατομικά τις αναιρεσείουσες.

____________

¹ Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 2013, L 269, σ. 1).

²     Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/2447 της Επιτροπής, της 24ης Νοεμβρίου 2015, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 343 της 29.12.2015, σ. 558).